Η αιφνίδια παρέμβαση της αρμόδιας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ρ. Δούρου κατά της γαλλικής επέμβασης στο Μαλί, οφείλει να ...μην εκπλήσσει.
Τι και εάν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ νομιμοποιεί αυτήν την επέμβαση;
Η κ. Δούρου θυμάται την αποικιοκρατία…
Ο αιφνίδιος επαναπροσανατολισμός του ενδιαφέροντος του... διακεκριμένου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ και βουλευτή Β’ Αθηνών, κ. Ρένας Δούρου, από την εγχώρια πολιτική και οικονομική σκηνή, όπου είχαμε «συνηθίσει» έως τώρα να την παρακολουθούμε, στο μακρινό Μαλί και στην εκεί επέμβαση της Γαλλίας, η οποία «ξυπνά αποικιοκρατικές μνήμες», όπως μας είπε με δήλωσή της, οφείλει να μην μας εκπλήσσει.
Η φιλτάτη κ. Δούρου είναι υπεύθυνη του τομέα Εξωτερικών της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ενός κόμματος το οποίο ανεδείχθη κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και «μπορεί αύριο να είναι κυβέρνηση», όπως δήλωσε σε συνέντευξη του στη Deutsche Welle, ο επικεφαλής του, κ. Αλ. Τσίπρας.
Υπό το πρίσμα αυτό, η κ. Δούρου κατέχει σήμερα τη θέση της «σκιώδους» υπουργού Εξωτερικών, με ανοικτό το ενδεχόμενο «αύριο» να την κατέχει και επισήμως, εφόσον, βεβαίως επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη του κ. Τσίπρα, και, άρα, πέραν οποιονδήποτε άλλων λόγων, οφείλει να στρέφει το ενδιαφέρον της εκτός Ελλάδας, ανεξαρτήτως της όποιας πορείας της χώρας.
Αυτό όμως που, ενδεχομένως, να προκαλεί έκπληξη είναι η ουσία της παρέμβασής της, με την οποία δηλώνει ότι «η έκκληση της κυβέρνησης του Μάλι για την αντιμετώπιση των ένοπλων φανατικών ριζοσπαστικών ισλαμιστικών ομάδων πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της Αφρικανικής Ένωσης, υπό την αιγίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με σεβασμό στην εθνική κυριαρχία του Μάλι και με τελικό στόχο την πολιτική λύση μέσα από το διάλογο με τους αντάρτες».
Σύμφωνα με την ίδια δήλωση της κ. Δούρου, η γαλλική επέμβαση, «που ξυπνά αποικιοκρατικές μνήμες, τείνει να επιδεινώσει την ένοπλη σύγκρουση στην αφρικανική χώρα, μη δίνοντας λύση στα αδιέξοδα ενώ είναι άγνωστος ο χρονικός της ορίζοντας, όπως παραδέχθηκε το Παρίσι».
Εκπλήσσει, λοιπόν, η δήλωση της κ. Δούρου διότι πιθανώς να μην προσμετρά τις αποφάσεις που έχει ήδη λάβει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Μαλί, τις 2056, 2071 και μόλις πρόσφατα, το Δεκέμβριο του 2012, την 2085, στις οποίες διατυπώνεται, μεταξύ άλλων, η «επείγουσα» ανάγκη αντιμετώπισης της τρομοκρατικής απειλής στη χώρα αυτή και συγκροτείται διεθνής στρατιωτική δύναμη, υπό την επωνυμία «AFISMA», για μια αρχική περίοδο δράσης ενός έτους, με στόχο την ενίσχυση των εγχώριων δυνάμεων για την ανακατάληψη του Νότου της χώρας.
Εκπλήσσει δε περαιτέρω, καθώς οι αποφάσεις αυτές, οι οποίες φέρουν την έγκριση και των κρατών που συμμετέχουν στο Δυτικο-αφρικανικό μπλοκ “ECOWAS”, ελήφθησαν υπό το φως της αναταραχής στην οποία βρίσκεται από έτους και πλέον το Μαλί και των βιαιοπραγιών που αποδίδονται σε αυτές τις ένοπλες φανατικές, ριζοσπαστικές, ισλαμιστικές ομάδες ανταρτών.
Κατά την περίοδο αυτή, στη διάρκεια της οποίας οι ισλαμιστές αντάρτες εφαρμόζουν μια ακραία μορφή του νόμου της «σαρίας» στον Νότο της χώρας, συνολικά 412.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν στο Βορρά και περισσότεροι από 5.000.000 άλλοι έχουν επηρεαστεί από τις συγκρούσεις, στο πλαίσιο μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη χώρα.
