Οι κοινωνίες επιλέγουν "αντισυστημικούς".. - Greece-Salonika| Ενημέρωση και Άποψη

NEWSROOM

Post Top Ad

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Οι κοινωνίες επιλέγουν "αντισυστημικούς"..





Ο θρίαμβος του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές, έρχεται να καταδείξει και να επιβεβαιώσει πανηγυρικά, την αντίθεση αν όχι απέχθεια των κοινωνιών σε ό,τι αντιπροσωπεύει σήμερα η έννοια "ελίτ".
 Πολιτική ελίτ; 
Οικονομική ελίτ; 
Κοινωνική ελίτ;
Όλες θεωρούνται μέρος και εκφραστές του "συστήματος". 
Ποιού συστήματος; 
Εκείνου που κατά τη γνώμη των κοινωνιών οφείλεται για την απαξίωση της ζωής τους και την δραματική επιδείνωση της καθημερινότητάς τους.




...Και βλέπετε ότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη που στενάζουν έστω και σε... διαφορετικό βαθμό από την κρίση και την ύφεση. Είναι παγκόσμιο το φαινόμενο. Το είδαμε στη Βρετανία με το Βrexit, το βλέπουμε στις ΗΠΑ με την αποδοκιμασία της Χίλαρι Κλίντον. Και γι' αυτό θα πρέπει πλέον να απασχολήσει πολύ σοβαρά τα πολιτικά κόμματα, αλλά και τα σοβαρά και πανίσχυρα σε παρεμβατικότητα διεθνή think tanks.
Η αντίδραση είναι πλέον τόσο ισχυρή, που οι πολίτες ψηφίζουν όχι με κριτήριο την ικανότητα ή την επάρκεια του –έστω και κατ’ επίφαση- "αντισυστημικού" ή ακόμα και το πόσο συμφέρουσα θα είναι για εκείνους ή την χώρα τους η επιλογή τους, αλλά με βάση την ανάγκη τους να τιμωρήσουν και να απαλλαγούν από ό,τι θεωρούν ότι συνδέεται ο καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή συμβολίζει τις πολιτικές και τις καταστάσεις που τον έφεραν στο σημερινό δυσμενές επίπεδο. Με άλλα λόγια, κουράστηκαν, μπούχτισαν, σιχάθηκαν.
Δικαίως ή αδίκως κατά περίπτωση, είναι μια άλλη ιστορία. Το βέβαιο είναι ότι αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν. Αν αυτό δεν προβληματίσει, τότε οι επόμενες επιλογές θα είναι ακόμα χειρότερες από τις υφιστάμενες. Όσοι ποντάρουν σε επιστροφή των πολιτών στο... "μαντρί" της "σύνεσης" υπό την έννοια ότι αυτή θα εκφράζεται από ένα παραδοσιακό πολιτικό προϊόν με το απαραίτητο λίφτινγκ, μάλλον θα εκπλαγούν. Χρειάζεται κάτι πολύ πιο ρηξικέλευθο και πειστικά δημιουργικό για να μην διολισθήσουν περαιτέρω οι κοινωνίες στην ευκαιριακή δημαγωγία και σε πιο ακραίες ακόμη επιλογές.
Και η Ελλάδα δεν διαφέρει σε τίποτε από τις υπόλοιπες χώρες όπου είδαμε ανάλογα φαινόμενα. Μήπως εδώ δεν ανήλθε στην εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας παριστάνοντας τον αντισυστημικό επαναστάτη που θα ερχόταν να δώσει λύσεις σε όλα; Να καταργήσει Μνημόνια, να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης, να ελαφρύνει από φόρους και να διασφαλίσει την ευημερία και την κοινωνική πρόνοια, έναντι των "δράκων" της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ρουφούσαν το αίμα της ελληνικής κοινωνίας; Κάπως έτσι δεν ήταν μέσες άκρες οι υποσχέσεις του; Κάπως έτσι δεν αποδομούσε οποιαδήποτε κυβερνητική επιλογή ή προσπάθεια από τους "προηγούμενους" ανεξάρτητα αν αυτές κινούνταν σε σωστή κατεύθυνση; Έτσι δεν έπεισε την κοινωνία να του ανοίξει τις πόρτες του Μαξίμου; Και πάνω στο θυμικό της κοινωνίας δεν σπεκούλαρε για να διατηρηθεί στης συνέχεια στο αξίωμά του; Μόνο που και ο ίδιος πλέον έγινε "σύστημα"...
Έχει ενδιαφέρον να θυμίσω τι γραφόταν από αυτή τη στήλη στις 31 Μαΐου, όταν ακόμα η περίπτωση Τραμπ αντιμετωπιζόταν ακόμη ως απίθανη και ως... γραφική από τους περισσότερους. Γιατί δυστυχώς η πορεία των πραγμάτων δεν είναι εύκολο να ανατραπεί. Και πρέπει να αφυπνιστούν όλοι. Έχουμε μπροστά πολύ κρίσιμες εξελίξεις και στην Ευρώπη (πχ γαλλικές εκλογές ή ιταλικό δημοψήφισμα), αλλά και τη χώρα μας. Ας αντιληφθούμε πώς κινούνται τα πράγματα για να μην... πέσουμε από τα σύννεφα.
Ακολουθεί λοιπόν ένα μέρος από το άρθρο της 31ης Μαΐου:

