Η Nomura μιλά με αριθμούς..«Τα έχουμε ξαναπεράσει αυτά», είναι η απάντηση που δίνουν οι αναλυτές της Nomura στα σενάρια περί ελληνικής χρεοκοπίας και εξηγούν με συγκεκριμένους αριθμούς γιατί η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν συνεπάγεται κατ΄ ανάγκη και την πτώχευση. Στις... 200 μονάδες βάσης, τα credit default swaps τοποθετούν την πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας στο 3,3% για τα επόμενα πέντε χρόνια, υπολογίζουν οι αναλυτές.
Ωστόσο, τονίζουν ότι το ύψος του χρέους της χώρας δεν είναι πρωτοφανές και ούτε δικαιολογεί σενάρια χρεοκοπίας. Συγκεκριμένα, οι τόκοι του χρέους αναμένεται να φτάσουν στο 4,8% του ΑΕΠ το 2011, θα είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσιοι σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Όμως, για την Ιταλία θα ανέρχονται στο 4,1% του ΑΕΠ το 2011.
«Αυτά τα νούμερα είναι πολύ χαμηλότερα από τα υψηλά που εμφάνισαν πολλές οικονομίες τα τελευταία 30 χρόνια», εξηγεί η Nomura. Συγκεκριμένα, οι τόκοι του χρέους έφτασαν στο 10,7% του ΑΕΠ για την Ιταλία (1993), στο 10,1% για την Ελλάδα (1994), στο 6,8% για τη Δανία (1985), στο 6,1% για την Πορτογαλία (1986), στο 4,7% για τη Σουηδία (1994), στο 4,6% για τις ΗΠΑ (1991) και στο 4,2% για τη Μ. Βρετανία (1982). «Καμία από αυτές τις χώρες δεν χρεοκόπησε τότε», τονίζουν οι αναλυτές.
«Κανείς δεν θα πρέπει να εκλαμβάνει την προσπάθεια της Κομισιόν να κρατήσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ ζωντανά ως οποιουδήποτε είδους προειδοποίηση χρεοκοπίας», προσθέτει η Nomura.
Επιπλέον, κλείνει λέγοντας ότι μέχρι στιγμής, ο τραπεζικός κλάδος δεν έχει βιώσει ιδιαίτερες πιέσεις, ενώ και το ΔΝΤ δεν έχει εντοπίσει κάποια εστία ανησυχίας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Ωστόσο, τονίζουν ότι το ύψος του χρέους της χώρας δεν είναι πρωτοφανές και ούτε δικαιολογεί σενάρια χρεοκοπίας. Συγκεκριμένα, οι τόκοι του χρέους αναμένεται να φτάσουν στο 4,8% του ΑΕΠ το 2011, θα είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσιοι σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Όμως, για την Ιταλία θα ανέρχονται στο 4,1% του ΑΕΠ το 2011.
«Αυτά τα νούμερα είναι πολύ χαμηλότερα από τα υψηλά που εμφάνισαν πολλές οικονομίες τα τελευταία 30 χρόνια», εξηγεί η Nomura. Συγκεκριμένα, οι τόκοι του χρέους έφτασαν στο 10,7% του ΑΕΠ για την Ιταλία (1993), στο 10,1% για την Ελλάδα (1994), στο 6,8% για τη Δανία (1985), στο 6,1% για την Πορτογαλία (1986), στο 4,7% για τη Σουηδία (1994), στο 4,6% για τις ΗΠΑ (1991) και στο 4,2% για τη Μ. Βρετανία (1982). «Καμία από αυτές τις χώρες δεν χρεοκόπησε τότε», τονίζουν οι αναλυτές.
«Κανείς δεν θα πρέπει να εκλαμβάνει την προσπάθεια της Κομισιόν να κρατήσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ ζωντανά ως οποιουδήποτε είδους προειδοποίηση χρεοκοπίας», προσθέτει η Nomura.
Επιπλέον, κλείνει λέγοντας ότι μέχρι στιγμής, ο τραπεζικός κλάδος δεν έχει βιώσει ιδιαίτερες πιέσεις, ενώ και το ΔΝΤ δεν έχει εντοπίσει κάποια εστία ανησυχίας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
