Νέοι τρόποι αντίδρασης απέναντι...στην κρίση.

Του Γ.Δαράτου.

"Η κρίση και πάλι η κρίση...
Τι κάνουμε για να βγούμε από αυτήν; Αποφασίσαμε να εμπιστευθούμε σ' αυτούς που μας οδήγησαν σ' αυτή την κατάσταση να μας... βγάλουν από αυτή. Η σύγχυση είναι τεράστια, έχουμε μπερδέψει το πρόβλημα με τη λύση του, αφού προσπαθούμε να σώσουμε με μικροεπισκευές τη λειτουργία του κόσμου που μας έχει φέρει σ' αυτή την τραγική κατάσταση.
Και ποιος κανονίζει και ρυθμίζει τη λειτουργία αυτή του κόσμου; Όπως πάντα, μια μειοψηφία ανθρώπων της εξουσίας, του χρήματος και της γνώσης που κύριο μέλημα τους είναι όχι φυσικά να σώσουν εμάς αλλά τον κόσμο που έχουν φτιάξει εδώ και καιρό στα μέτρα τους και τις ανάγκες τους μέσα στον οποίο αυτοί και μόνον αυτοί ευημερούν.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να σωθούμε; Φαινομενικά λίγα πράγματα αν συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι με τις συνεχείς εξουσιοδοτήσεις που δίνουμε σε κόμματα, οργανισμούς και ομάδες συμφερόντων αυτά είναι σε θέση από τη κρίση που μας βύθισαν, τώρα ν' αλλάξουν προσανατολισμό και ν' αρχίσουν να την αντιπαλεύουν.
Το επίπεδο αντίδρασης μας μπορεί φυσικά να είναι «πολιτικό», αλλά θα πρέπει να είναι και «μικροπολιτικό».
Έχουμε το Ιντερνέτ, έχουμε τα δίκτυα των πολιτών, έχουμε ουκ ολίγες οργανώσεις που θέλουν και μπορούν να δράσουν σε «μικροπολιτικό» επίπεδο αλληλεγγύης, αλληλοβοήθειας, ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών ακόμη και γνώσης. Ας αφήσουμε τους «μεγάλους» να δρουν και ν' αντιδρούν στο ψηλό επίπεδό τους, ας κάνουμε ότι τους πιστεύουμε για να μας αφήσουν ήσυχους να κάνουμε τη δική μας τη δουλειά.
Υπάρχει τρόπος ν' αντισταθούμε σ' αυτούς . Όχι να δηλώνουμε και να κινούμαστε «εναντίον τους», αλλά να μεταφέρουμε τη δράση μας «Αλλού», στο δρόμο, στο σπίτι, στο γραφείο, στην τάξη, στον τρόπο που ζούμε και σκεπτόμαστε."