Συμπέρασμα: αυτό που λείπει είναι η κοινωνική συναίνεση κατά της τρομοκρατίας.
«Τρομοκρατία σαν αυτοσκοπός» είναι ο τίτλος ανάλυσης του Γκερντ Χέλερ στη Frankfurter Rundschau για τη σημασία των τελευταίων επιθέσεων στην Ελλάδα:
«Ενώ η ισπανική οργάνωση ΕΤΑ ή και η ιρλανδική ΙΡΑ αγωνίζονται για κάποιους πολιτικούς στόχους ή έστω έτσι ισχυρίζονται, οι νέοι Έλληνες τρομοκράτες δεν έχουν κάποιο.. σαφή πολιτικό στόχο, ούτε κάποια κοινωνική πρόταση. Η βία είναι αυτοσκοπός. Γι’ αυτό δεν είναι μόνον πιο επικίνδυνοι, αλλά είναι δυσχερής και η όποια πολιτική αντιπαράθεση μαζί τους. Ούτως ή άλλως όμως η διάθεση για κάτι τέτοιο είναι υποτονική. Έτσι απαντάται και το ερώτημα γιατί μέχρι τώρα στην Ελλάδα δεν στάθηκε δυνατόν να ηττηθεί η τρομοκρατία.
Στην Ελλάδα δεν υπήρξαν ποτέ μαζικές διαδηλώσεις κατά της τρομοκρατίας, όπως έγινε στην Ισπανία ή την Ιρλανδία.
Όταν στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 οι δολοφόνοι της 17ης Νοέμβρη σκότωναν ξένους διπλωμάτες μπορούσε κανείς να διακρίνει στους αριστερούς κύκλους μια ενδόμυχη ικανοποίηση.»
«Η Ελλάδα χρειάζεται κοινωνική συναίνεση κατά της τρομοκρατίας»
«Ακόμη και μέρος των ελληνικών ΜΜΕ αντιμετώπιζαν τους τρομοκράτες με τέτοια ανοχή, που άγγιζε τα όρια της συμπάθειας. Έτσι ο επικεφαλής της οργάνωσης 17ης Νοέμβρη Δημήτρης Κουφοντίνας, που καταδικάστηκε 13 φορές σε ισόβια διότι διέπραξε 13 φόνους, εμφανίστηκε πρόσφατα με επιφυλλίδα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Ακόμη και Έλληνες πολιτικοί δεν έδειξαν στο παρελθόν την αναμενόμενη αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση των τρομοκρατών.
Αυτό φάνηκε κυρίως στις περσινές ταραχές που συντάραξαν την Ελλάδα και οι οποίες προκλήθηκαν μετά το θάνατο 15χρονου μαθητή από σφαίρα αστυνομικού.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα ομάδες κουκουλοφόρων χαοτικών στοιχείων κατέστρεφαν στο κέντρο της Αθήνας μαγαζιά, έβαζαν φωτιές σε τράπεζες και σε αυτοκίνητα.
Η συντηρητική κυβέρνηση παρακολουθούσε τις καταστροφές χωρίς να κουνήσει ούτε το δακτυλάκι της.
Η αστυνομία είχε εντολές να είναι συγκρατημένη. Η βία είχε αλώσει το κράτος. Θέλαμε να αποφύγουμε την κλιμάκωση των ταραχών, δικαιολογούνταν η κυβέρνηση.
Ένα σοβαρό λάθος με σημαντικές συνέπειες. Διότι οι διωκτικές αρχές γνωρίζουν τώρα ότι έτσι στρατολογήθηκε η νέα γενιά τρομοκρατών: σε εκείνες τις ταραχές και την έξαρση της βίας, όπου οι δράστες βιαιοπραγούσαν ανενόχλητοι.
Για τον νέο υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοϊδη τα πράγματα δεν είναι εύκολα, αν και έχει εμπειρία από την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας: διότι ήταν αυτός που το 2002 κατόρθωσε να συλλάβει την ηγεσία της 17ης Νοέμβρη.
