- Από τον Trump και την Le Pen ...στην κλιματική αλλαγή και τη μετανάστευση.
Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με 13 μείζονες κρίσεις, εκτιμά σε άρθρο του στον βρετανικό Guardian, o συγγραφέας George Monbiot.
Από την εκλογή του.. Donald Trump στην προεδρία των ΗΠΑ, αυτή η πολύπλευρη κρίση προοιωνίζει κατάρρευση, προειδοποιεί ο αρθρογράφος.
Αναλυτικά οι κρίσεις που απειλούν τον πλανήτη, όπως τις παρουσιάζει ο Monbiot.
Donald Trump
O επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου θα είναι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει καμία ικανότητα για αυτοσυγκράτηση και διατήρηση των ισορροπιών, αλλά μία απύθμενη ικανότητα για εκδίκηση.
Τα χέρια του Trump είναι λυμένα, με το κογκρέσο και την γερουσία υπέρ του.
Πλαισιώνεται από ανθρώπους των οποίων η κρίση και η γνώση του κόσμου, είναι στην καλύτερη περίπτωση, περιορισμένη. Αναλαμβάνει τις τύχες της μεγαλύτερης πυρηνικής δύναμης στον κόσμο, αλλά και μιας χώρας με τις πιο εξελιγμένες μορφές παρακολούθησης που έχει αναπτύξει ποτέ κράτος.
Ο σύμβουλoς του Trump για την Εθνική Ασφάλεια
Στις κρίσιμες στρατιωτικές αποφάσεις είναι ελεύθερος να αποφασίσει, ακόμα και χωρίς τη συγκατάθεση του Κογκρέσου.
Ο σύμβουλός του για τα θέματα Εθνικής Ασφάλειας, Michael Flynn, είναι ένας επικίνδυνος εξτρεμιστής.
Η υπόλοιπη ομάδα του Trump
Το επιτελείο του Trump αποτελείται εν μέρει από επαγγελματίες λομπίστες των κλάδων του πετρελαίου, του καπνού, των χημικών, του χρηματοπιστωτικού συστήματος και άλλους δισεκατομμυριούχους.
Η προτεραιότητά τους λοιπόν θα είναι να αποφύγουν τους κανονισμούς και την φορολογία.
Αυτοί οι άνθρωποι – ή καλύτερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν – έχουν πλέον τον έλεγχο.
Πέρα από τις επιπλοκές στη δημόσια υγεία, στην οικονομία και τη σταθερότητα, αυτό αποτελεί κα
ι μια δικαίωση του πολιτικού μοντέλου που επιχείρησαν να λανσάρουν οι καπνοβιομηχανίες την δεκαετία του 1960. Αυτό το μοντέλο, αποδεικνύει ότι αν σπαταλήσεις αρκετά χρήματα σε think tanks (δεξαμενές σκέψης), ακαδημαϊκούς και δήθεν κινήματα και εργαστείς με τα ΜΜΕ ώστε να τους δώσεις μια πλατφόρμα, μπορείς να αγοράσεις όσους πολιτικούς χρειαστεί και η δημοκρατία καταλήγει κενό γράμμα.
Το υπερατλαντικό πισωγύρισμα
Εν τω μεταξύ, στην δική μας πλευρά του Ατλαντικού, η προσπάθεια της Βρετανίας να απαγκιστρωθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι τόσο περίπλοκη που μπορεί να αποδειχθεί απροσπέλαστη.
Επιπλέον μπορεί να μην υπάρχει απάντηση στο πολιτικό κουβάρι που αναλαμβάνει η κυβέρνηση της Βρετανίας.
Κι αυτό έχει κάπως έτσι:
α) είτε συμφωνεί με την ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών σε αντάλλαγμα για την πρόσβαση στην ελεύθερη αγορά, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση το στρατόπεδο του Brexit δεν θα έχει κερδίσει τίποτα πέρα από μια μεγάλη ντροπή ή
β) η Ευρωπαϊκή Ένωση κλείνει τις πόρτες.
Όχι μόνο είναι πιθανό να απορρίψει τους όρους που προτείνει η βρετανική κυβέρνηση, αλλά θα μπορούσε να παρουσιάσει και έναν λογαριασμό περίπου 60 δισεκατομμυρίων στους Βρετανούς, λόγω του κόστους της αποχώρησης.
Αυτό θα ήταν πολιτικά αδύνατο να πληρωθεί από την κυβέρνηση και θα οδηγούσε σε μια αδιαπραγμάτευτη ρήξη και το σκληρότερο δυνατό Brexit.
Οι κίνδυνοι για την Ευρωζώνη
Η ιταλική τραπεζική κρίση, μοιάζει μεγάλη.
Ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει στην επιβίωση της ευρωζώνης δεν μπορεί να προβλεφθεί.
... και οι συνέπειές του παγκοσμίως
Το αν μάλιστα αυτός ο κίνδυνος οδηγήσει σε μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι δύσκολο να προβλεφθεί.