"Το "σύστημα" στο απόσπασμα
Η διάψευση των προσδοκιών των κοινωνιών από τις ασκούμενες πολιτικές, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως, δίνει το στίγμα των αλλαγών που συντελούνται και εκείνων που έρχονται. Ο κόσμος επιλέγει αντισυστημικούς. Ίσως από αντίδραση. Πρόσωπα ή προτάσεις, που ακόμη και αν μπορεί να θεωρηθούν ή είναι ακραίες δεν συμβαδίζουν με όσα για τον απλό πολίτη θεωρούνται πλέον "σύστημα".
Δείτε τι συμβαίνει στις ΗΠΑ με τον Ντόναλντ Τραμπ. Το αουτσάιντερ στο οποίο προ διετίας δεν έδινε κανείς ιδιαίτερη σημασία καθώς θεωρούταν γραφικός από το κατεστημένο της αμερικανικής πολιτικής, δείχνει ασταμάτητο. Οδεύει με πολύ μεγάλες πιθανότητες προς την κατάκτηση της προεδρίας. Και δεν φαίνεται ακόμη να υπάρχει τρόπος να αναχαιτισθεί, καθώς έχει καταφέρει να κεντρίσει και να κερδίσει – ως αντισυστημικός και μη εξαρτώμενος από κανέναν – κυρίως τον μέσο λευκό Αμερικανό. Το αν και πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί αυτή η εξέλιξη, είναι μια άλλη συζήτηση.
Αντίστοιχα παραδείγματα ενίσχυσης αντισυστημικών τάσεων, κομμάτων και προσώπων βλέπουμε και στην Ευρώπη. Τι έγινε στην Αυστρία; Ποιοι έδωσαν τη μάχη για την προεδρία; Ένας οικολόγος και ένας ακροδεξιός... Στη Γαλλία προηγείται στις δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές η Λεπέν. Οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις υποχωρούν και κερδίζουν δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις έδαφος οι πιο ακραίοι. Ενδεδυμένοι με το μανδύα του αντισυστημικού...
Γιατί μήπως στην Ελλάδα τι συνέβη; Ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατέκτησε την εξουσία με το προφίλ του αδέσμευτου, του αντισυστημικού που θα εναντιωθεί σε συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας; Και το ωραίο είναι ότι ακόμα και τώρα, μετά από όλα όσα έχει αποδεχθεί και έχει υλοποιήσει, πάλι τον αντισυστημικό παριστάνει... Το αν το συγκεκριμένο... προϊόν αποδείχθηκε σκάρτο και οι προσδοκίες όσων τoν εμπιστεύτηκαν προδόθηκαν, με δραματικές συνέπειες για τη χώρα και την κοινωνία, είναι επίσης άλλη κουβέντα. Το θέμα είναι ότι με σημαία τον αντισυστημικό αγώνα κατάφερε να κερδίσει την εξουσία και να διατηρείται σε αυτήν. Καθώς η κοινωνία δεν επιθυμεί επιστροφή σε ξαναζεσταμένες συνταγές.
Όποιος λοιπόν θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο από εδώ και πέρα, θα πρέπει να έχει κατά νου, ότι οφείλει να εκφράζει το ρηξικέλευθο και το ανατρεπτικό. Όχι ψευδεπίγραφα, αλλά ουσιαστικά. Θα πρέπει να πείσει ότι δεν "υπακούει" σε συστήματα και δεσμεύσεις του παρελθόντος. Όποιος θεωρείται συστημικός, δεν έχει μεγάλη τύχη. Ωστόσο, το να κινείται κανείς εκτός συστήματος δεν έχει να κάνει με το αν είναι... αριστερός ή κεντρώος ή δεξιός. Τη σφραγίδα του αντισυστημικού, την δίνει το είδος του συστήματος στο οποίο εναντιώνεσαι..."




Tου κ.Δ.Παπακωνσταντίνου

Bookmark and Share