Αντιστοίχως, εκπλήσσει η τοποθέτηση της κ. Δούρου διότι, ενδεχομένως, να μην προσμετρά ότι αν και στις 21 τρέχοντος, ήτοι σε μόλις μια εβδομάδα, εκπρόσωποι της κυβέρνησης του Μαλί επρόκειτο να συναντηθούν, στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων, με εκπροσώπους των ανταρτών στην πρωτεύουσα της γειτονικής Μπουρκίνα – Φάσο, Ουαγκαντούγκου, οι ανταρτικές δυνάμεις έσπευσαν να καταλάβουν την προηγουμένη Πέμπτη την πόλη Κόννα, κύρια δίοδο για την πρωτεύουσα Μπαμάκο.
Η αιτιολογία, δε, που αποδίδει η κ. Δούρου στην επέμβαση της Γαλλίας στο Μαλί εκπλήσσει ακόμη περαιτέρω, καθώς εκτιμά ότι «εντάσσεται πολύ περισσότερο στη διαπάλη για νέες σφαίρες επιρροής σε μια ήπειρο όπου η έντονη οικονομική παρουσία της Κίνας έχει ενεργοποιήσει τα αποικιοκρατικά αντανακλαστικά των δυτικών πρώην αποικιοκρατικών δυνάμεων, παρά στην έγνοια για τη δημοκρατία, όπως υποστήριξε η γαλλική κυβέρνηση.»
Προσμετρά, άραγε, στο σκεπτικό της η φιλτάτη κ. Δούρου, το γεγονός ότι υπάρχουν περίπου 6.000 Γάλλοι πολίτες σήμερα στο Μαλί και ακόμη περί τους 30.000 στα γειτονικά, κυρίως μουσουλμανικά, κράτη ή ότι οι ανταρτικές δυνάμεις, ήδη, κρατούν ως ομήρους Γάλλους πολίτες;
Προσμετρά, άραγε η κ. Δούρου το γεγονός ότι με την επέμβασή της αυτή η Γαλλία διακινδυνεύει ευθέως αντίποινα από αυτές τις ανταρτικές ομάδες, οι οποίες διασυνδέονται ανοικτά με την Αλ Κάϊντα, τόσο στις γαλλικές κοινότητες στις γειτονικές Μπουρκίνα – Φάσο, Νίγηρα και Σενεγάλη, όσο και στα ίδια της τα εδάφη και ότι για το λόγο αυτό λαμβάνονται, ήδη, αυξημένα μέτρα ασφάλειας στη Γαλλία;
Μιας χώρα, η οποία βίωσε κατά το πρόσφατο παρελθόν αντίστοιχες τρομοκρατικές επιθέσεις, τόσο στο Παρίσι όσο και σε άλλες πόλεις.
Ενδιαφέρει την κ. Δούρου το γεγονός ότι οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γερμανία, όπου σήμερα βρίσκεται ο κ. Τσίπρας, στηρίζουν την απόφαση της Γαλλίας να επέμβει και ότι ακόμη και η γειτονική Αλγερία «άνοιξε» τον εναέριο χώρο της για την απρόσκοπτη δίοδο των γαλλικών πολεμικών αεροσκαφών;
Ενδιαφέρει, ίσως, η εκτίμηση του υπουργού Εξωτερικών, Λοράν Φαμπιούς, ότι «πρέπει να σταματήσουμε την επίθεση των ανταρτών, διότι διαφορετικά ολόκληρο το Μαλί θα πέσει στα χέρια τους, δημιουργώντας μια απειλή για την Αφρική και ακόμη για την Ευρώπη»;
Θα ήταν άραγε αποτελεσματικότερο, κατά την ίδια και τον ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, να αφεθεί η χώρα αυτή στα χέρια ακραίων ισλαμιστών και να δημιουργηθεί ένα νέο Αφγανιστάν;
Εντέλει, πόση οικονομική ή άλλη επιρροή εκτιμά ότι διαθέτει η Κίνα, την οποία επικαλείται, μεταξύ των ισλαμιστών ανταρτών του Μαλί και πόσο «δημοκράτες» είναι τελικά αυτοί οι αντάρτες;
Ας μας πει, γιατί μπερδευόμαστε…
Ν.Γ.Δρόσος
