Πριν από πέντε χρόνια, στο Σεράγεβο, ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής χάρισε στον Τούρκο ομόλογό του κ. Ερντογάν το αγαπημένο του κομπολόι. Ηταν η εποχή που πίστευαν ότι ήταν εφικτή η μεγάλη υπέρβαση στα Ελληνοτουρκικά που θα έφερε τη σφραγίδα τους. Η σημερινή τους συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου, με αφορμή τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, δεν θυμίζει σε τίποτα την ατμόσφαιρα που υπήρχε στις πρώτες τους επαφές. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου όχι απλώς δεν διαφημίζει τη σημερινή συνάντηση, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να την υποβαθμίσει!
Η αλήθεια είναι ότι αυτή... τη στιγμή τούς χωρίζουν πολύ περισσότερα από όσα τους ενώνουν: Ο Τούρκος πρωθυπουργός θέλει να περάσει τον κάβο του Δεκεμβρίου (όταν η Ε.Ε. θα αξιολογήσει τις ενταξιακές προσπάθειες της χώρας του) χωρίς να επεκταθεί η τελωνειακή σύνδεση στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Θέλει να λυθεί το Κυπριακό χωρίς η Αγκυρα να απεμπολήσει το επεμβατικό της δικαίωμα και χωρίς να αποσυρθεί ο τουρκικός στρατός. Δέχεται την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αλλά μόνο αν ικανοποιηθούν οι τουρκικές αξιώσεις στη Θράκη. Θεωρεί ότι τα νησιά που δεν κατονομάζονται ρητώς στις διεθνείς συνθήκες είναι αδιευκρίνιστης κυριαρχίας και προτείνει «κώδικα εναέριας συμπεριφοράς στο Αιγαίο» ο οποίος θίγει επί της ουσίας εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Αισθάνεται ηγέτης ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου και συμπεριφέρεται ως προστάτης των Σκοπίων υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά τους σε βάρος της Ελλάδας.
Με αυτά τα δεδομένα, ο κ. Κ. Καραμανλής δεν έχει πολλά να περιμένει. Θα ζητήσει -κυρίως- εφαρμογή του πρωτοκόλλου για την επανεισδοχή των λαθρομεταναστών και θα εξηγήσει ότι η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Οι δύο ηγέτες συμφωνούν ότι η Τουρκία πρέπει να ενταχθεί ως πλήρες μέλος στην Ε.Ε., αλλά ο κ. Καραμανλής υπό την προϋπόθεση ενός ουσιαστικού εκδημοκρατισμού της γειτονικής χώρας, ενώ ο κ. Ερντογάν με τη σκέψη της ευρωπαϊκής προσαρμογής στις τουρκικές προδιαγραφές.
e-tipos
Θέλει να λυθεί το Κυπριακό χωρίς η Αγκυρα να απεμπολήσει το επεμβατικό της δικαίωμα και χωρίς να αποσυρθεί ο τουρκικός στρατός. Δέχεται την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αλλά μόνο αν ικανοποιηθούν οι τουρκικές αξιώσεις στη Θράκη. Θεωρεί ότι τα νησιά που δεν κατονομάζονται ρητώς στις διεθνείς συνθήκες είναι αδιευκρίνιστης κυριαρχίας και προτείνει «κώδικα εναέριας συμπεριφοράς στο Αιγαίο» ο οποίος θίγει επί της ουσίας εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Αισθάνεται ηγέτης ολόκληρου του μουσουλμανικού κόσμου και συμπεριφέρεται ως προστάτης των Σκοπίων υπερασπιζόμενος τα συμφέροντά τους σε βάρος της Ελλάδας.
Με αυτά τα δεδομένα, ο κ. Κ. Καραμανλής δεν έχει πολλά να περιμένει. Θα ζητήσει -κυρίως- εφαρμογή του πρωτοκόλλου για την επανεισδοχή των λαθρομεταναστών και θα εξηγήσει ότι η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Οι δύο ηγέτες συμφωνούν ότι η Τουρκία πρέπει να ενταχθεί ως πλήρες μέλος στην Ε.Ε., αλλά ο κ. Καραμανλής υπό την προϋπόθεση ενός ουσιαστικού εκδημοκρατισμού της γειτονικής χώρας, ενώ ο κ. Ερντογάν με τη σκέψη της ευρωπαϊκής προσαρμογής στις τουρκικές προδιαγραφές.
e-tipos
