Θα αλλάξει κάτι..;Οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές μιλούν πλέον ξεκάθαρα για το τέλος της κρίσης. Πιο συντηρητικός, ο διοικητής της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ, επίσης προβλέπει ανάκαμψη, αλλά την τοποθετεί αργότερα, ενώ κρούει και κώδωνα κινδύνου για τις οικονομικές πολιτικές που θα υιοθετήσουν οι κυβερνήσεις κατά το πέρασμα στην ανάπτυξη, εφιστώντας την προσοχή στη διαχείριση των μεγάλων δημοσιονομιών ελλειμμάτων, που έφερε η ύφεση και η αντιμετώπισή της.
Πράγματι όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περισσότερο οι ΗΠΑ, έχουν δαπανήσει και συνεχίζουν να δαπανούν τεράστια ποσά για στήριξη των οικονομικών δραστηριοτήτων και της απασχόλησης.
Τα... ελλείμματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς προβλέπεται να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, αγγίζοντας ακόμα και διψήφια ποσοστά του ΑΕΠ και το 2010.
Φυσικά οι δαπάνες αυτές χρηματοδοτήθηκαν με δημόσιο δανεισμό. Ωστόσο όταν θα έλθουν οι καλές ημέρες, οι κυβερνήσεις θα επιδιώξουν να περιορίσουν το δημόσιο χρέος με δημιουργία πλεονασμάτων, πράγμα που σημαίνει είτε αύξηση της φορολογίας ή μείωση των δαπανών ή και τα δύο. Το βέβαιο είναι πώς οι φόροι θα αυξηθούν.
Απέναντι στην προοπτική αυτή ωστόσο, χώρες κλειδιά όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, αναζητούν ήδη τρόπους να αυξήσουν τη φορολογική τους βάση. Διότι αν επιβαρύνουν απλώς τα σημερινά φορολογικά τους «υποζύγια», τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους, το αποτέλεσμα θα είναι να υπονομευθεί η ανάκαμψη.
Έτσι, επιδιώκουν επέκταση της φορολογικής βάσης στο ...εξωτερικό, όπου οι πλούσιοι υπήκοοί τους βρίσκουν καταφύγιο. Οι συμφωνίες που επιδιώκουν ΗΠΑ και Βρετανία με τις χώρες - φορολογικούς παραδείσους - περιλαμβάνουν κυρίως σπάσιμο του τραπεζικού απορρήτου απέναντι στον έφορο.
Η εξέλιξη όμως αυτή θα αλλάξει και τον κόσμο μας. Διότι η αποφυγή της φορολογίας αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της παγκοσμιοποίησης. Αν όμως ΗΠΑ, Βρετανία και γιατί όχι και η Ε.Ε. επιμείνουν να πιέζουν τις χώρες καταφύγια να ανοίξουν το τραπεζικό απόρρητο απέναντι στις φορολογικές αρχές, τότε πράγματι η παγκοσμιοποίηση ως προς το θέμα αυτό πάει περίπατο. Μάλλον ο κόσμος μας θα γίνει πιο «σοσιαλιστικός» λόγω επέκτασης της φορολογίας.
naftemporiki
Πράγματι όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περισσότερο οι ΗΠΑ, έχουν δαπανήσει και συνεχίζουν να δαπανούν τεράστια ποσά για στήριξη των οικονομικών δραστηριοτήτων και της απασχόλησης.
Τα... ελλείμματα στους κρατικούς προϋπολογισμούς προβλέπεται να παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, αγγίζοντας ακόμα και διψήφια ποσοστά του ΑΕΠ και το 2010.
Φυσικά οι δαπάνες αυτές χρηματοδοτήθηκαν με δημόσιο δανεισμό. Ωστόσο όταν θα έλθουν οι καλές ημέρες, οι κυβερνήσεις θα επιδιώξουν να περιορίσουν το δημόσιο χρέος με δημιουργία πλεονασμάτων, πράγμα που σημαίνει είτε αύξηση της φορολογίας ή μείωση των δαπανών ή και τα δύο. Το βέβαιο είναι πώς οι φόροι θα αυξηθούν.
Απέναντι στην προοπτική αυτή ωστόσο, χώρες κλειδιά όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, αναζητούν ήδη τρόπους να αυξήσουν τη φορολογική τους βάση. Διότι αν επιβαρύνουν απλώς τα σημερινά φορολογικά τους «υποζύγια», τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους, το αποτέλεσμα θα είναι να υπονομευθεί η ανάκαμψη.
Έτσι, επιδιώκουν επέκταση της φορολογικής βάσης στο ...εξωτερικό, όπου οι πλούσιοι υπήκοοί τους βρίσκουν καταφύγιο. Οι συμφωνίες που επιδιώκουν ΗΠΑ και Βρετανία με τις χώρες - φορολογικούς παραδείσους - περιλαμβάνουν κυρίως σπάσιμο του τραπεζικού απορρήτου απέναντι στον έφορο.
Η εξέλιξη όμως αυτή θα αλλάξει και τον κόσμο μας. Διότι η αποφυγή της φορολογίας αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της παγκοσμιοποίησης. Αν όμως ΗΠΑ, Βρετανία και γιατί όχι και η Ε.Ε. επιμείνουν να πιέζουν τις χώρες καταφύγια να ανοίξουν το τραπεζικό απόρρητο απέναντι στις φορολογικές αρχές, τότε πράγματι η παγκοσμιοποίηση ως προς το θέμα αυτό πάει περίπατο. Μάλλον ο κόσμος μας θα γίνει πιο «σοσιαλιστικός» λόγω επέκτασης της φορολογίας.
naftemporiki
