- Για ασφαλιστικές εισφορές,εφορία και -βασικούς- μισθούς δύο υπαλλήλων ένας επιχειρηματίας στην Ελλάδα θα πληρώσει τουλάχιστον 2.300 ευρώ.
Αντίθετα στη Βουλγαρία το ίδιο άτομο για τους ίδιους λόγους και με τα ίδια έσοδα θα πρέπει να δαπανήσει περίπου 650 ευρώ. - Δηλαδή 2300 ευρώ κόστη στην Ελλάδα - 650 ευρώ στη Βουλγαρία! Μένεις... ή φεύγεις;
Κατακόρυφη αύξηση κατέγραψαν μέσα στο 2016 οι ελληνικές επιχειρήσεις που άνοιξαν ΑΦΜ στη Βουλγαρία. Οι έλληνες επιχειρηματίες διάβηκαν κατά χιλιάδες τα... σύνορα, πολύ πριν ο διοικητής του ΟΑΕΕ Δημήτρης Τσακίρης τους προτρέψει «όποιος δεν μπορεί να πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές να πάει στη Βουλγαρία».
Σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της Ελλάδας δώδεκα με δεκατρία ελληνικά ΑΦΜ την ημέρα συνεχίζουν να ανοίγουν στη Βουλγαρία, ενώ μέσα στους πρώτους τέσσερις μήνες του 2016 οι ελληνικές επιχειρήσεις στη γείτονα χώρα αυξήθηκαν κατά περίπου 1.500 σε σχέση με το 2015. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια οι εγγεγραμμένες και (τυπικά) ενεργές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή στο α’ τετράμηνο του 2016 ανέρχονταν σε περίπου 15.000, ενώ στα τέλη του 2015 υπολογίζονταν σε 13.500 και το 2013 ήταν γύρω στις 9.000. Ποιοι όμως είναι οι λόγοι για τους οποίους οι έλληνες επιχειρηματίες επιλέγουν να μεταναστεύσουν; «Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων οδηγούνται στην απόφαση να διοχετεύσουν την οικονομική δραστηριότητά τους στη γειτονική χώρα λόγω πολλών παραγόντων. Βασικότεροι λόγοι είναι η χαμηλότερη φορολογία και η καλή ψηφιακή πλατφόρμα με βάση το ηλεκτρονικό μητρώο εταιρειών, με το οποίο γρήγορα δημιουργούνται νέες εταιρείες στη γειτονική χώρα», δηλώνει ο Χρήστος Καζαντζής, πρόεδρος του Ελληνοβουλγαρικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Βορείου Ελλάδος.
Φόρος 10% αντί 29%
Στη Βουλγαρία ο συντελεστής φόρου επί των κερδών είναι 10%, πιο κάτω ακόμη και από το 12,5% που προσφέρει η Ιρλανδία και αρκετά μακριά από το 29% που ισχύει στην Ελλάδα. «Όταν στη Βουλγαρία η φορολογία είναι στο 10%, στην Κύπρο 12,5%, στη Μάλτα 10%, στο Λουξεμβούργο 10%, στην Αλβανία 0% στις νέες εταιρείες για πέντε χρόνια, στα Σκόπια οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι για τα πρώτα πέντε χρόνια είναι μηδενικά, η αντιδιαστολή με τη χώρα μας είναι προφανής. Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, ώστε εμείς, με τους φόρους στο 40%, τις ασφαλιστικές εισφορές στο 38%, την προκαταβολή φόρου στο 40%, να είμαστε μη ανταγωνιστικοί και αυτομάτως να μας απορρίπτουν», επισημαίνει ο κ. Καζαντζής.
Σύμφωνα με τον ίδιο στην Ελλάδα ο επιχειρηματίας θα πληρώσει 400 ευρώ στον ΟΑΕΕ και 800 στην εφορία για τα 1.000 ευρώ που θα έχει ως έσοδα. Αν συνυπολογιστούν οι μισθοί δύο εργαζομένων από 560 ευρώ, τότε αμέσως φτάνουμε στα 2.300 ευρώ. Αντίθετα στη Βουλγαρία το ίδιο αφεντικό θα πληρώσει 67 ευρώ ασφάλεια, 80 ευρώ στην εφορία και άλλα 500 ευρώ για δύο υπαλλήλους, δηλαδή σύνολο περίπου 650 ευρώ. «Αμέσως αντιλαμβάνεται κάποιος την τεράστια διαφορά για μία μικρή ατομική επιχείρηση με δύο εργαζόμενους στις δύο αυτές χώρες», λέει ο κ. Καζαντζής.