Παρ’ όλα αυτά τα αστυνομικά μέτρα δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση της βίας. Η Ελλάδα χρειάζεται επιτέλους την κοινωνική συναίνεση κατά της τρομοκρατίας.»(πηγή Nτόιτσε Βέλλε)
«Ενώ η ισπανική οργάνωση ΕΤΑ ή και η ιρλανδική ΙΡΑ αγωνίζονται για κάποιους πολιτικούς στόχους ή έστω έτσι ισχυρίζονται, οι νέοι Έλληνες τρομοκράτες δεν έχουν κάποιο.. σαφή πολιτικό στόχο, ούτε κάποια κοινωνική πρόταση. Η βία είναι αυτοσκοπός. Γι’ αυτό δεν είναι μόνον πιο επικίνδυνοι, αλλά είναι δυσχερής και η όποια πολιτική αντιπαράθεση μαζί τους. Ούτως ή άλλως όμως η διάθεση για κάτι τέτοιο είναι υποτονική. Έτσι απαντάται και το ερώτημα γιατί μέχρι τώρα στην Ελλάδα δεν στάθηκε δυνατόν να ηττηθεί η τρομοκρατία.
Στην Ελλάδα δεν υπήρξαν ποτέ μαζικές διαδηλώσεις κατά της τρομοκρατίας, όπως έγινε στην Ισπανία ή την Ιρλανδία.
Όταν στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 οι δολοφόνοι της 17ης Νοέμβρη σκότωναν ξένους διπλωμάτες μπορούσε κανείς να διακρίνει στους αριστερούς κύκλους μια ενδόμυχη ικανοποίηση.»
«Η Ελλάδα χρειάζεται κοινωνική συναίνεση κατά της τρομοκρατίας»
«Ακόμη και μέρος των ελληνικών ΜΜΕ αντιμετώπιζαν τους τρομοκράτες με τέτοια ανοχή, που άγγιζε τα όρια της συμπάθειας. Έτσι ο επικεφαλής της οργάνωσης 17ης Νοέμβρη Δημήτρης Κουφοντίνας, που καταδικάστηκε 13 φορές σε ισόβια διότι διέπραξε 13 φόνους, εμφανίστηκε πρόσφατα με επιφυλλίδα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Ακόμη και Έλληνες πολιτικοί δεν έδειξαν στο παρελθόν την αναμενόμενη αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση των τρομοκρατών.
Αυτό φάνηκε κυρίως στις περσινές ταραχές που συντάραξαν την Ελλάδα και οι οποίες προκλήθηκαν μετά το θάνατο 15χρονου μαθητή από σφαίρα αστυνομικού.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα ομάδες κουκουλοφόρων χαοτικών στοιχείων κατέστρεφαν στο κέντρο της Αθήνας μαγαζιά, έβαζαν φωτιές σε τράπεζες και σε αυτοκίνητα.
Η συντηρητική κυβέρνηση παρακολουθούσε τις καταστροφές χωρίς να κουνήσει ούτε το δακτυλάκι της.
Η αστυνομία είχε εντολές να είναι συγκρατημένη. Η βία είχε αλώσει το κράτος. Θέλαμε να αποφύγουμε την κλιμάκωση των ταραχών, δικαιολογούνταν η κυβέρνηση.
Ένα σοβαρό λάθος με σημαντικές συνέπειες. Διότι οι διωκτικές αρχές γνωρίζουν τώρα ότι έτσι στρατολογήθηκε η νέα γενιά τρομοκρατών: σε εκείνες τις ταραχές και την έξαρση της βίας, όπου οι δράστες βιαιοπραγούσαν ανενόχλητοι.
Για τον νέο υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοϊδη τα πράγματα δεν είναι εύκολα, αν και έχει εμπειρία από την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας: διότι ήταν αυτός που το 2002 κατόρθωσε να συλλάβει την ηγεσία της 17ης Νοέμβρη.
Παρ’ όλα αυτά τα αστυνομικά μέτρα δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση της βίας. Η Ελλάδα χρειάζεται επιτέλους την κοινωνική συναίνεση κατά της τρομοκρατίας.»(πηγή Nτόιτσε Βέλλε)