κ.Γ.Πιπερόπουλο,
Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
"Η επόμενη θα «τσούξει» πολύ!..
Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή τους μορφοποιούν νέα σχήματα και δομές σε θεσμούς και θεσμικά όργανα είναι δύσκολο, εάν όχι καθαρά ακατόρθωτο, να τα μελετήσει και να τα αξιολογήσεις κανείς με επιτυχία την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη. Εδώ στην Ελλάδα δεν νομίζω ότι χρειάζεται να παραθέσω στατιστικά στοιχεία που αφορούν στο πόσα εκατομμύρια Έλληνες ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας, πόσες εκατοντάδες χιλιάδες είναι επίσημα γραμμένοι στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ και πόσοι είναι άνεργοι χωρίς να είναι…δηλωμένοι, ούτε ότι ΕΞΙ στους ΔΕΚΑ δεν έκαναν φέτος διακοπές λόγο…ανέχειας!
Δεν προτίθεμαι να σας κουράσω με επίσημα στοιχεία που αφορούν στην διάλυση της αγροτικής μας υποδομής, στο σβήσιμο της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας μας που αποτελούσαν στην Κατερίνη, τη Θεσσαλονίκη και τον ευρύτερο Βόρειο-Ελλαδικό χώρο οι Μικρό –Μεσαίες – Επιχειρήσεις και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο μεσαίου μεγέθους βιομηχανικές μονάδες που ήδη μετανάστευσαν στα Βόρεια σύνορά μας.
Δεν θα αναφερθώ στα δραματικά ελλείμματα του Εθνικού μας ισοζυγίου εισαγωγών – εξαγωγών, ούτε και στην εύκολα παρεχόμενη ψευδαίσθηση της εφήμερης οικονομικής επάρκειας που στηρίζεται στα περιώνυμα και πολυδιαφημιζόμενα…καταναλωτικά δάνεια που θα πνίξουν οσονούπω αμέτρητες χιλιάδες ελληνικών οικογενειών.
Διαπιστώστε, παρακαλώ μόνοι σας, πόσες πινακίδες που αναγράφουν «επιδιορθώνονται ρούχα» ή «παπούτσια» και πόσοι τσαγκάρηδες και ράφτες αρσενικού ή θηλυκού γένους έχουν ξεπροβάλλει στη δική σας γειτονιά, κάνοντας μια βόλτα με τα πόδια στην Κατερίνη ή σε όποια πόλη της πατρίδας μας και αν ζείτε!..
Μετά μετρήστε πόσες καφετέριες και ορθάδικα ξεφυτρώνουν από το πουθενά καθημερινά, εκεί όπου από το πρωί μέχρι το βράδυ οι νέοι μας, σκοτώνοντας την ανία και κουβεντιάζοντας τα πτυχία τους πίνουν…φραπέ, ενώ οι ενδεείς και άνεργοι γονείς, παππούδες και γιαγιάδες - όπως παραστατικά προσπάθησα να γράψω παραπάνω - παρακολουθούν πρωί-βράδυ ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές στο σπίτι τους…
Βουλιάζουμε με γοργούς ρυθμούς σε μεγέθη απίστευτα στην ανέχεια, καλπάζει η ανεργία – όσο και αν την ωραιοποιούν την εικόνα οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Εργασίας και των διαφόρων θεσμικών του οργάνων και οργανισμών – στους νέους με πτυχία, στους νέους και τις νέες χωρίς πτυχία, στις δραματικές ηλικίες εκείνων που δεν πρόλαβαν και δεν θα προλάβουν την συγκομιδή των απαραίτητων για συνταξιοδότηση ενσήμων… Μας κύκλωσε ένα απίστευτο συμβολικό «σάβανο» της οικονομικής ανασφάλειας και απραξίας που γιγαντεύει τελικά την απελπισία και την απόγνωση…
Και σε αυτό ακριβώς το σημείο νοερής και πραγματικής αναφοράς, σε σχέση «ευθέως ανάλογη…δυστυχώς» αυξάνουν σε αριθμητικά μεγέθη οι τσαγκάρηδες, οι ράφτες και οι μοδίστρες της γειτονιάς και μαζί η προσέλευση σε πανελλαδική κλίμακα στα δωρεάν συσσίτια Δήμων και Εκκλησιών!…Τι να πούμε; Παναγιά μου, και μη χειρότερα;…
Γιατί φοβάμαι ότι η επόμενη ΕΞΕΓΕΡΣΗ των καταπιεσμένων και στερημένων λαϊκών μαζών θα κάνει τη Γαλλική και τη Ρωσική Επανάσταση να μοιάζουν με “έκφραση θυμού παιδιών του…κατηχητικού!…”
Δεν προτίθεμαι να σας κουράσω με επίσημα στοιχεία που αφορούν στην διάλυση της αγροτικής μας υποδομής, στο σβήσιμο της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας μας που αποτελούσαν στην Κατερίνη, τη Θεσσαλονίκη και τον ευρύτερο Βόρειο-Ελλαδικό χώρο οι Μικρό –Μεσαίες – Επιχειρήσεις και στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο μεσαίου μεγέθους βιομηχανικές μονάδες που ήδη μετανάστευσαν στα Βόρεια σύνορά μας.