Το προφίλ των εταιρειών
Ο βαλκανικός επιχειρηματικός διάδρομος δημιουργήθηκε για επενδυτικούς λόγους τη δεκαετία του 1990 και κατέγραψε εκρηκτική αύξηση την περίοδο της οικονομικής κρίσης. «Τα πρώτα χρόνια ήρθαν πολλές επιχειρήσεις στη Βουλγαρία στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής και δεν συνδέονται με την οικονομική κρίση», εξηγεί ο Σταμάτης Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος του Συμβουλίου Ελληνικών Επιχειρήσεων της Βουλγαρίας.
Επιχειρώντας μία χαρτογράφηση των επιχειρήσεων, ο πρόεδρος του Ελληνοβουλγαρικού Επιμελητηρίου τονίζει πως υπάρχουν τρεις κατηγορίες. Το 1995 δημιουργήθηκαν περίπου 300 μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις στη Βουλγαρία, κυρίως εξαγωγικές, επενδυτικές βιομηχανικού τομέα. Πολλές από αυτές υπάρχουν και σήμερα και απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους. Η δεύτερη κατηγορία είναι 1.500 μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται σε τομείς της μεταποίησης, των τεχνολογιών και των υπηρεσιών και απασχολούν από 3 έως 20 εργαζόμενους. Τέλος μέχρι τα τέλη του 2015 περίπου 12.000 επιχειρήσεις έκαναν εγγραφή στο εμπορικό μητρώο της Βουλγαρίας. «Οι περισσότερες από αυτές είναι μονοπρόσωπες, ατομικές και πολλές είναι ‘φακέλου’ με μηδενική δραστηριότητα και έχουν συσταθεί, με σκοπό να δηλώσουν Ι.Χ., ενοίκια και πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα έχουν φοροαπαλλαγή», δηλώνει ο κ. Καζαντζής.
Η γεωγραφική κατανομή τους ποικίλλει, με τις περισσότερες εταιρείες σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Διεθνών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Εργασίας να βρίσκονται κοντά στα ελληνικά σύνορα. «Στη Σόφια είναι εγκατεστημένες 5.500 ελληνικές εταιρείες. Κοντά στα σύνορα, στην περιφέρεια Blagoevgrad, βρίσκονται 6.000, στην πόλη του Πετρίτσι είναι εγκατεστημένες περίπου 3.500 επιχειρήσεις και στο Sandanski άλλες 1.500», αναφέρεται στην έκθεση.
Ζήτημα επιβίωσης
«Η φορολογία, το ασφαλιστικό και η τιμολόγηση μας έκαναν να αποφασίσουμε να φύγουμε. Πρόκειται για υψηλό ρίσκο, γιατί πρέπει να γνωρίζεις τη βουλγαρική νομοθεσία αλλά και ανθρώπους που θα σε καταρτίσουν κατάλληλα», δηλώνει ο Ν.Κ., που μετέφερε πριν από οκτώ χρόνια την επιχείρησή του με ηλεκτρονικά συστήματα στη Βουλγαρία. Για πολλούς η φυγή μοιάζει μονόδρομος, όπως αποτυπώνεται και στην πρόσφατη έρευνα της Endeavor Greece (Μάρτιος 2016), σύμφωνα με την οποία το 39% των επιχειρήσεων (περίπου 9.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις) εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει την έδρα του στο εξωτερικό. Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο από την αντίστοιχη έρευνα της εταιρείας τον περασμένο Ιούλιο (2015).
