Υπό φυσιολογικές συνθήκες, αξιοπρεπείς άνθρωποι όπως ο κ. Παπαδήμος δεν θα αποδέχονταν την πρόσκληση με όλα αυτά που έχουν συμβεί στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Όμως, οι σημερινές συνθήκες δεν είναι καθόλου φυσιολογικές...
Με τον κ. Παπανδρέου να έχει εξαντλήσει όλους σχεδόν τους άσους που είχε στο μανίκι του, η επιστροφή στην υποψηφιότητα Παπαδήμου για την πρωθυπουργία ήταν πλέον η μοναδική διέξοδος για όλους.
Υπό... φυσιολογικές συνθήκες, αξιοπρεπείς άνθρωποι όπως ο κ. Παπαδήμος δεν θα αποδέχονταν την πρόσκληση με όλα αυτά που έχουν συμβεί στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο.
Όμως, οι σημερινές συνθήκες δεν είναι καθόλου φυσιολογικές.
Ο κ. Παπαδήμος απεδέχθει να γίνει πρωθυπουργός, σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με συγκεκριμένη αποστολή:
Την υλοποίηση της συμφωνίας της Συνόδου Κορυφής της 26ης - 27ης Οκτωβρίου.
Άλλωστε, δεν θα αφικνείτο στην Αθήνα από τη Φρανκφούρτη πριν από λίγες μέρες αν δεν επιθυμούσε να αναλάβει τις ευθύνες που απορρέουν από το πόστο του πρωθυπουργού της χώρας στη σημερινή συγκυρία.
Ούτε θα ερχόταν αν δεν επιθυμούσε να υλοποιήσει ως πρωθυπουργός την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, αποδεχόμενος το κούρεμα του 50%, εναντίον του οποίου είχε ταχθεί δημοσίως σχετικά πρόσφατα με άρθρο του στους Financial Times.
Κοντολογίς, ο τέως αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και σύμβουλος του απερχόμενου πρωθυπουργού είναι προετοιμασμένος να αναλάβει το δύσκολο έργο, και αυτό από μόνο του συνιστά θετική εξέλιξη.
Έπειτα από καιρό η χώρα θα έχει έναν νορμάλ πρωθυπουργό, που θα χαίρει της εμπιστοσύνης των πιστωτών και εταίρων μας.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι ο κ. Παπαδήμος θα τα καταφέρει, καθότι αφενός έχει δύσκολο έργο και αφετέρου γιατί τα κόμματα εξουσίας και οι εκπρόσωποί τους στη νέα κυβέρνηση θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για τις επόμενες εκλογές και λιγότερο για την παραγωγή κυβερνητικού έργου από ένα σημείο και μετά τις επόμενες εβδομάδες.
Ακόμη χειρότερα, όλες οι πληροφορίες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πολλοί τομείς της δημόσιας διοίκησης δουλεύουν στο πολύ ρελαντί, καθιστώντας πιο δύσκολη την επίτευξη των αναθεωρημένων στόχων για το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2011.
Επιπλέον, ολόκληροι κλάδοι και εταιρίες του ιδιωτικού τομέα βρίσκονται υπό μεγάλη πίεση, βάζοντας λουκέτο ή υπολειτουργώντας, τροφοδοτώντας την κοινωνική δυσαρέσκεια και υπονομεύοντας τη δημοσιονομική προσαρμογή.
Ακόμη χειρότερα, η κρίση χρέους έχει μεταδοθεί στη γειτονική Ιταλία, περιθωριοποιώντας ακόμη περισσότερο τη χώρα μας στην ευρωζώνη.
Επομένως, η ενδεχόμενη ανάληψη καθηκόντων πρωθυπουργού στη νέα κυβέρνηση από τον κ. Παπαδήμο αποσοβεί τα χειρότερα για την Ελλάδα, αφήνοντας παράλληλα να μπει λίγο φως από το παράθυρο έπειτα από πολύ καιρό.
Όμως, ο κ. Παπαδήμος δεν είναι μάγος για να αντιστρέψει τη σημερινή άσχημη οικονομική κατάσταση...
