Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις, πέρα από τα θρησκευτικά ζητήματα, αλλά και ένα ακόμη στοίχημα για την κυβέρνηση Ερντογάν, χαρακτηρίζεται από πολιτικούς αναλυτές η διαδήλωση των αλεβιτών* της Τουρκίας.
Παρότι πολυδιασπασμένοι σε διάφορες ομάδες και φράξιες περισσότεροι από 50.000 Αλεβίτες κατέβηκαν στους δρόμους της τουρκικής
πρωτεύουσας, διεκδικώντας ουσιαστικά το δικό τους χώρο στη σημερινή Τουρκία και υπενθυμίζοντας με την παρουσία τους ότι εκτός από τη βασική συνιστώσα των σουνιτών είναι και αυτοί πολίτες της Τουρκίας με δικαιώματα που ζητούν να τους αναγνωριστούν.Η κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που έχει δώσει αγώνες στο όνομα του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής πίστης και είχε βρεθεί σε δύσκολη θέση αντιμέτωπη με τους εκφραστές του κοσμικού κατεστημένου για το ζήτημα της ισλαμικής μαντίλας, σήμερα καλείται να αναγνωρίσει το θρησκευτικό δικαίωμα της έτερης πολυπληθέστερης μουσουλμανικής ομάδας της Τουρκίας, αυτής των Αλεβιτών.
Οι διαδηλωτές κρατούσαν σημαίες και αφίσες του Κεμάλ και φώναζαν συνθήματα κατά του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το οποίο κατηγορούν ότι θέτει σε κίνδυνο τον κοσμικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους. Είχαν συρρεύσει στην τουρκική πρωτεύουσα από όλες τις περιοχές της χώρας, καταδικάζοντας τις διακρίσεις που υφίστανται, σύμφωνα με τους ίδιους, από την ισλαμοκεντρική κυβέρνηση της χώρας.
Οι διεκδικήσεις τους προσδιορίζονται ανάλογα με τις ομάδες τους, ωστόσο τα βασικά αιτήματά τους, που ήταν και το πλαίσιο διεκδίκησης της μεγάλης διαμαρτυρίας τους , συνοψίζονται στα εξής: Ζητούν να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης και να έχουν ίδια δικαιώματα για πρόσβαση σε δημόσιες θέσεις, όπως κάθε τούρκος πολίτης.
Καταγγέλλουν την επιβολή ουσιαστικά του σουνιτικού ισλάμ μέσα από τη διδασκαλία στα σχολεία και ζητούν η διδασκαλία των θρησκευτικών να είναι προαιρετική για τα παιδιά τους. Κάποια βήματα που επιχείρησε να κάνει η κυβέρνηση Ερντογάν με το να συμπεριλάβει κάποιες παραγράφους στα βιβλία θρησκευτικών που διδάσκονται στα σχολεία για τον αλεβισμό τα κρίνουν ως ανεπαρκή.
Επίσης, ζητούν την αναγνώριση των αλεβίτικων οργανώσεών τους, αλλά και τη μετατροπή σε μουσείο του ξενοδοχείου “Μαντιμάκ” στη Σεβάστεια, όπου έχασαν τη ζωή τους 37 διανοούμενοι αλεβίτες από εμπρησμό ακροδεξιών ισλαμικών στοιχείων το 1993.
(*"Ποιοί είναι οι Αλεβίτες":πατήστε εδώ.)