Εικονικές εταιρείες
Εκτός όμως από τις εταιρείες που μετακινήθηκαν για λόγους επιβίωσης, η έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια επισημαίνει πως πολλές έχουν ιδρυθεί με μοναδικό σκοπό την αγορά ακινήτου ή αυτοκινήτου και όχι οπωσδήποτε για τη μετεγκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων. «Υπάρχουν 16.000 εταιρείες στη Βουλγαρία οι οποίες είναι ελληνικής καταγωγής. Το 2015 έκαναν εγγραφή στα βουλγαρικά μητρώα 4.000 επιχειρήσεις και, απ’ ό,τι ακούω, άλλες 2.000 το 2016 και όλα αυτά τείνω να τα υιοθετήσω. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. Πόσες από αυτές τις εταιρείες αντιπροσωπεύουν την πραγματική οικονομική δραστηριότητα που μεταφέρθηκε από την Ελλάδα στη Βουλγαρία; Δεν ξέρουμε αν μεταφέρθηκαν και έχουν οικονομική δραστηριότητα όλες αυτές οι εταιρείες. Η εντύπωσή μας είναι ότι δεν υπάρχουν παραπάνω από 600 επιχειρήσεις που έχουν πραγματική δραστηριότητα. Μπορεί να βρείτε εταιρείες που έχουν πωλήσεις στη Βουλγαρία, αλλά δεν έχουν εργαζόμενους», επισημαίνει ο κ. Θεοδωρόπουλος.
Οι εταιρείες αυτές μπαίνουν στο στόχαστρο του υπουργείου Οικονομικών και σε πρώτη φάση θα αρχίσουν οι φορολογικοί έλεγχοι. Η σχετική συμφωνία για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στη χώρα μας και στη Βουλγαρία αναμένεται να υπογραφεί. Οι εικονικές εταιρείες δεν έχουν καμία ουσιαστική δραστηριότητα στη γειτονική χώρα. Δηλαδή έλληνες επιχειρηματίες εισάγουν προϊόντα από την Κίνα ή από άλλες χώρες, τα τιμολογούν στη βουλγαρική εταιρεία και στη συνέχεια εξάγουν το εμπόρευμα στην Ελλάδα. Έτσι πληρώνουν το χαμηλό φορολογικό συντελεστή της Βουλγαρίας (10%) αντί της Ελλάδας (29%), με την απώλεια φορολογικών εσόδων για τη χώρα μας να είναι τεράστια.
Παγίδες για τους επιχειρηματίες
Οι φοροτεχνικοί εφιστούν την προσοχή στους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία και δηλώνουν πως θα υπάρξει πρόβλημα με το φορολογικό καθεστώς αυτών των εταιρειών. «Από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας δραστηριοποιείται στη Βουλγαρία, αλλά δεν είναι φορολογικός κάτοικος, τότε υπάρχει θέμα φορολογίας του εισοδήματος», επισημαίνει ο φοροτεχνικός Γιώργος Μεσάικος. Όπως εξηγεί, «δεν απαγορεύεται να στηθεί μία επιχείρηση, αλλά πρέπει να προβλεφθούν με μεγάλη προσοχή τα κέρδη και οι συναλλαγές που γίνονται μεταξύ των δύο χωρών. Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα, που πρέπει να προσεχθούν από τους επιχειρηματίες. Για παράδειγμα πώς τεκμηριώνεις τις συναλλαγές που κάνεις μεταξύ ελληνικής και βουλγάρικης εταιρείας; Πρέπει οι τιμές με τις οποίες συναλλάσσεσαι να είναι αυτές που υπάρχουν στο εμπόριο και όχι αυξημένες, για να μειώνεις τα κέρδη εδώ, στην Ελλάδα. Δηλαδή θα ελεγχθεί αν αυξάνεις το ποσό με το οποίο χρεώνεις το εμπόρευμα στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα φορολογείσαι για μικρότερο ποσό. Όλα αυτά πρέπει να τεκμηριωθούν».
Η διαδικασία του ανοίγματος μιας νέας επιχείρησης στη Βουλγαρία διαφημίζεται από πολλά γραφεία ως εύκολη και οικονομική. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Μεσάικος, «πολλές φορές οι διαδικασίες για το άνοιγμα νέων επιχειρήσεων γίνονται τόσο γρήγορα, που στο τέλος υπάρχει πρόβλημα». «Πρέπει να λαμβάνουν σημαντικές πληροφορίες από καταρτισμένους ανθρώπους και να ενημερώνονται από τα Επιμελητήρια για το ακριβές φορολογικό καθεστώς και την ισχύουσα νομοθεσία», τονίζει από την πλευρά του ο κ. Καζαντζής.
