Υπομονή μέχρι τον Μάιο φαίνεται πως θα κάνει η τρόικα, προκειμένου να κρίνει στην πράξη εάν οι δεσμεύσεις της ελληνικής πλευράς και οι διορθωτικές υποδείξεις και συστάσεις που κάνει στη διάρκεια του τρέχοντος ελέγχου θα έχουν πιάσει τόπο.
Το τελευταίο πράγμα που έχει ανάγκη σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι μια εμπλοκή στη διαδικασία διαπραγμάτευσης με την Ελλάδα..
Η κρίση στην Ιταλία δεν επιτρέπει νέα περιπλοκή στη διαχείριση του αδύναμου νότιου τόξου. Από την άλλη, η... πολιτική κρίση στην Ιταλία και η οικονομική ύφεση στην Ευρώπη περιορίζουν τα περιθώρια χαλάρωσης και παροχών προς τις προβληματικές οικονομίες που έχουν ήδη λάβει βοήθεια, όπως η Ελλάδα.
Βεβαίως, η Ελλάδα δεν έχει κλείσει ακόμη το α' τρίμηνο ώστε να μπορεί να ελεγχθεί βάσει έργου σχετικά με την πορεία ορισμένων μεταρρυθμίσεων όπως οι αποκρατικοποιήσεις, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα ή η εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2012. Ομως, δεδομένων των ορατών διά γυμνού οφθαλμού καθυστερήσεων στην υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, όπως απέδειξε η πρόσφατη έκθεση ΔΝΤ-Ε.Ε. σχετικά με την παραλυσία στον τομέα της αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής, είναι εκτεθειμένη στο μέτωπο κάποιων πρόσθετων περικοπών δημόσιων δαπανών που ήθελε με κάθε τρόπο να αποφύγει για λόγους τόσο οικονομικούς (επιβάρυνση ύφεσης) όσο κυρίως πολιτικούς (διόγκωση κοινωνικής δυσφορίας και απώλεια εναπομένουσας κυβερνητικής αξιοπιστίας).
Ετσι, ενώ από την τρέχουσα αξιολόγηση και διαπραγμάτευση με την τρόικα, που ολοκληρώνεται στις 10 Μαρτίου, δεν αναμένεται να προκύψει κάποιο πρόβλημα στην εκταμίευση της επόμενης δόσης, γενική υπάρχει η αίσθηση πως τα δύσκολα για την Ελλάδα θα έλθουν στην επόμενη επίσκεψη της τρόικας, μετά τον Μάιο, όταν θα κριθούν βάσει της ώς τότε πορείας οι υφιστάμενες από σήμερα διαφορές σχετικά με τις απολύσεις στο Δημόσιο και την τύχη του κατώτατου μισθού το 2014.
Δύο θέματα τα οποία ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, έχει προσφάτως δηλώσει πως παραμένουν ανοικτά στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, και στα οποία η ελληνική θέση (όχι απολύσεις, όχι μείωση κατώτατου μισθού) εμφανίζεται σαφώς εξασθενημένη μετά τη συνεχιζόμενη υστέρηση εσόδων του α' διμήνου και την παταγώδη αποτυχία του εισπρακτικού μηχανισμού να λάβει μέτρα κατά της φοροδιαφυγής.
Βεβαίως, παραμένει το «ισχυρό» χαρτί της τεράστιας ανεργίας, της κλιμακούμενης κοινωνικής δυσφορίας και του κινδύνου να περιπέσει σε πολιτική ακυβερνησία και η Ελλάδα μετά την Ιταλία. Ομως για να παιχτεί αποτελεσματικά το χαρτί αυτό -όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό-, πρέπει να κλυδωνιστεί κάπως η τρικομματική κυβέρνηση συνασπισμού, προκειμένου να γίνουν αισθητές οι σεισμικές δονήσεις στις Βρυξέλλες.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗΣ
