.."αυτά που τραβάει, και ενδεχομένως να τραβήξει για καιρό ακόμη η COSCO στην Ελλάδα, έχουν μαθευτεί παγκοσμίως, από το Χονγκ Κονγκ έως το Βερολίνο. Ενισχύεται το στερεότυπο πως η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου ο νόμος και το κράτος αλλάζουν κάθε φορά που αναδεικνύουμε μία νέα κυβέρνηση..".
Άρθρο του κ.Αλ.Παπαχελά
Αναδημοσιεύεται απ΄την εφημερίδα Καθημερινή:
.
Η ζημιά που υφίσταται η χώρα με την υπόθεση της COSCO είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη.
Σε μια εποχή που η Eλλάδα χρειάζεται επειγόντως ξένους επενδυτές, μία κλίκα συνδικαλιστών έχει αποφασίσει ότι όχι απλώς δεν τους χρειαζόμαστε, αλλά ότι πρέπει να φύγουν κιόλας. Οι Κινέζοι έχουν ήδη υποστεί πολλά σοκ κατά τη διαπραγμάτευση για τη σύμβαση.
Πολλοί τους είχαν προειδοποιήσει ότι είναι «τρελοί» να θέλουν να επενδύσουν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα. Κάθε πρεσβεία, η ιαπωνική, η γερμανική, η αμερικανική, έχει από 2 - 3 ιστορίες τρόμου να διηγηθεί για το τι τράβηξαν διάφοροι επενδυτές, οι οποίοι θέλησαν να τολμήσουν το ακατόρθωτο: να στήσουν μια... κανονική, υγιή επένδυση στην Ελλάδα. Οι Κινέζοι τα γνώριζαν αλλά, όντας Κινέζοι, επέμεναν γιατί είχαν άποψη για τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η Ελλάδα ως μεταφορικός κόμβος αλλά και ως κέντρο μεταποίησης για κινεζικά προϊόντα.
Το μεγαλύτερο σοκ το υπέστησαν όταν επισκέφθηκαν το Μέγαρο Μαξίμου και με ενθουσιασμό πρότειναν να γίνει η υπογραφή της συμφωνίας από τον πρόεδρο της Κίνας και τον Ελληνα πρωθυπουργό στην προβλήτα στο λιμάνι του Πειραιά. «Αποκλείεται» τους απάντησαν οι αρμόδιοι αξιωματούχοι του Μαξίμου και εξήγησαν στους έκπληκτους Κινέζους πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οργανωθούν διαδηλώσεις και επεισόδια. Υποθέτω πως για μια ανερχόμενη υπερδύναμη που όλοι, από το Βιετνάμ έως τη Νιγηρία, επιδιώκουν τις επενδύσεις της, θα πρέπει να ήταν πολύ μεγάλο το σοκ.
Δυστυχώς αυτά είναι τα μηνύματα που δίνουμε σε κάθε ξένο που θέλει να επενδύσει εδώ και που έχει να περάσει ανάμεσα σε συμπληγάδες. Εχει ο ενδιαφερόμενος απέναντί του: την ευρηματική ελληνική γραφειοκρατία, συνεχή αιτήματα για λάδωμα, μικρούς και μεγάλους νταβατζήδες που θέλουν να του πουλήσουν προστασία και να τον εκβιάσουν, πολιτικούς που δεν καταλαβαίνουν οτιδήποτε πρακτικό και βεβαίως μερικούς συνδικαλιστές, οι οποίοι λειτουργούν ενίοτε όπως η μαφία σε παλιές αμερικανικές ταινίες... Δεν είναι τυχαίο πως πολλές πολυεθνικές αποφασίζουν απλώς να φύγουν από την Ελλάδα και ότι πολλοί ξένοι εντυπωσιάζονται από το γεγονός ότι ακόμη και χώρες σαν τη Βουλγαρία είναι πολύ πιο σοβαρές στην αντιμετώπισή τους.
Σε κάθε περίπτωση, αυτά που τραβάει, και ενδεχομένως να τραβήξει για καιρό ακόμη η COSCO στην Ελλάδα, έχουν μαθευτεί παγκοσμίως, από το Χονγκ Κονγκ έως το Βερολίνο. Ενισχύεται το στερεότυπο πως η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου ο νόμος και το κράτος αλλάζουν κάθε φορά που αναδεικνύουμε μία νέα κυβέρνηση. Ηταν ήδη πολύ αρνητική η εικόνα της χώρας στους διεθνείς επενδυτικούς κύκλους και σίγουρα δεν ενισχύεται η φήμη της όταν ένας κολοσσός υπογράφει μια συμφωνία με το ελληνικό κράτος και κατόπιν εμποδίζεται να την υλοποιήσει.
Το μόνο ίσως θετικό από την όλη ιστορία είναι ότι κάποιοι στην κυβέρνηση κατάλαβαν πόσο καταστροφική ήταν η απόφαση της αρμοδίας υπουργού να ανοίξει ζητήματα για το λιμάνι, τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή πριν από τις εκλογές. Και γι’ αυτό ανετέθη στον κ. Σηφουνάκη να «κόψει τον βήχα» όσων άνοιξε η όρεξη με το επεισόδιο της COSCO.
Από την έκβαση της περιπέτειας του λιμανιού θα εξαρτηθούν πάντως πολλά. Το κυριότερο; Το αν θα επικρατήσουν τελικά οι μικροί και μεγάλοι νταβατζήδες σε αυτήν τη χώρα, οι οποίοι θέλουν κλειστή οικονομία, κλειστά επαγγέλματα, κλειστή Ελλάδα.
