Χρυσάφι κοστίζει το νερό που μεταφέρεται με υδροφόρες στα νησιά του Αιγαίου, αφού τα τελευταία χρόνια εκτοξεύθηκαν τα ποσά που το ελληνικό Δημόσιο καταβ
άλλει στους «νερουλάδες», οι οποίοι έχουν... σύμμαχό τους τη λειψυδρία. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέσα σε δέκα χρόνια, από το 1997 έως το 2007, το κόστος για την πλωτή υδροδότηση των νησιών υπερδεκαπλασιάστηκε! Από 1.244.881 ευρώ το 1997, απογειώθηκε στα 11.206.409 το 2007! Για τον έλεγχο της κατάστασης οι εταιρείες που μονοπωλιακά ελέγχουν τη διανομή νερού στα άνυδρα νησιά του αρχιπελάγους κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούν και μεθόδους εκβίασης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει έγγραφο του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Ναυτιλιακής Πολιτικής.
Οι ανάγκες των νησιών σε μεταφερόμενο νερό αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια. Η αύξηση της τουριστικής κίνησης, η αλόγιστη χρήση (και κατάχρηση) νερού, η μείωση των βροχοπτώσεων και η μη συγκράτηση του νερού είχαν ως αποτέλεσμα οι ποσότητες πόσιμου νερού που μετέφεραν οι πλωτές υδροφόρες να αυξηθούν σχεδόν 3,5 φορές μέσα σε δέκα μόλις χρόνια! Από τα 488.810 κυβικά μέτρα πόσιμου νερού που μεταφέρθηκαν το 1997 φτάσαμε το 2007 στα 1.798.745 κ.μ.
Υπάρχει και μια σημαντική «λεπτομέρεια» εδώ: καθώς το νερό των υδροφόρων το πληρώνει το υπουργείο (για τα «άνυδρα» νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων) οι περισσότεροι δήμαρχοι δεν κάνουν οικονομία. Τα νησιά που υδροδοτούνται με πλωτά μέσα είναι η Αμοργός, τα Κουφονήσια, η Κίμωλος, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα, η Φολέγανδρος, η Τήνος, η Σίκινος, η Θηρασιά, η Δονούσα και η Μήλος, από τις Κυκλάδες. Τα νησιά αυτά τροφοδοτούνται από νερό που πουλά η ΕΥΔΑΠ και μεταφέρεται με πλωτά μέσα συνήθως από το Λαύριο. Στα Δωδεκάνησα οι υδροφόρες επισκέπτονται το Αγαθονήσι, τους Λειψούς, τη Μεγίστη, τη Νίσυρο, την Πάτμο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Παλιόνησο και την Ψέριμο. .
Οι ανάγκες των νησιών σε μεταφερόμενο νερό αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια. Η αύξηση της τουριστικής κίνησης, η αλόγιστη χρήση (και κατάχρηση) νερού, η μείωση των βροχοπτώσεων και η μη συγκράτηση του νερού είχαν ως αποτέλεσμα οι ποσότητες πόσιμου νερού που μετέφεραν οι πλωτές υδροφόρες να αυξηθούν σχεδόν 3,5 φορές μέσα σε δέκα μόλις χρόνια! Από τα 488.810 κυβικά μέτρα πόσιμου νερού που μεταφέρθηκαν το 1997 φτάσαμε το 2007 στα 1.798.745 κ.μ.
Υπάρχει και μια σημαντική «λεπτομέρεια» εδώ: καθώς το νερό των υδροφόρων το πληρώνει το υπουργείο (για τα «άνυδρα» νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων) οι περισσότεροι δήμαρχοι δεν κάνουν οικονομία. Τα νησιά που υδροδοτούνται με πλωτά μέσα είναι η Αμοργός, τα Κουφονήσια, η Κίμωλος, η Ηρακλειά, η Σχοινούσα, η Φολέγανδρος, η Τήνος, η Σίκινος, η Θηρασιά, η Δονούσα και η Μήλος, από τις Κυκλάδες. Τα νησιά αυτά τροφοδοτούνται από νερό που πουλά η ΕΥΔΑΠ και μεταφέρεται με πλωτά μέσα συνήθως από το Λαύριο. Στα Δωδεκάνησα οι υδροφόρες επισκέπτονται το Αγαθονήσι, τους Λειψούς, τη Μεγίστη, τη Νίσυρο, την Πάτμο, τη Σύμη, τη Χάλκη, την Παλιόνησο και την Ψέριμο. .
