Με ή χωρίς ΔΝΤ … η «ρετσινιά» μένει.

Μπορεί η πραγματικότητα στην Ελλάδα να αλλάζει με πολύ γοργούς ρυθμούς, ωστόσο η ματιά που βλέπουν τη χώρα μας οι ξένοι αναλυτές φαίνεται να μην έχει διαφορά από αυτή προ εξαμήνου ή δωδεκαμήνου

Πριν από περίπου ένα χρόνο, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, και σύσσωμος ο επενδυτικός κόσμος «έπεσε από τα σύννεφα» όταν δηλώσαμε ότι...μέχρι τότε δεν τους λέγαμε όλη την αλήθεια για τα χρέη και τα ελλείμματα μας. Έκτοτε άνοιξε ο «ασκός του Αιόλου» με την ελληνική κυβέρνηση να προσπαθεί όπου βρεθεί και όπου σταθεί να πείσει τους ξένους ότι αλλάξαμε.
Η παρουσία της Τρόικας στην Αθήνα δε φαίνεται να πείθει όμως τους αναλυτές για την προθυμία της χώρας μας να αποπληρώσει τα χρέη της και να μειώσει τα ελλείμματα της. Αυτό υποστηρίζει ο αναλυτής Steve Major της HSBC σε άρθρο του, σε αντίθεση άλλων συναδέλφων του που επισημαίνουν τις προόδους της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο Major θεωρεί ότι οποιαδήποτε σύγκριση της χώρας μας έναντι άλλων υπερχρεωμένων κρατών είναι ατυχής. Ενώ, για παράδειγμα, το είδος του χρέους της Μ. Βρετανίας ή της Ιαπωνίας ή ακόμα και των ΗΠΑ, δε συνοδεύεται με οικονομική συρρίκνωση, δεν περιορίζεται από συγκεκριμένες νομισματικές πολιτικές και δεν επηρεάζει τις οικονομικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για την Ελλάδα. Η Μ. Βρετανία για παράδειγμα μπορεί να τυπώσει χρήμα ώστε να μην τεθεί εν αμφιβόλω η ικανότητα της απέναντι στους δανειστές της. Η δυνατότητα αυτή έχει χαθεί από την Ελλάδα, επισημαίνει ο Major, υποβαθμίζοντας όμως τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στη στερλίνα μία τέτοια κίνηση.
Επιπλέον, διαφορές εντοπίζει και μέσα στους κόλπους της Ευρωζώνης ο Major. Θεωρεί ότι η ικανότητα της Γερμανίας και της Γαλλίας να δανείζονται είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς δύο χώρες που στηρίζουν ολόκληρη την παραγωγική μηχανή της Γηραιάς Ηπείρου είναι αδιανόητο να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Από την άλλη μεριά, η Ελλάδα μπορεί να στηρίξει την πιστοληπτική της ικανότητα μόνο μέσα από την παρουσία τους. Γι’ αυτό η «επίκληση» της ΕΕ και του ΔΝΤ αποκλιμάκωσε τις πιέσεις μόνο σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, και όχι σε μακροπρόθεσμο, όταν δηλαδή η Ελλάδα πέραν της 3ετίας θα πρέπει να πληρώσει τις ανάγκες της. Άλλωστε, όπως σχολιάζουν κι άλλοι συνάδελφοι του Major, ακόμη και αν έχει πετύχει η εφαρμογή του τριετούς προγράμματος, το 2013 η Ελλάδα θα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα χρέος ίσο με το 150% του ΑΕΠ, που δύσκολα θα μπορεί να εξυπηρετήσει, γι’ αυτό και οι αγορές εξακολουθούν να τιμολογούν στις αποδόσεις τους τον κίνδυνο αναδιάρθρωσης του χρέους.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι πολλοί αναλυτές αναμένουν την πορεία της ανάπτυξης της χώρας για να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα. Αν η χώρα ξεπεράσει γρήγορα την ύφεση, δημιουργώντας προοπτική ανάπτυξης με ρυθμό πάνω από 4%, το χρέος θα μπορεί, έστω και με δυσκολία, να εξυπηρετηθεί.
Αλ. Τόμπρα














reporter.gr