- Για όποιον δεν το έχει προσέξει ακόμη, η αναγνωρισιμότητα των υποψηφίων όλων των κομμάτων παίζει σημαντικό ρόλο σε όλες τις εκλογές. Ωστόσο, το φαινόμενο Πολάκη έχει και δεύτερη ανάγνωση..
Σε πρώτη ανάγνωση, ο Π. Πολάκης είναι αυτό που φαίνεται. Ενας «νταής» της πολιτικής σκηνής, με όψη ορεσίβιου βοσκού των Σφακίων και ανάλογη συμπεριφορά, χωρίς ίχνος... «αστικής ευγένειας», παρά τα χρόνια που ξόδεψε στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει Ιατρική, αδιάφορος για τις όποιες νομικές συνέπειες μπορεί να έχουν οι πράξεις του, αφού έχει ομολογήσει αβίαστα ότι ως δήμαρχος κρατούσε διπλά βιβλία (και κανένας δεν συγκινήθηκε), που ανεβάζει στο Διαδίκτυο φωτογραφίες του την ώρα που ρίχνει «μπαλοθιές» έτοιμος πάντα να προκαλέσει και κυλιστεί στις λάσπες με τους πολιτικούς αντιπάλους του. Γιατί σαν γνήσιο κρητικό παλικάρι, ούτε φοβάται, ούτε... πονάει. Αλλωστε ψήφους από ανάλογο κοινό επιζητεί, τέτοια είναι η εκλογική πελατεία του.
Κανονικά, κανείς πλέον δεν θα έπρεπε να ασχολείται με τον Π. Πολάκη. Μπορεί στην αρχή να λάνσαρε τον εαυτό του σαν κάτι το αξιοπερίεργο για τα πολιτικά ήθη, μέχρι που ήλθαν οι Συρανέλ στην εξουσία, αλλά μετά τα τόσα δείγματα συμπεριφοράς που έδωσε, κανονικά θα έπρεπε να τον είχαμε συνηθίσει μίντια και δημοσιογράφοι. Από την άλλη πλευρά, είναι αλήθεια ότι οι Πολάκηδες αποτελούν μέρος της τροφής μας (ημών των μίντια και των δημοσιογράφων), συνήθως το γνωρίζουν και κάνουν τα πάντα για να μας τροφοδοτούν συνεχώς προκειμένου να παραμένουν στην επικαιρότητα. Για όποιον δεν το έχει προσέξει ακόμη, η αναγνωρισιμότητα των υποψηφίων όλων των κομμάτων παίζει σημαντικό ρόλο σε όλες τις εκλογές. Ωστόσο, το φαινόμενο Πολάκη έχει και δεύτερη ανάγνωση. Είναι φανερό πια, ειδικά μετά την κάλυψη και στήριξη που του προσφέρει με κάθε ευκαιρία ο Αλ. Τσίπρας, ότι βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Είναι κατά κάποιον τρόπο η «Αυριανή» του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’80. Με αυτή την έννοια, η αποστολή του είναι να κατεβάζει το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου, να ικανοποιεί το πολύτιμο πελατειακό κοινό των «ψεκασμένων», να λασπώνει αντιπάλους όταν απαιτείται και να αποπροσανατολίζει τον δημόσιο διάλογο, ώστε να ανακουφίζεται η κυβέρνηση που βρίσκεται υπό πίεση.
Η διαφορά τού τότε από το τώρα είναι ότι πρώτον, ο Ανδρ. Παπανδρέου άφηνε να υπάρχει ο «αυριανισμός», δίχως να τον επιδοκιμάζει ανοικτά, μέχρι που τον αποδοκίμασε στη Βουλή (υπάρχει παρασκήνιο γύρω από αυτό), ενώ ο Αλ. Τσίπρας εναγκαλίζεται και ενθαρρύνει δημόσια τον Π. Πολάκη (ενδεχομένως επειδή θεωρεί ότι ως γιατρός ξέρει...), δεύτερον, ότι η σημερινή κυβέρνηση διαθέτει πληθώρα αστεριών τύπου Πολάκη, τρίτον, ο πολακισμός είναι θεμελιακό στοιχείο της επικοινωνιακής πολιτικής της και έτσι θα πορευτεί μέχρι το τέλος. Θα δούμε πράματα και θάματα στη συνέχεια, μαζί με μπόλικη λάσπη!
Πάντως, ο Π. Πολάκης διαθέτει και ιδιότυπο χιούμορ, κρίνοντας από την ανάρτηση στο Facebook με τους «Καμένεφ» και «Παπώφ» ως αστροναύτες, τώρα που η Ελλάδα ξαναβρήκε τη θέση της στο Διάστημα, όπως διακήρυξε ο τελευταίος. Θεέ μου, τι ακούμε πια...
Του κ.Αγγ.Στάγκου