Αν πάντως προκύψει κάτι τέτοιο, οι κυβερνήσεις δεν θα μπορέσουν να εκπονήσουν ένα πλάνο διάσωσης όπως αυτό του 2007-8.
Τα χρηματοκιβώτια είναι άδεια.
Η αυτοματοποίηση εξαφανίζει τις θέσεις εργασίας
Η αυτοματοποίηση σε πολλά τμήματα της παραγωγής, αναμένεται να καταστρέψει θέσεις εργασίας και εξαιτίας της διείσδυσης της τεχνολογίας σε κάθε κομμάτι της οικονομίας δεν πρόκειται για κάποια μόδα που θα περάσει, αλλά για εξέλιξη που λαμβάνει μορφές “χιονοστιβάδας”, είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κανείς το πως θα αναπληρωθούν οι θέσεις εργασίας. Καμία κυβέρνηση ή μεγάλο κόμμα πουθενά στον κόσμο δεν δείχνει να καταλαβαίνει τη σημασία ή το μέγεθος αυτού του ζητήματος.
Αν η Marine Le Pen κερδίσει τις εκλογές στη Γαλλία
Η Merine Le Pen έχει αρκετά καλές πιθανότητες να γίνει η επόμενη πρόεδρος της Γαλλίας.
Αν αυτό θα προκαλέσει την κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι άγνωστο.
Αν αυτή δεν είναι μια σαφέστατη κρίση, υπάρχουν άλλες που περιμένουν τη... σειρά τους (ιδιαίτερα με τα αναδυόμενα εθνικιστικά κινήματα σε όλη την κεντρική και ανατολική Ευρώπη) και αναμένεται να δημιουργήσουν αλυσιδωτή αντίδραση. Νομίζω ότι όταν ξεκινήσει, θα γίνει με τέτοια ταχύτητα που θα εκπλήξει τους πάντες.
Από τον ένα μήνα στον άλλο, η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αμφισβητείται.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε περίπτωση εκλογής της Le Pen
Αν η Le Pen κερδίσει, τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, θα εκπροσωπούνται από τους εξής: Donald Trump, Vladimir Putin, Xi Jinping, Theresa May and Marine Le Pen. Δεν το λες και καθησυχαστικό.
Η συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα στον κάλαθο των αχρήστων
Τα εθνικά προγράμματα για την κλιματική αλλαγή, δεν έχουν καμία σχέση με τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις στο Παρίσι.
Ακόμα και αν τα προγράμματα εφαρμοστούν κατά γράμμα στο εξής (που δεν θα συμβεί), θα είμαστε πολύ πίσω από αυτά που συμφωνήθηκαν.
Και αυτή η παραδοχή γίνεται προτού μάθουμε τι ακριβώς θα πράξει ο Trump.
...και οι συνέπειες στη μετανάστευση
Ο αντίκτυπος της κατάρρευσης της συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή – πέρα από... μικρά πράγματα όπως οι πλημμύρες στις πόλεις, η απώλεια παραγωγής τροφίμων ή η μείωση των υδάτινων πόρων – θα είναι και η μαζική μετανάστευση, που θα προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα τάση.
Οι ανθρωπιστικές, πολιτικές και στρατιωτικές συνέπειες, τεράστιες.
Σιτηρά για 60 ακόμη χρόνια
Σύμφωνα με το τμήμα τροφίμων και γεωργίας του ΟΗΕ, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα των εδαφών μας μένουν ακόμη 60 χρόνια θερισμού σιτηρών!
Επιταχυνόμενη πορεία εξαφάνισης
Η πορεία εξαφάνισης εμφανίζεται αν μη τι άλλο επιταχυνομένη. Φτάνει μέχρι εδώ; Δυστυχώς όχι.
Μια από τις ιδιαιτερότητες αυτού του πλέγματος της πολυεπίπεδης κρίσης είναι το γεγονός πως δεν μοιάζει να υπάρχει άλλος δρόμος για να ακολουθήσουμε.
Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα ρεαλιστικό σενάριο, στο οποίο οι κυβερνήσεις χάνουν τη διάθεσή τους για παρακολουθήσεις και βομβαρδισμούς με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι δισεκατομμυριούχοι ξεχνούν να χειραγωγούν την κοινή γνώμη, η προβληματική Ευρωπαϊκή Ένωση επανασυντίθεται, η κλιματική αλλαγή γυρίζει πίσω, είδη επιστρέφουν από την εξαφάνιση και τα σιτηρά επιστρέφουν στο έδαφος.
Όλες αυτές δεν είναι στιγμιαίες κρίσης, αλλά αποτελούν μέρος μιας μόνιμης κατάρρευσης.
Οπότε το ερώτημα δεν είναι πως να τις ξεπεράσουμε -αν αυτό είναι δυνατό- αλλά πως θα τις αποφύγουμε;
Μπορεί να συμβεί; Αν ναι τι θα προϋπέθετε;
