Η οικονομική κρίση έχει γίνει για τα καλά το άλλοθι και το μόνιμο επιχείρημα στις 
συντονισμένες προσπάθειες του κεφαλαίου για περισσότερη πίεση στα δικαιώματα και τα κεκτημένα των εργαζομένων. Με το πρόσχημα της κρίσης, αυτοί που απολάμβαναν υπερκέρδη για πολλά χρόνια, βρήκαν μία καλή ευκαιρία για να προωθήσουν αντιεργατικές και αντικοινωνικές προτάσεις, για τη μείωση του κόστους παραγωγής, μετακυλίοντας έτσι όλο το κόστος της κρίσης στους εργαζόμενους. Ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται μαζικές απολύσεις και στην πατρίδα μας, οι οποίες περνάνε αθόρυβα, ενώ καλλιεργείται ένα κλίμα ψυχολογικού πολέμου και αβεβαιότητας για το μέλλον των εργασιακών σχέσεων.
Η απαράδεκτη πρόταση του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) κ. Μίχαλου, για μείωση της εργάσιμης εβδομάδας, με αντίστοιχη μείωση των μισθών, είναι μια άγαρμπη προσπάθεια της κυβέρνησης και των βιομηχάνων να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στα επερχόμενα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης. Σύμφωνα με τονκύριο Μίχαλο, για να αποφευχθούν δήθεν οι μαζικές απολύσεις, όσο θα διαρκέσει η οικονομική κρίση, οι Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να αντιμετωπίσουν σημαντική μείωση των ήδη ανεπαρκών αποδοχών τους και υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους. Με εργάσιμη εβδομάδα 3 ημερών ένας εργαζόμενος θα εργάζεται, θα πληρώνεται και θα κολλάει ένσημα για 12 ημέρες τον μήνα, το πώς θα τα βγάζει πέρα μάλλον δεν αφορά τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ.
Για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σύστημα στην Ελλάδα απαιτούνται νέες νομοθετικές ρυθμίσεις και αλλαγές των ατομικών και συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κάτι που θα προκαλέσει χάος στις εργασιακές σχέσεις και θα θεσμοθετήσει στην πράξη την ανασφάλιστη εργασία.
Οι μαζικές απολύσεις θα αποφευχθούν, όχι με μείωση ωραρίων, αλλά με την ενίσχυση της παραγωγής και της πραγματικής οικονομίας. Με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες εκμετάλλευσης των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών με κριτήριο το εθνικό συμφέρον. Με καταγγελία και επαναδιαπραγμάτευση όλων των χαριστικών συμβάσεων με πολυεθνικές εταιρείες. Με πραγματικές κοινωνικές παροχές, μείωση της φορολογικής πίεσης επιχειρήσεων και νοικοκυριών και περιορισμό της κρατικής σπατάλης.
Την κρίση δεν θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι! Δουλειά στον Έλληνα Εργάτη!
Ένωση Νέων ΕΡΓΑζομένων
συντονισμένες προσπάθειες του κεφαλαίου για περισσότερη πίεση στα δικαιώματα και τα κεκτημένα των εργαζομένων. Με το πρόσχημα της κρίσης, αυτοί που απολάμβαναν υπερκέρδη για πολλά χρόνια, βρήκαν μία καλή ευκαιρία για να προωθήσουν αντιεργατικές και αντικοινωνικές προτάσεις, για τη μείωση του κόστους παραγωγής, μετακυλίοντας έτσι όλο το κόστος της κρίσης στους εργαζόμενους. Ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται μαζικές απολύσεις και στην πατρίδα μας, οι οποίες περνάνε αθόρυβα, ενώ καλλιεργείται ένα κλίμα ψυχολογικού πολέμου και αβεβαιότητας για το μέλλον των εργασιακών σχέσεων.Η απαράδεκτη πρόταση του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) κ. Μίχαλου, για μείωση της εργάσιμης εβδομάδας, με αντίστοιχη μείωση των μισθών, είναι μια άγαρμπη προσπάθεια της κυβέρνησης και των βιομηχάνων να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στα επερχόμενα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης. Σύμφωνα με τονκύριο Μίχαλο, για να αποφευχθούν δήθεν οι μαζικές απολύσεις, όσο θα διαρκέσει η οικονομική κρίση, οι Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να αντιμετωπίσουν σημαντική μείωση των ήδη ανεπαρκών αποδοχών τους και υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους. Με εργάσιμη εβδομάδα 3 ημερών ένας εργαζόμενος θα εργάζεται, θα πληρώνεται και θα κολλάει ένσημα για 12 ημέρες τον μήνα, το πώς θα τα βγάζει πέρα μάλλον δεν αφορά τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ.
Για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σύστημα στην Ελλάδα απαιτούνται νέες νομοθετικές ρυθμίσεις και αλλαγές των ατομικών και συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κάτι που θα προκαλέσει χάος στις εργασιακές σχέσεις και θα θεσμοθετήσει στην πράξη την ανασφάλιστη εργασία.
Οι μαζικές απολύσεις θα αποφευχθούν, όχι με μείωση ωραρίων, αλλά με την ενίσχυση της παραγωγής και της πραγματικής οικονομίας. Με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες εκμετάλλευσης των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών με κριτήριο το εθνικό συμφέρον. Με καταγγελία και επαναδιαπραγμάτευση όλων των χαριστικών συμβάσεων με πολυεθνικές εταιρείες. Με πραγματικές κοινωνικές παροχές, μείωση της φορολογικής πίεσης επιχειρήσεων και νοικοκυριών και περιορισμό της κρατικής σπατάλης.
Την κρίση δεν θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι! Δουλειά στον Έλληνα Εργάτη!
Ένωση Νέων ΕΡΓΑζομένων
