άσχετα με το αν τον εκτίμησε ή τον θεώρησε σε κάποιες περιπτώσεις εώς και "γραφικό"..
Ένας ανθρωπος που αντιμετωπίζει το αναπόφευκτα βέβαιο αλλά και επώδυνο τέλος της ζωής του με αξιοπρέπεια,χαμόγελο και περηφάνεια,αξίζει,αν μη τι άλλο,το σεβασμό..
Κι αυτό είναι αυτονόητο..ειδικά αν κάποιος έχει ζήσει από κοντά το σκληρό πρόσωπο της "επάρατης" νόσου..