Η Βουλγαρία αναζητά εργαζόμενους
Μπορεί στη χώρα μας η ανεργία να καταρρίπτει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στη γειτονική χώρα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του βουλγαρικού Στατιστικού Ινστιτούτου στο β’ τρίμηνο του 2016 το επίπεδο απασχόλησης διαμορφώθηκε στο 63,7%, 1,3% υψηλότερα σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2015. Σε ό,τι αφορά την ανεργία, καταγράφονται καθοδικές τάσεις σε αντίθεση με τη διετία 2012-2013. Συγκεκριμένα το 2015 οι άνεργοι, ηλικίας 15-64 ετών, ανήλθαν στο 9,2% έναντι 11,5% το 2014. Στο β’ τρίμηνο του 2016 το ποσοστό ανεργίας σημείωσε περαιτέρω μείωση σε ετήσια βάση και διαμορφώθηκε στο 8%.
Σύμφωνα με έρευνα της Man Power της Βουλγαρίας, όπως δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική ειδησεογραφική σελίδα «Money.BG», οι εργοδότες σε ποσοστό 62% αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην προσπάθειά τους να συμπληρώσουν τις κενές θέσεις εργασίας στις εταιρείες τους. Για το 2016 η κατηγορία εργαζομένων που αναζητείται περισσότερο είναι αυτή των έμπειρων και εξειδικευμένων εργατών και ακολουθούν οι μηχανικοί, οι οδηγοί, οι εργαζόμενοι στον τομέα της εστίασης και των ξενοδοχείων και οι ιατρικές ειδικότητες. Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα ανάμεσα σε 621 εργοδότες, η οποία έγινε σε εθνικό επίπεδο. Ο κυριότερος λόγος της έλλειψης προσωπικού, όπως αναφέρεται από τους εργοδότες, είναι σε ποσοστό 32% η ανεπάρκεια γνώσης του αντικειμένου.
Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός μετά την τελευταία αύξηση από 01.01.2016 διαμορφώνεται στα 215 ευρώ για κανονικό ωράριο εργασίας (8 ώρες/ημέρα και 40 ώρες/εβδομάδα). Με τα δεδομένα αυτά ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ελληνικών Επιχειρήσεων της Βουλγαρίας Σταμάτης Θεοδωρόπουλος τονίζει πως «θα μπορούσαν οι Έλληνες να βλέπουν τη Βουλγαρία ως επαγγελματική επιλογή, αντί να επιλέξουν χώρες όπως η Γερμανία και η Αγγλία. Είναι μόνον τρεις ώρες απόσταση από τη Θεσσαλονίκη και με αυτήν την επιλογή δεν θα χάσουν τη σύνδεση με την οικογένειά τους».
Ρεπορτάζ της κ.Έλενας Αποστολίδου
Πηγή εφημερίδα "Μακεδονία"
Σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της Ελλάδας δώδεκα με δεκατρία ελληνικά ΑΦΜ την ημέρα συνεχίζουν να ανοίγουν στη Βουλγαρία, ενώ μέσα στους πρώτους τέσσερις μήνες του 2016 οι ελληνικές επιχειρήσεις στη γείτονα χώρα αυξήθηκαν κατά περίπου 1.500 σε σχέση με το 2015. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια οι εγγεγραμμένες και (τυπικά) ενεργές εταιρείες με ελληνική συμμετοχή στο α’ τετράμηνο του 2016 ανέρχονταν σε περίπου 15.000, ενώ στα τέλη του 2015 υπολογίζονταν σε 13.500 και το 2013 ήταν γύρω στις 9.000. Ποιοι όμως είναι οι λόγοι για τους οποίους οι έλληνες επιχειρηματίες επιλέγουν να μεταναστεύσουν; «Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων οδηγούνται στην απόφαση να διοχετεύσουν την οικονομική δραστηριότητά τους στη γειτονική χώρα λόγω πολλών παραγόντων. Βασικότεροι λόγοι είναι η χαμηλότερη φορολογία και η καλή ψηφιακή πλατφόρμα με βάση το ηλεκτρονικό μητρώο εταιρειών, με το οποίο γρήγορα δημιουργούνται νέες εταιρείες στη γειτονική χώρα», δηλώνει ο Χρήστος Καζαντζής, πρόεδρος του Ελληνοβουλγαρικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Βορείου Ελλάδος.
