Ο μοιραίος Κάμερον... - Greece-Salonika| Ενημέρωση και Άποψη

NEWSROOM

Post Top Ad

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Ο μοιραίος Κάμερον...

  • Η αγωνία στην Ευρώπη και στη διεθνή σκηνή για την απόφαση των Βρετανών ψηφοφόρων σήμερα Πέμπτη είναι αναντίστοιχη των λόγων που οδήγησαν στο δημοψήφισμα.

Επί της ουσίας ο Κάμερον όταν είδε ότι δεν μπορεί να χειρισθεί και να ελέγξει τον παρατεταμένο πόλεμο φθοράς των ευρωσκεπτικιστών του Συντηρητικού Κόμματος επέλεξε τη φυγή προς...τα εμπρός με τη δέσμευση και στη συνέχεια την προκήρυξη του δημοψηφίσματος.
Στα μέσα της πρώτης θητείας του Κάμερον έγινε πια φανερό ότι οι ευρωσκεπτικιστές απειλούν την ενότητα του κόμματος και όχι μόνο, καθώς στις ευρωεκλογές του 2014 η πρωτιά του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) του Φάρατζ αποτύπωνε δραματικά την κρίση ταυτότητας του συντηρητικού χώρου. Επειτα από δεκατρία χρόνια διακυβέρνησης από τους Εργατικούς πρώτα υπό τον Μπλερ και στη συνέχεια υπό τον Γκόρντον Μπράουν διαμορφώθηκε ένα μοντέλο μεταθατσερικής σύνθεσης που δεν άφηνε στους Συντηρητικούς διακριτό ιδεολογικό και προγραμματικό στίγμα. Ετσι, πάρα την επιστροφή του στην εξουσία, το 2010 το Συντηρητικό Κόμμα ένιωθε ανασφαλές, είχε πλήρη επίγνωση του συγκυριακού χαρακτήρα της νίκης του.
Αν δεν μπορείς να ευαγγελίζεσαι πλέον τα ευεργετικά αποτελέσματα της νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης της Σιδηράς Κυρίας, καθώς οι γκουρού του Μπλερ, Γκίντενς και Μάντελσον, έχτισαν πάνω στην κληρονομιά της, τότε πώς υπάρχεις ως Συντηρητικός; Η εύκολη δημαγωγική λύση είναι η αναδίπλωση στην ταυτότητα, η εθνική περιχαράκωση. Ο Κάμερον θα μείνει στην Ιστορία ως κλασικό παράδειγμα αυτοεγκλωβισμού, καθώς με τη δέσμευσή του για δημοψήφισμα ανήγαγε σε εθνικό διακύβευμα μια εσωκομματική διαμάχη και η οποία, ανεξαρτήτως του σημερινού αποτελέσματος, έχει δυναμική κρίσης που θα κλυδωνίσει την ΕΕ και τη διεθνή σκηνή συνολικά.
Με τις αυτοεξαιρέσεις που πέτυχε το Λονδίνο στο Μάαστριχτ το 1991 είχε πετύχει μια ευέλικτη αλά καρτ εμπλοκή στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έτσι ώστε ούτε η νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση ούτε και η μεταθατσερική διόρθωσή της από τον Μπλερ να μην απειλούνται από το υπερκράτος των Βρυξελλών.
Τούτων λεχθέντων πριν από σαράντα ένα χρόνια ο τότε Εργατικός πρωθυπουργός Ουίλσον έκανε τον ίδιο ελιγμό με τον Κάμερον, καθώς προκήρυξε δημοψήφισμα για την επικύρωση της πλήρους ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ την 1-1-73 από τον συντηρητικό προκάτοχό του Χιθ, μια εξέλιξη που είχε διχάσει βαθιά το Εργατικό Κόμμα. Η κρίση ταυτότητας του Συντηρητικού Κόμματος συν η διόγκωση ενός αντισυστημικού ρεύματος στη βρετανική κοινωνία, που τροφοδοτείται από το ξεθώριασμα των διαχωριστικών γραμμών, απεδείχθη ένα εκρηκτικό μείγμα...


Του κ.Γ.Καπόπουλου
Bookmark and Share