- Εάν το σλόγκαν για τον Πολωνό υδραυλικό χρησιμοποιήθηκε σαν σύνθημα για να αποτραπεί η είσοδος της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα οι Έλληνες πρέπει να τρομοκρατούνται στην πληροφορία και μόνο ότι έρχεται Πολωνός τραπεζίτης στην Ελλάδα.
Το φόβητρο για τον "Πολωνό υδραυλικό" δεν ήταν τίποτε. Τώρα έρχεται ο...Πολωνός τραπεζίτης και απειλεί ολόκληρη την οικονομία.
Εάν το σλόγκαν για τον Πολωνό υδραυλικό χρησιμοποιήθηκε σαν σύνθημα για να αποτραπεί η είσοδος της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα οι Έλληνες πρέπει να τρομοκρατούνται στην πληροφορία και μόνο ότι έρχεται Πολωνός τραπεζίτης στην Ελλάδα.
Η πιθανή τοποθέτηση Πολωνού στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το οποίο ελέγχει μετοχικά τις ελληνικές τράπεζες, προκαλεί σύγκρυο.
Μπροστά στο ενδεχόμενο αυτό, ωχριά κάθε κατηγορία που εκτοξευόταν παλαιότερα για «γερμανοτσολιάδες» ή έστω «πολωνοτσολιάδες».
Η κυβέρνηση δεν έχει πια πολλές επιλογές. Εάν δεχθεί την τοποθέτηση αλλοδαπού στο ΤΧΣ είναι σαν να παραδίδει σ’ αυτόν και τα κλειδιά της οικονομίας.
Γιατί μέσω του Ταμείου και των διοικήσεων των τραπεζών διαφαίνεται άμεσος ο κίνδυνος αφελληνισμού όλων των επιχειρήσεων που έχουν σήμερα «κόκκινα» δάνεια.
Και σαφώς δεν μπορεί με κανένα τρόπο να γίνει αποδεκτό το επιχείρημα των δανειστών για τοποθέτηση προσώπου δικής τους επιλογής ως επικεφαλής του Ταμείου, με τη δικαιολογία ότι αυτοί χορήγησαν τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών.
Άλλωστε τα χρήματα αυτά αποτελούν δάνειο που θα αποπληρωθεί με κεφάλαια τα οποία θα αντληθούν από τον τίμιο Έλληνα φορολογούμενο.
Αλλά ακόμη και στην απίθανη περίπτωση τα κεφάλαια να ήταν «δωρεά» των ξένων, το αντάλλαγμα είναι δυσανάλογα μεγάλο.
Με λίγα δισεκατομμύρια που δόθηκαν μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δεν δικαιολογείται ο έμμεσος έλεγχος χιλιάδων επιχειρήσεων που έχουν «κόκκινα» δάνεια.
Αλλιώς, ισχύει αυτό που σωστά έλεγε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην Αγκ. Μέρκελ στις περσινές δραματικές διαπραγματεύσεις πως αν επιμείνει στους σκληρούς όρους, είναι σαν να του ζητά να παραδώσει και το σακάκι του.
Και η Αθήνα οφείλει να προστατεύσει αυτή τη φορά μαζί με το «σακάκι» και το πορτοφόλι που βρίσκεται στη μέσα τσέπη του. Γιατί τα λεφτά αυτή τη φορά είναι πολλά, σχεδόν όσα και τα τρία μνημόνια μαζί .
Σε αντίθετη περίπτωση, δεν εκχωρείται ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας όπως συνέβη με τα μνημόνια. Παραδίδεται ο πλούτος ολόκληρης της χώρας στους δανειστές..
του κ.Αντ.Δαλίπη
