To ετήσιο παραδοσιακό...αντάμωμα των απανταχού διαδηλωτών.

Η λεγόμενη "γιορτή(;) της πόλης".

Mπορεί οι ομιλίες των εκάστοτε πρωθυπουργών να είναι το σημαντικότερο κομμάτι της πρώτης μέρας της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης,το ενδιαφέρον των περισσοτέρων τηλεθεατών όμως κάθε χρόνο κεντρίζουν οι εικόνες των επεισοδίων και αυτό το γνωρίζουν καλά τα παραδοσιακά ΜΜΕ.

Από νωρίς το πρωί δεκάδες δημοσιογράφοι,τηλεοπτικά συνεργεία,λίνκ,ακροβολίζονται σε επίμαχα σημεία της πόλης,σε ταράτσες,γερανούς,πεζοδρόμια κοντά στα πανεπιστήμια,την πλατεία ΧΑΝΘ,την Καμάρα κτλ στη μάχη για την άμεση μεταφορά εικόνων τυχόν επεισοδίων.Δεν μπορεί..Όλο και κάποιοι θα παρεισφρύσουν στις καλά περιφρουρούμενες πορείες...

Το αν έχει νόημα αυτή η επαναλαμβανόμενη κάθε χρόνο διαμαρτυρία,η οποία "θεσμοθετήθηκε" από τα συνδικάτα επί κυβερνήσεων Κ.Σημίτη και συνεχίζεται ανελιπώς από τότε,το γνωρίζουν(;) καλύτερα απ΄όλους οι διοργανωτές των συγκεντρώσεων.

Τα προβλήματα δεν τελειώνουν βέβαια.Αντιθέτως με το πέρασμα του χρόνου εντείνονται φέρνοντας όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες απέναντι απ΄τους πολιτικούς,την πολιτική και στην ουσία το ίδιο το σύστημα..

Το θέμα πάντως που θα έπρεπε κάποτε να προβληματίσει όσους επιθυμούν να εκφράσουν την οργή τους αυτή τη μέρα στη Θεσσαλονίκη είναι πως σε ένα συνοθύλευμα ετερόκλητων ομάδων διαδηλωτών (αγροτών,αδιόριστων εκπαιδευτικών,σωμάτων ασφαλείας,εμπορουπαλλήλων,οικοδόμων και δεκάδων άλλων) κανενός η φωνή δεν μπορεί να ακουστεί ξεκάθαρα και κανενός τα αιτήματα δεν φτάνουν στα αυτιά των λεγόμενων "υπευθύνων".

Για να μη μιλήσουμε για την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης -πλην των ιδιοκτητών ταβερνών,μπουζουκλερί,νυχτερινών κέντρων κλπ- οι οποίοι πλέον βλέπουν αυτή τη μέρα ,αντί γιορτής,ως μια αναπόφευκτη επαναλαμβανόμενη ταλαιπωρία...

Gr/Sal.