- Σε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση ο Economist προσεγγίζει την Κούβα στην μετά Castro εποχή:
"Ο Fidel Castro ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε.
Το σκληρό, ανελεύθερο καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει τελείωσε όχι τώρα με τον θάνατο του, αλλά το... 2016 όταν παρέδωσε την εξουσία.
Ο πρόεδρος της Κούβα ο Raúl Castro αργά το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου του 2016, ανακοίνωσε ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του, Fidel, επικεφαλής της κουβανικής επανάστασης, είχε πεθάνει στην ηλικία των 90 ετών.
Οι Κουβανοί ξύπνησαν με την προοπτική χωρίς τον άνθρωπο που κυριάρχησε για περισσότερο από μισό αιώνα στην χώρα τους.
Στο Μαϊάμι, που βρίσκεται ο πυρήνας των εξόριστων από το κουβανικό καθεστώς βγήκαν στους δρόμους της περιοχής, γνωστή ως Μικρή Αβάνα για να εορτάσουν τον θάνατο του Castro.
Είχαν πολλές φορές στο παρελθόν υπάρξει φήμες για το θάνατό του.
Αυτή τη φορά ήταν γεγονός.
Ο θάνατος του Fidel θα σημαδευτεί από 9 μέρες επίσημου πένθους στην Κούβα αλλά και από το γεγονός ότι αυτή η μικρή χώρα αψήφησε μια υπερδύναμη τις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και δεκαετίες.
Πολλοί άλλοι θα ελπίζουν ότι ο κομμουνισμός στην Κούβα θα πεθάνει με τον Fidel Castro.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα είχαν καταστρατηγηθεί στην Κούβα, οι πολίτες υπέφεραν επί 10ετές από το καθεστώς του Castro.
Δεδομένου ότι ο Φιντέλ παραιτήθηκε από την προεδρία της Κούβας, όταν ήταν άρρωστος, το 2006, ο Raúl Castro έχει προσεκτικά αρχίσει τις μεταρρυθμίσεις στην αρτηριοσκληρωτική κεντρικά σχεδιαζόμενη οικονομία.
Περισσότεροι από 500.000 Κουβανοί τώρα εργάζονται για δικό τους λογαριασμό σε μικρές επιχειρήσεις.
Το μερίδιο των κρατικών επιχειρήσεων στην οικονομική παραγωγή έχει μειωθεί στο 71%.
Αλλά ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων, δεν γρήγορος, έχει επιβραδυνθεί κατά τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό συνέβη εν μέρει επειδή ο Raúl Castro είχε να ασχοληθεί με την εσωτερική αντιπολίτευση μετά την συμφωνία του με τον Obama για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από μισό αιώνα ρήξης.
Τα τελευταία χρόνια ο Fidel Castro λειτούργησε ως τροχοπέδη στις μεταρρυθμίσεις.
Στην τελευταία δημόσια εμφάνισή του, στο έβδομο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, τον Απρίλιο του 2016, ο Fidel άφησε να εννοηθεί ότι θα πέθαινε σύντομα, αλλά επέμεινε «ότι οι ιδέες της κομουνιστικής Κούβας θα αντέξουν».
Ήταν ένας συμβολικός ηγέτη για πολλούς στο κόμμα και την κρατική γραφειοκρατία που έχουν τρομοκρατηθεί ότι οι αλλαγές θα τους στερήσουν την ασφάλεια της απασχόλησης, τις απολαβές και τα προνόμιά τους.
Ο θάνατος του Fidel απομακρύνει έτσι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τις απαραίτητες αλλαγές στην Κούβα.
Έρχεται σε μια στιγμή μεγάλης αβεβαιότητας για το νησί.
Τα τελευταία δώδεκα χρόνια η οικονομία της στηρίζονταν στις επιδοτήσεις από τη Βενεζουέλα.
Με την κατάρρευση της οικονομίας της Βενεζουέλας, η βοήθεια έχει σταματήσει.
Η οικονομία της Κούβας αυξήθηκαν μόνο κατά 1% το πρώτο εξάμηνο του 2016, μειωμένο κατά 50% σε σχέση με την επίσημη πρόβλεψη.
Αυτό ενισχύει την ανάγκη για την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων.
Η δεύτερη αβεβαιότητα αφορά την επικείμενη προεδρία του Donald Trump στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο θάνατος του Fidel είναι το πιο σημαντικό ορόσημο στην αργή μετάβαση σε μια μετα-Castro, και ίσως μετα-κομμουνιστική Κούβα. Ο Raúl έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί από πρόεδρος το 2018, αν και μπορεί να παραμείνει ως πρώτος γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος για τρία ακόμη χρόνια.
Ο Miguel Díaz-Canel, ένας υπουργός 56 ετών πρώην εκπαιδευτικός, είναι ο διάδοχός του.
Δεν είναι σαφές πόσο μεγάλο ρόλο θα διαδραματίσουν οι ένοπλες δυνάμεις, στη μετάβαση της Κούβας.
Τώρα ο Raúl πιστεύει ότι η Κούβα θα πρέπει να παραμείνει ένα μονοκομματικό κράτος, ακόμα και εάν υιοθετήσει μια μικτή οικονομία.
Αλλά ο θάνατος του Castro θα οδηγήσει εκ των πραγμάτων σε μια πολύ πιο ελεύθερη συζήτηση για το μέλλον της Κούβας..
