Φοιτητικές εκλογές:

ένα ακόμη επεισόδιο ευτελισμού μιας δημοκρατικής κατάκτησης..
Toυ Α.Λακασα

Ενα ακόμη επεισόδιο ευτελισμού μιας δημοκρατικής κατάκτησης παίζεται σήμερα στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, όπου διεξάγονται οι φοιτητικές και οι σπουδαστικές εκλογές. Τριάντα έξι χρόνια μετά τις πρώτες (το 1974) φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια και 34 στα TEI (πρώτη φορά έγιναν το 1976), είναι πραγματικά θλιβερό να αντικρίζεις τη φθορά του φοιτητικού κινήματος.
Υστερα από τα πάρτι και τις εκδρομές που υποσχέθηκαν προεκλογικά οι παρατάξεις στους φοιτητές–ψηφοφόρους, σήμερα το βράδυ η γελοιότητα θα κορυφωθεί, καθώς για μία ακόμη χρονιά η κάθε παράταξη θα βγάλει τα δικά της αποτελέσματα που, «μαγειρεμένα» καθώς θα ’ναι, θα αποδεικνύουν τον θρίαμβό της!
-σ.σ.δείτε το σχετικό video-:
................................................................
Το δικαίωμα, που δόθηκε στους φοιτητές ώστε μέσω των παρατάξεών τους να εκπροσωπούνται στα συλλογικά όργανα των ΑΕΙ, αποτέλεσε μία από τις τομές για τον εκδημοκρατισμό της λειτουργίας των ιδρυμάτων μεταπολιτευτικά. Οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων απέκτησαν φωνή στα συλλογικά όργανα, όπου επί χρόνια ο λόγος των μεγαλοκαθηγητάδων είχε θέση... φετφά.
Ομως, τρεις δεκαετίες μετά, οι φοιτητικές εκλογές έχουν μετατραπεί σε ένα πανηγύρι και όσοι ψηφίζουν, το κάνουν περισσότερο από... κομματική αδράνεια ή για χαβαλέ. Ουδείς, επί της ουσίας, έχει σε υπόληψη τη διαδικασία και τους λεγόμενους «φοιτητοπατέρες». Κι αυτό διότι οι πάντες και πρωτίστως οι φοιτητές–ψηφοφόροι γνωρίζουν...
Γνωρίζουν ότι οι παρατάξεις από φορέας πολιτικής ιδεολογίας και πράξης έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς εξουσίας εντός των ιδρυμάτων. Χρησιμοποιώντας τη δύναμη που τους δίνει ο νόμος να εκπροσωπούν τους συναδέλφους τους στις διαδικασίες των ακαδημαϊκών οργάνων, οι εκλεγμένοι επικεφαλής των παρατάξεων λύνουν και δένουν εντός των ιδρυμάτων. Συμπεριφέρονται με υπεροψία, εκβιάζουν, απαιτούν, υβρίζουν, προπηλακίζουν. Καθώς μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα των πρυτανικών εκλογών, προσφέρουν στήριξη σε καθηγητές και περιμένουν από αυτούς αντίστοιχα ανταλλάγματα, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι συναλλασσόμενοι καθηγητές γίνονται υποχείριά τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που αντιδρώντες φοιτητές κλείδωσαν ή «έχτισαν» μέσα στα γραφεία τους πρυτάνεις και πανεπιστημιακούς, οι οποίοι δεν έλαβαν την απόφαση που ήθελαν συγκεκριμένες παρατάξεις.
Οι στόχοι των φοιτητικών «πολιτευτών» ποικίλλουν. Από το να αποκτήσουν κομματικές περγαμηνές, οι οποίες θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για την κλίμακα του «μητρικού» κόμματος, έως το να εξασφαλίσουν εύκολη πρόσβαση σε μεταπτυχιακά προγράμματα ή ακόμη και να βγάλουν χρήματα.
Ο θεσμός των φοιτητικών εκλογών γελοιοποιείται κάθε χρόνο, όπως ακριβώς συμβαίνει όλο και πιο συχνά με το πανεπιστημιακό άσυλο, την άλλη δημοκρατική κατάκτηση της γενιάς του Πολυτεχνείου. Οπως στις εκλογές έτσι και στο θέμα του ασύλου μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τον ευτελισμό του έχουν οι φοιτητικές παρατάξεις που καλύπτουν τα φαινόμενα βίας εντός των ιδρυμάτων.
Τριάντα πέντε χρόνια μετά την μεταπολίτευση, τα ελληνικά πανεπιστήμια βιώνουν μια κρίση βαθιά, λόγω της άκρατης κομματικοποίησης και της στρεβλής δύναμης των φοιτητικών παρατάξεων. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί και οι πανεπιστημιακοί μαζί με το υπουργείο Παιδείας πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Χθες, πάντως, ο αρμόδιος υπουργός κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, ενθυμούμενος τα δικά του χρόνια στη ΔΑΠ Πατρών, έστειλε από τις Βρυξέλλες μήνυμα στους φοιτητές λέγοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Οι εκλογές συνιστούν τη δημοκρατική βάση νομιμοποίησης ενός δυναμικού φοιτητικού κινήματος. Είμαι βέβαιος πως οι φετινές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές θα αποτελέσουν μια μεγάλη δημοκρατική γιορτή για το πανεπιστήμιο και τα αποτελέσματά τους θα συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της ενιαίας θεσμικής εκπροσώπησης των φοιτητών με πλουραλισμό, δημοκρατικές αξίες, προωθητικούς στόχους και οράματα».
Λόγια...