Δεν θα αναφερθώ στα δραματικά ελλείμματα του Εθνικού μας ισοζυγίου εισαγωγών – εξαγωγών, ούτε και στην εύκολα παρεχόμενη ψευδαίσθηση της εφήμερης οικονομικής επάρκειας που στηρίζεται στα περιώνυμα και πολυδιαφημιζόμενα…καταναλωτικά δάνεια που θα πνίξουν οσονούπω αμέτρητες χιλιάδες ελληνικών οικογενειών.
Διαπιστώστε, παρακαλώ μόνοι σας, πόσες πινακίδες που αναγράφουν «επιδιορθώνονται ρούχα» ή «παπούτσια» και πόσοι τσαγκάρηδες και ράφτες αρσενικού ή θηλυκού γένους έχουν ξεπροβάλλει στη δική σας γειτονιά, κάνοντας μια βόλτα με τα πόδια στην Κατερίνη ή σε όποια πόλη της πατρίδας μας και αν ζείτε!..
Μετά μετρήστε πόσες καφετέριες και ορθάδικα ξεφυτρώνουν από το πουθενά καθημερινά, εκεί όπου από το πρωί μέχρι το βράδυ οι νέοι μας, σκοτώνοντας την ανία και κουβεντιάζοντας τα πτυχία τους πίνουν…φραπέ, ενώ οι ενδεείς και άνεργοι γονείς, παππούδες και γιαγιάδες - όπως παραστατικά προσπάθησα να γράψω παραπάνω - παρακολουθούν πρωί-βράδυ ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές στο σπίτι τους…
Βουλιάζουμε με γοργούς ρυθμούς σε μεγέθη απίστευτα στην ανέχεια, καλπάζει η ανεργία – όσο και αν την ωραιοποιούν την εικόνα οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Εργασίας και των διαφόρων θεσμικών του οργάνων και οργανισμών – στους νέους με πτυχία, στους νέους και τις νέες χωρίς πτυχία, στις δραματικές ηλικίες εκείνων που δεν πρόλαβαν και δεν θα προλάβουν την συγκομιδή των απαραίτητων για συνταξιοδότηση ενσήμων… Μας κύκλωσε ένα απίστευτο συμβολικό «σάβανο» της οικονομικής ανασφάλειας και απραξίας που γιγαντεύει τελικά την απελπισία και την απόγνωση…
Και σε αυτό ακριβώς το σημείο νοερής και πραγματικής αναφοράς, σε σχέση «ευθέως ανάλογη…δυστυχώς» αυξάνουν σε αριθμητικά μεγέθη οι τσαγκάρηδες, οι ράφτες και οι μοδίστρες της γειτονιάς και μαζί η προσέλευση σε πανελλαδική κλίμακα στα δωρεάν συσσίτια Δήμων και Εκκλησιών!…Τι να πούμε; Παναγιά μου, και μη χειρότερα;…
Γιατί φοβάμαι ότι η επόμενη ΕΞΕΓΕΡΣΗ των καταπιεσμένων και στερημένων λαϊκών μαζών θα κάνει τη Γαλλική και τη Ρωσική Επανάσταση να μοιάζουν με “έκφραση θυμού παιδιών του…κατηχητικού!…”