Αρχικώς ήταν η δήθεν συνταγματική αναθεώρηση και η ψήφιση της απλής αναλογικής, εν συνεχεία ήταν η κωμωδία με τις τηλεοπτικές άδειες,
έπειτα η ΔΕΘ και τις τελευταίες ημέρες το γελοίο «περούκα-gate»,
το οποίο εν είδει είδησης μεταδόθηκε κατ’ αποκλειστικότητα από το καθεστωτικό ΑΠΕ-ΜΠΕ, με την κυβέρνηση να σπεύδει να αρπάξει την ευκαιρία και να επενδύσει επικοινωνιακά.
Είναι προφανές ότι εδώ και εβδομάδες η κυβέρνηση αναζητεί διαρκώς μέσω διαφόρων.. αντιπερισπασμών μία διέξοδο από την πραγματικότητα που της προξενεί ασφυξία.
Αρχικώς ήταν η δήθεν συνταγματική αναθεώρηση και η ψήφιση της απλής αναλογικής, εν συνεχεία ήταν η κωμωδία με τις τηλεοπτικές άδειες, έπειτα η ΔΕΘ και τις τελευταίες ημέρες το γελοίο «περούκα-gate», το οποίο εν είδει είδησης μεταδόθηκε κατ’ αποκλειστικότητα από το καθεστωτικό ΑΠΕ-ΜΠΕ, με την κυβέρνηση να σπεύδει να αρπάξει την ευκαιρία και να επενδύσει επικοινωνιακά.
Μοιραία και ενώ όλα τα προβλήματα «τρέχουν» και κανένα δεν έχει λυθεί - ούτε καν μοιάζει να έχει δρομολογηθεί κάποια λύση - αναρωτιέται κανείς τι θα μείνει από την περίοδο διακυβέρνησης της Αριστεράς ως ιστορικό αποτύπωμα.
Για τις υποσχέσεις της να σκίσει τα μνημόνια και όλα τα άλλα σχετικά δεν αξίζει καν να σπαταλά κανείς λέξεις και σκέψεις.
Για τα ηθικά της «κατορθώματα» όμως, μάλλον θα γίνει μεγάλη συζήτηση στο μέλλον, όταν η χώρα θα βρίσκεται σε κάποια άλλη κατάσταση από την σημερινή.
Ας περιοριστούμε στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Η διαδκασία αδειοδότησης των νέων, μη διαπλεκόμενων, καναλιών ήδη έχει καταλήξει σε φιάσκο.
Οπως φαίνεται στο πόρισμα που διακινείται για τις δανειοδοτήσεις της «αντισυστημικής» Τράπεζας Αττικής, ένας εργολάβος του δημοσίου και επίδοξος καναλάρχης είχε λάβει δανειοδοτήσεις άνω των 70 εκατ. ευρώ, εμφανίζοντας ως εγγυήσεις κάτι βοσκοτόπια απροσδιόριστης αξίας. Αυτά συνέβαιναν δε, ενώ σε βάρος του εκδότη μίας από τις πλέον ιστορικές εφημερίδες της χώρας έχουν κινηθεί νομικές διαδικασίες με την κατηγορία ότι δανείστηκε με εγγύηση το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της εταιρείας που εξαγόρασε, το οποίο είχε στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή μία συγκεκριμένη και πολύ υψηλή χρηματιστηριακή αποτίμηση.
Εν συνεχεία ο εργολάβος δανειολήπτης πλειοδότησε σε έναν διαγωνισμό, ο οποίος με τυμπανοκρουσίες από την κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε ό,τι πιο διάφανο και αδιάβλητο είχε την τύχη να δει η χώρα στην νεώτερη Ιστορία της.
Τώρα, κατόπιν όλων αυτών ο ίδιος ο Πρωθυπουργός σπεύδει να αποκηρύξει τον πλειοδότη και να προαναγγείλει ότι θα εκπέσει και ότι στην θέση του θα κληθεί να καταβάλλει κάποια άλλα εκατομμύρια ο πρώτος επιλαχών.
Οσο όλα αυτά εξελίσσονταν, ο υπουργός που συνέλαβε, ενορχήστρωσε και εκτέλεσε το σχέδιο για την πάταξη των ΜΜΕ της διαπλοκής, ευρισκόμενος στην Νέα Υόρκη χωρίς να είναι σαφές για ποιον ακριβώς λόγο, φέρεται να έπεσε θύμα παρακολούθησης και σκευωρίας δύο δημοσιογράφων.
Ενας από αυτούς ήταν αγαπημένος του καθεστώτος την περίοδο του δημοψηφίσματος και του περήφανου «όχι». Συμπτωματικά, και οι δύο δημοσιογράφοι εργάζονταν σε κανάλια που είχαν είτε στηρίξει είτε επιδείξει ανοχή στον ΣΥΡΙΖΑ (αλλά δεν πήραν άδεια εν τελει) και ένας από αυτούς σε κάτι φιλοκυβερνητικά μπλογκ που καθημερινώς αποδύονται σε παρελκυστικές εκστρατείες μέσω ίντερνετ, στοχοποιώντας πρόσωπα και διακινώντας την προπαγάνδα της κυβέρνησης.
Ο υπουργός-θύμα δεν μπορεί δε να συγκρατηθεί και εισάγει πλέον τον όρο στην καθημερινή πολιτική ορολογία, κατηγορώντας την ΝΔ ότι «αδυνατεί να βγάλει την περούκα της διαπλοκής»…
Ισως τελικά ο ιστορικός του εγγύς μέλλοντος δεν θα δυσκολευτεί να προσδιορίσει το αποτύπωμα της περιόδου.
Θα είναι η γελοιότητα...
Σ.Α.