Φόρος 10% αντί 29%
Στη Βουλγαρία ο συντελεστής φόρου επί των κερδών είναι 10%, πιο κάτω ακόμη και από το 12,5% που προσφέρει η Ιρλανδία και αρκετά μακριά από το 29% που ισχύει στην Ελλάδα. «Όταν στη Βουλγαρία η φορολογία είναι στο 10%, στην Κύπρο 12,5%, στη Μάλτα 10%, στο Λουξεμβούργο 10%, στην Αλβανία 0% στις νέες εταιρείες για πέντε χρόνια, στα Σκόπια οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι για τα πρώτα πέντε χρόνια είναι μηδενικά, η αντιδιαστολή με τη χώρα μας είναι προφανής. Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, ώστε εμείς, με τους φόρους στο 40%, τις ασφαλιστικές εισφορές στο 38%, την προκαταβολή φόρου στο 40%, να είμαστε μη ανταγωνιστικοί και αυτομάτως να μας απορρίπτουν», επισημαίνει ο κ. Καζαντζής.
Σύμφωνα με τον ίδιο στην Ελλάδα ο επιχειρηματίας θα πληρώσει 400 ευρώ στον ΟΑΕΕ και 800 στην εφορία για τα 1.000 ευρώ που θα έχει ως έσοδα. Αν συνυπολογιστούν οι μισθοί δύο εργαζομένων από 560 ευρώ, τότε αμέσως φτάνουμε στα 2.300 ευρώ. Αντίθετα στη Βουλγαρία το ίδιο αφεντικό θα πληρώσει 67 ευρώ ασφάλεια, 80 ευρώ στην εφορία και άλλα 500 ευρώ για δύο υπαλλήλους, δηλαδή σύνολο περίπου 650 ευρώ. «Αμέσως αντιλαμβάνεται κάποιος την τεράστια διαφορά για μία μικρή ατομική επιχείρηση με δύο εργαζόμενους στις δύο αυτές χώρες», λέει ο κ. Καζαντζής.
Το προφίλ των εταιρειών
Ο βαλκανικός επιχειρηματικός διάδρομος δημιουργήθηκε για επενδυτικούς λόγους τη δεκαετία του 1990 και κατέγραψε εκρηκτική αύξηση την περίοδο της οικονομικής κρίσης. «Τα πρώτα χρόνια ήρθαν πολλές επιχειρήσεις στη Βουλγαρία στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής και δεν συνδέονται με την οικονομική κρίση», εξηγεί ο Σταμάτης Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος του Συμβουλίου Ελληνικών Επιχειρήσεων της Βουλγαρίας.
Επιχειρώντας μία χαρτογράφηση των επιχειρήσεων, ο πρόεδρος του Ελληνοβουλγαρικού Επιμελητηρίου τονίζει πως υπάρχουν τρεις κατηγορίες. Το 1995 δημιουργήθηκαν περίπου 300 μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις στη Βουλγαρία, κυρίως εξαγωγικές, επενδυτικές βιομηχανικού τομέα. Πολλές από αυτές υπάρχουν και σήμερα και απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους. Η δεύτερη κατηγορία είναι 1.500 μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται σε τομείς της μεταποίησης, των τεχνολογιών και των υπηρεσιών και απασχολούν από 3 έως 20 εργαζόμενους. Τέλος μέχρι τα τέλη του 2015 περίπου 12.000 επιχειρήσεις έκαναν εγγραφή στο εμπορικό μητρώο της Βουλγαρίας. «Οι περισσότερες από αυτές είναι μονοπρόσωπες, ατομικές και πολλές είναι ‘φακέλου’ με μηδενική δραστηριότητα και έχουν συσταθεί, με σκοπό να δηλώσουν Ι.Χ., ενοίκια και πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα έχουν φοροαπαλλαγή», δηλώνει ο κ. Καζαντζής.
Η γεωγραφική κατανομή τους ποικίλλει, με τις περισσότερες εταιρείες σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Διεθνών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Εργασίας να βρίσκονται κοντά στα ελληνικά σύνορα. «Στη Σόφια είναι εγκατεστημένες 5.500 ελληνικές εταιρείες. Κοντά στα σύνορα, στην περιφέρεια Blagoevgrad, βρίσκονται 6.000, στην πόλη του Πετρίτσι είναι εγκατεστημένες περίπου 3.500 επιχειρήσεις και στο Sandanski άλλες 1.500», αναφέρεται στην έκθεση.
