Περί γνησιότητας των "χρυσοβούλων" και απάνθρωπων διεκδικήσεων..

Όλες σχεδόν οι διεκδικήσεις των μοναχών του Αγ.Όρους βασίζονται στα περίφημα "χρυσόβουλα" (όπως αυτό της εικόνας) τα οποία αποτελούν επίσημο δημόσιο έγγραφο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας που έφερε χρυσή σφραγίδα με την οποία αφέρονταν ο Αυτοκράτορας με ερυθρό μελάνι δια της λέξεως «λόγος» (της Βασιλείας μου), το όνομα του μήνα, τον αριθμό του έτους της Ινδικτιώνας και τον τελευταίο αριθμό της χρονολογίας.Το αποδεικτικό της γνησιότητάς τους είναι η εξαρτημένη χρυσή σφραγίδα. Το σύχρονο Ελληνικό κράτος αναγνωρίζει εώς και σήμερα αυτά τα χρυσόβουλα ως δημόσια έγγραφα.
Απ΄τη στιγμή που αυτού του είδους οι σφραγίδες διασώζονται ως σήμερα σαν κειμήλια σε αρκετές μονές του Αγ.Όρος (μια εκ των οποίων μάλιστα,η χρυσή σφραγίδα του Ιουστινιανού φυλάσσεται στη μονή Βατοπαιδίου..),δε θα έπρεπε η οποιαδήποτε εισαγγελική έρευνα πρόκειται να γίνει,να ξεκινήσει απ΄τη γνησιότητα ή μη αυτών των χρυσοβούλων;Ποιος εγγυάται για τη γνησιότητα αυτών των εγγράφων απ΄τη στιγμή που στο Αγ.Όρος υπάρχουν όλα όσα χρειάζονται (εξοπλισμός,γνήσιες σφραγίδες βυζαντινής αυτοκρατορίας,πάπυροι,μερικοί απ΄τους καλύτερους συντηρητές αρχαιοτήτων και έργων τέχνης του κόσμου κλπ..) για να παραχθούν νέα χρυσόβουλα για οποιαδήποτε περιοχή επιθυμεί ο κάθε επίδοξος διεκδικητής δημόσιας περιουσίας;
Μια ακόμη λεπτομέρεια που διαφεύγει της προσοχής είναι πως όλες αυτές οι εκτάσεις που διεκδικούνται και που τώρα αποτελούν "τουριστικά φιλέτα", είχαν μηδαμινή αξία την εποχή του Βυζαντίου σε αντίθεση με παραποτάμιες έφορες ημιορεινές περιοχές της ενδοχώρας της αυτοκρατορίας.Πως είναι δυνατόν όλα τα χρυσόβουλα να αφορούν περιοχές που στη σημερινή και μόνο εποχή έχουν τεράστια αξία;
Εμείς δεν έχουμε αποδείξεις..Αλλά μια υπόθεση μπορούμε να κάνουμε..
Δεν σκοπεύαμε να ασχοληθούμε με το θέμα ούτε να παραθέσουμε τις παραπάνω παρατηρήσεις αλλά το άρθρο που δημοσιεύει η "Παρέμβαση αναπήρων πολιτών" μέσα από την ιστοσελίδα της panap.gr βγάζει από τα ρούχα του κάθε λογικό άνθρωπο.
Και πως να μην το κάνει δηλαδή όταν η τελευταία διεκδίκηση επί ακινήτου αφορά έκταση που στεγάζει εδώ και 50 χρόνια κατασκηνώσεις συνανθρώπων μας με αναπηρία!Αυτή είναι η "εκκλησία της αγάπης"..;
Συγκεκριμένα,η μονή του Αγίου Διονυσίου με αγωγή της από τον Αύγουστο του 2006 (που εκδικάζεται σήμερα) διεκδικεί από το ελληνικό δημόσιο έκταση στην Κασάνδρα της Χαλκιδικής στην οποία περιλαμβάνονται 26 στρέμματα όπου εδώ και μισό αιώνα λειτουργούν οι κατασκηνώσεις όπου παραθερίζουν άτομα με αναπηρία!!Μάλιστα με τον Ν 2646/1998 η έκταση όπου λειτουργούν οι κατασκηνώσεις είναι στην κυριότητα του Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας.
Όπως αναφέρει η "Παρέμβαση αναπήρων πολιτών" κάνοντας έκκληση σε όποιον μπορεί να βοηθήσει:
"πρόκειται για μια ενέργεια η οποία αποδεικνύει το ανάλγητο και ξεδιάντροπο πρόσωπο των υπευθύνων της μονής που ενώ είναι ταγμένοι να υπηρετούν τον Θεό και τον συνάνθρωπο προφανώς προτάσσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια για μια έκταση που θεωρείται περιοχή φιλέτο για την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στον τουρισμό."
Ήμαρτον..