Και οι εταιρείες που έχουν φέτος ζημιές..;

H προδημοσίευση του νομοσχεδίου για την επιβολή έκτακτης εισφοράς σε 300 μεγάλες επιχειρήσεις και χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να σχολιάσουμε τις επί μέρους πτυχές του.
Επί της αρχής πάντως υπήρξαν μεικτές αντιδράσεις από τους επιχειρηματικούς φορείς, με το ΣΕΒ να δέχεται τη λογική της φορολόγησης των «εχόντων», για να ενισχυθούν οι μη έχοντες.
Αντιδράσεις υπήρξαν από τη Β. Ελλάδα, όχι διότι...οι εκεί φορείς διαφωνούν με την πιο πάνω λογική, αλλά γιατί οι εκπρόσωποί τους προτάσσουν τις διαλυτικές επιπτώσεις από τις συχνές αλλαγές του φορολογικού καθεστώτος, ενώ επίσης τονίζουν ότι το κράτος πρέπει πρώτα να εισπράξει όσα του οφείλονται και να πατάξει τη φοροδιαφυγή, και μετά να επιβάλει νέους φόρους.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η λογική του «παίρνουμε» από κάποιους για να δώσουμε σε άλλους, σηκώνει συζήτηση. Οι ίδιοι κυβερνητικοί παράγοντες που μας εξήγησαν γιατί επέβαλαν την έκτακτη εισφορά του 1,05 δισ. ευρώ, δεν μπήκαν στον κόπο να μας δικαιολογήσουν γιατί το κράτος δανείστηκε προχθές 7 δισ. και σχεδιάζει να δανεισθεί ακόμα 2 δισ. τουλάχιστον, μέχρι το τέλος του έτους. Είναι εύκολο να υποθέσουμε πως υπάρχουν συγκεκριμένες ανάγκες οι οποίες θα καλυφθούν με τα δανεικά, αλλά καλό θα ήταν να τις γνωρίζαμε και αυτές.
Ακόμα όμως και αν δεχτεί κάποιος την κοινωνική λογική της έκτακτης εισφοράς επί των κερδών του 2008, η πρώτη αντίρρηση που προκύπτει, είναι ότι μερικές από τις εταιρείες αντί κερδών έχουν ζημιές στο φετινό πρώτο εξάμηνο, ίσως συνολικά και στο έτος. Και τούτο λόγω της διεθνούς κρίσης και της συνακόλουθης ύφεσης, που έγιναν αισθητές στη χώρα μας κυρίως από τις αρχές του 2009.
Ακόμα περισσότερες επιχειρήσεις δε από τις 300, έχουν σημαντική μείωση κερδοφορίας φέτος, ενώ σε πολλές από αυτές ακόμα και το σύνολο της φετινής κερδοφορίας θα αποδειχθεί υποδεέστερο από την έκτακτη εισφορά που καλούνται να πληρώσουν.
Και τα δύο αυτά ζητήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν σοβαρά από την κυβέρνηση. Αλλιώς προς τι η προδημοσίευση του νομοσχεδίου και η διαβούλευση, που προβάλλονται μάλιστα τόσο έντονα;




















naftemporiki