Ζήτημα επιβίωσης
«Η φορολογία, το ασφαλιστικό και η τιμολόγηση μας έκαναν να αποφασίσουμε να φύγουμε. Πρόκειται για υψηλό ρίσκο, γιατί πρέπει να γνωρίζεις τη βουλγαρική νομοθεσία αλλά και ανθρώπους που θα σε καταρτίσουν κατάλληλα», δηλώνει ο Ν.Κ., που μετέφερε πριν από οκτώ χρόνια την επιχείρησή του με ηλεκτρονικά συστήματα στη Βουλγαρία. Για πολλούς η φυγή μοιάζει μονόδρομος, όπως αποτυπώνεται και στην πρόσφατη έρευνα της Endeavor Greece (Μάρτιος 2016), σύμφωνα με την οποία το 39% των επιχειρήσεων (περίπου 9.000 μικρές, μεσαίες και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις) εξετάζει το ενδεχόμενο να μεταφέρει την έδρα του στο εξωτερικό. Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο από την αντίστοιχη έρευνα της εταιρείας τον περασμένο Ιούλιο (2015).
Εικονικές εταιρείες
Εκτός όμως από τις εταιρείες που μετακινήθηκαν για λόγους επιβίωσης, η έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια επισημαίνει πως πολλές έχουν ιδρυθεί με μοναδικό σκοπό την αγορά ακινήτου ή αυτοκινήτου και όχι οπωσδήποτε για τη μετεγκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων. «Υπάρχουν 16.000 εταιρείες στη Βουλγαρία οι οποίες είναι ελληνικής καταγωγής. Το 2015 έκαναν εγγραφή στα βουλγαρικά μητρώα 4.000 επιχειρήσεις και, απ’ ό,τι ακούω, άλλες 2.000 το 2016 και όλα αυτά τείνω να τα υιοθετήσω. Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. Πόσες από αυτές τις εταιρείες αντιπροσωπεύουν την πραγματική οικονομική δραστηριότητα που μεταφέρθηκε από την Ελλάδα στη Βουλγαρία; Δεν ξέρουμε αν μεταφέρθηκαν και έχουν οικονομική δραστηριότητα όλες αυτές οι εταιρείες. Η εντύπωσή μας είναι ότι δεν υπάρχουν παραπάνω από 600 επιχειρήσεις που έχουν πραγματική δραστηριότητα. Μπορεί να βρείτε εταιρείες που έχουν πωλήσεις στη Βουλγαρία, αλλά δεν έχουν εργαζόμενους», επισημαίνει ο κ. Θεοδωρόπουλος.
Οι εταιρείες αυτές μπαίνουν στο στόχαστρο του υπουργείου Οικονομικών και σε πρώτη φάση θα αρχίσουν οι φορολογικοί έλεγχοι. Η σχετική συμφωνία για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στη χώρα μας και στη Βουλγαρία αναμένεται να υπογραφεί. Οι εικονικές εταιρείες δεν έχουν καμία ουσιαστική δραστηριότητα στη γειτονική χώρα. Δηλαδή έλληνες επιχειρηματίες εισάγουν προϊόντα από την Κίνα ή από άλλες χώρες, τα τιμολογούν στη βουλγαρική εταιρεία και στη συνέχεια εξάγουν το εμπόρευμα στην Ελλάδα. Έτσι πληρώνουν το χαμηλό φορολογικό συντελεστή της Βουλγαρίας (10%) αντί της Ελλάδας (29%), με την απώλεια φορολογικών εσόδων για τη χώρα μας να είναι τεράστια.
Παγίδες για τους επιχειρηματίες
Οι φοροτεχνικοί εφιστούν την προσοχή στους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία και δηλώνουν πως θα υπάρξει πρόβλημα με το φορολογικό καθεστώς αυτών των εταιρειών. «Από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας δραστηριοποιείται στη Βουλγαρία, αλλά δεν είναι φορολογικός κάτοικος, τότε υπάρχει θέμα φορολογίας του εισοδήματος», επισημαίνει ο φοροτεχνικός Γιώργος Μεσάικος. Όπως εξηγεί, «δεν απαγορεύεται να στηθεί μία επιχείρηση, αλλά πρέπει να προβλεφθούν με μεγάλη προσοχή τα κέρδη και οι συναλλαγές που γίνονται μεταξύ των δύο χωρών. Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα, που πρέπει να προσεχθούν από τους επιχειρηματίες. Για παράδειγμα πώς τεκμηριώνεις τις συναλλαγές που κάνεις μεταξύ ελληνικής και βουλγάρικης εταιρείας; Πρέπει οι τιμές με τις οποίες συναλλάσσεσαι να είναι αυτές που υπάρχουν στο εμπόριο και όχι αυξημένες, για να μειώνεις τα κέρδη εδώ, στην Ελλάδα. Δηλαδή θα ελεγχθεί αν αυξάνεις το ποσό με το οποίο χρεώνεις το εμπόρευμα στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα φορολογείσαι για μικρότερο ποσό. Όλα αυτά πρέπει να τεκμηριωθούν».
