- Τελικά τι σημασία έχει τι γράφουμε και φωνάζουμε οι περισσότεροι από εμάς;
- Τι σημασία έχει εάν ο περισσότερος κόσμος ζητεί να μάθει τι έγινε το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης Τσίπρα;
Σημασία έχει ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αρνούνται να ερευνηθεί πως φτάσαμε από την ρομαντική βεβαιότητα Τσίπρα ότι η "Μαντάμ Μέρκελ" θα αποδεχθεί ασμένως τις ελληνικές προτάσεις,στην.. σκληρή πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός να αναγκάζεται να υπογράψει τα πάντα για να αποφύγει την έξοδο της χώρα από το Ευρώ;
Τη στιγμή μάλιστα που η ίδια κυβέρνηση στήνει εξεταστικές επιτροπές για ψύλλου πήδημα (π.χ.η δανειοδότηση των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων) αρνείται να δεχτεί εξεταστική επιτροπή για μία περίοδο καταστροφικής διακυβέρνησης που ζημίωσε τη χώρα 100 δισ. ευρώ σύμφωνα με τον επικεφαλής του ESM κ. Ρέγκλιν ή πάνω από 85 δισ. ευρώ σύμφωνα με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρα!
Δυστυχώς ο κομματικός πατριωτισμός και η κυβερνητική "ομερτά" αποδεικνύονται πιο ισχυρές δυνάμεις από την ανάγκη διαφάνειας και αποκάλυψης της αλήθειας για την επτάμηνη διαπραγμάτευση της πρώτη φορά Αριστεράς που οδήγησε στη χώρα σε νέα ύφεση, τριετές μνημόνιο σκληρής λιτότητας, capital control, αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών και σε ένα ντροπιαστικό δημοψήφισμα του ΟΧΙ που μετονομάστηκε σε ΝΑΙ.
Όμως ακόμη κι αν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κρύβεται πίσω από την πλειοψηφία των βουλευτών της που φοβούνται ότι θα αποκαλυφθούν οι εγκληματικές επιλογές και η ζημιά που προκάλεσε η διακυβέρνησή της Αριστεροδέξιας στη χώρα, είναι βέβαιο ότι κάποιο επόμενο Κοινοβούλιο με διαφορετική πλειοψηφία θα προχωρήσει σε ενδελεχή έρευνα για να πέσει άπλετο φως στην επτάμηνη περίοδο - από την επανάσταση κατά των δανειστών έως την πλήρη υποταγή στον κ. Σόιμπλε.
Για να μάθουμε επιτέλους όλοι οι Έλληνες - ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης - την αλήθεια.Τα σωστά και τα λάθη της διακυβέρνησης Τσίπρα,να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι πήγε στραβά, να βγάλουμε συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να κυβερνιέται η χώρα.
Γιατί η ουσία δεν είναι οι πολιτικές σκοπιμότητες, τα προσωρινά πολιτικά οφέλη της εκάστοτε κυβέρνησης ή της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ουσία είναι να χαραχθεί ένας ξεκάθαρος οδικός χάρτης,ένας ξεκάθαρος μπούσουλας για την ορθή διακυβέρνηση της χώρας, με σωφροσύνη κι όχι ψευτομαγκιές που θα βοηθήσει τον τόπο να αποφεύγει τις κακοτοπιές και να μην επαναλαμβάνει από άγνοια, αυταπάτη ή διοικητική ανεπάρκεια τα ίδια τραγικά λάθη.
Τόχουμε ξαναπεί από αυτή τη στήλη και το επαναλαμβάνουμε. Έχουν περάσει δύο δεκαετίες από τη νύχτα των Ιμίων, σχεδόν τρεις δεκαετίες από την ελληνοτουρκική κρίση του Μαρτίου 1987, έξι χρόνια από το πρώτο μνημόνιο με τους δανειστές, ένας χρόνος από το δημοψήφισμα Τσίπρα χωρίς κανείς να ξέρει πραγματικά και ξεκάθαρα τι συνέβη σε όλες αυτές τις κρίσεις και η χώρα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο.
Στις ΗΠΑ το Αμερικανικό Κογκρέσο σε μια προσπάθεια να ρίξει άπλετο φως στην επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 προχώρησε στη σύσταση εξεταστικής επιτροπής 10 μελών του (5 Ρεπουμπλικάνους και 5 Δημοκρατικούς) οι οποίοι σε μια περίοδο αρκετών μηνών μίλησαν με 1200 ειδικούς σε 10 χώρες, ερεύνησαν 2,5 εκατομμύρια έγγραφα, και πήραν ένορκες μαρτυρίες από 160 αξιωματούχους σε ειδική κοινοβουλευτική διαδικασία του Σώματος για να καταλήξουν σε ένα κοινό πόρισμα 450 σελίδων που εξηγεί τους λόγους που οι τρομοκράτες κατάφεραν να επιφέρουν τα τραγικά χτυπήματα στους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο. Ο Αμερικανικός λαός είχε δικαίωμα να μάθει και το Κογκρέσο απάντησε έμπρακτα στην εντολή του κόσμου.
Στην Ελλάδα κάποια κόμματα προτιμούν να κρύβουν κάτω από το χαλί τα μεγάλα ζητήματα μη αναγνωρίζοντας το δικαίωμα του ελληνικού λαού να γνωρίζει.Ο κ. Τσίπρας μίλησε προχτές για νέα μεταπολίτευση και την ανάγκη εμβάθυνσης της Δημοκρατίας προτείνοντας μάλιστα την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για να λαμβάνεται περισσότερο υπόψη η γνώμη του ελληνικού λαού. Μα αν ο λαός δεν γνωρίζει πώς μπορεί να πάρει αποφάσεις για το μέλλον του;
Toυ κ.Ν.Παπαδόπουλου