Η διαδικασία του ανοίγματος μιας νέας επιχείρησης στη Βουλγαρία διαφημίζεται από πολλά γραφεία ως εύκολη και οικονομική. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Μεσάικος, «πολλές φορές οι διαδικασίες για το άνοιγμα νέων επιχειρήσεων γίνονται τόσο γρήγορα, που στο τέλος υπάρχει πρόβλημα». «Πρέπει να λαμβάνουν σημαντικές πληροφορίες από καταρτισμένους ανθρώπους και να ενημερώνονται από τα Επιμελητήρια για το ακριβές φορολογικό καθεστώς και την ισχύουσα νομοθεσία», τονίζει από την πλευρά του ο κ. Καζαντζής.
Η Βουλγαρία αναζητά εργαζόμενους
Μπορεί στη χώρα μας η ανεργία να καταρρίπτει το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στη γειτονική χώρα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του βουλγαρικού Στατιστικού Ινστιτούτου στο β’ τρίμηνο του 2016 το επίπεδο απασχόλησης διαμορφώθηκε στο 63,7%, 1,3% υψηλότερα σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2015. Σε ό,τι αφορά την ανεργία, καταγράφονται καθοδικές τάσεις σε αντίθεση με τη διετία 2012-2013. Συγκεκριμένα το 2015 οι άνεργοι, ηλικίας 15-64 ετών, ανήλθαν στο 9,2% έναντι 11,5% το 2014. Στο β’ τρίμηνο του 2016 το ποσοστό ανεργίας σημείωσε περαιτέρω μείωση σε ετήσια βάση και διαμορφώθηκε στο 8%.
Σύμφωνα με έρευνα της Man Power της Βουλγαρίας, όπως δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική ειδησεογραφική σελίδα «Money.BG», οι εργοδότες σε ποσοστό 62% αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην προσπάθειά τους να συμπληρώσουν τις κενές θέσεις εργασίας στις εταιρείες τους. Για το 2016 η κατηγορία εργαζομένων που αναζητείται περισσότερο είναι αυτή των έμπειρων και εξειδικευμένων εργατών και ακολουθούν οι μηχανικοί, οι οδηγοί, οι εργαζόμενοι στον τομέα της εστίασης και των ξενοδοχείων και οι ιατρικές ειδικότητες. Τα στοιχεία προέρχονται από έρευνα ανάμεσα σε 621 εργοδότες, η οποία έγινε σε εθνικό επίπεδο. Ο κυριότερος λόγος της έλλειψης προσωπικού, όπως αναφέρεται από τους εργοδότες, είναι σε ποσοστό 32% η ανεπάρκεια γνώσης του αντικειμένου.
Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός μετά την τελευταία αύξηση από 01.01.2016 διαμορφώνεται στα 215 ευρώ για κανονικό ωράριο εργασίας (8 ώρες/ημέρα και 40 ώρες/εβδομάδα). Με τα δεδομένα αυτά ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ελληνικών Επιχειρήσεων της Βουλγαρίας Σταμάτης Θεοδωρόπουλος τονίζει πως «θα μπορούσαν οι Έλληνες να βλέπουν τη Βουλγαρία ως επαγγελματική επιλογή, αντί να επιλέξουν χώρες όπως η Γερμανία και η Αγγλία. Είναι μόνον τρεις ώρες απόσταση από τη Θεσσαλονίκη και με αυτήν την επιλογή δεν θα χάσουν τη σύνδεση με την οικογένειά τους».
Ρεπορτάζ της κ.Έλενας Αποστολίδου
Πηγή εφημερίδα "Μακεδονία"
