Το τί πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, αλλά και τις άλλες αδύναμες οικονομίες της ένωσης σε αυτή τη φάση που "λυγίζουν" κάτω από το βάρος του χρέους και των ελλειμμάτων, είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο...Το τί πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, αλλά και τις άλλες αδύναμες οικονομίες της ένωσης σε αυτή τη φάση που "λυγίζουν" κάτω από το βάρος του χρέους και των ελλειμμάτων, είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο, υπάρχει συναίνεση ως προς τη μέθοδο:
Χρειάζεται Εσωτερική Υποτίμηση, μια προσομοίωση της παραδοσιακής, ωστε να λειτουργήσει η οικονομία σε χαμηλότερες στροφές συνολικά.
Το πώς φτάνεις σε αυτό το... σημείο δεν είναι το ίδιο συγκεκριμένο, γιατί ζούμε πρωτοφανείς καταστάσεις - όλοι ψάχνονται...
Όμως η πρόταση για αύξηση του ΦΠΑ στο 15%, σε μια ευρύτατη γκάμα αγαθών πάει σαφώς κόντρα:
Αυτό γιατί στην εσωτερική υποτίμηση, προσπαθείς να πετύχεις τα ίδια αποτελέσματα ωσάν να είχες δικό σου νόμισμα που μπορείς να υποτιμήσεις:
Δηλαδή πιέζονται προς τα κάτω οι μισθοί αλλά ΚΑΙ οι τιμές, το κόστος παραγωγής γενικότερα, ώστε αυτές οι οικονομίες να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και να αρχίσουν να βάζουν κάτι στην άκρη για να πληρώνουν τα χρέη τους.
Αυτό ζητά η Κομισιόν αλλά και οι μεγάλες, κεντρικές οικονομίες της ένωσης, (Γαλλία Γερμανία, οι οποίες δεν έχουν πρόβλημα ανταγωνιστικότητας) ωστε με τη σειρά τους να δεχθούν να βάλουν πλάτη - και το χέρι στη τσέπη - σε αυτή τη φάση που η περιφέρεια έχει ανάγκη τη στήριξή τους.
Για να πετύχει αυτή η διαδικασία όμως μέσα σε μια χώρα, προυπόθεση είναι να μειωθούν και οι μισθοί, και οι τιμές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αλλιώς μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό.
Δεν πρέπει δηλαδή να υποχωρήσει σημαντικά το επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού στην εσωτερική αγορά - όπως δεν υποχωρεί και στην περίπτωση της παραδοσιακής υποτίμησης.
Η πρόταση για αυξηση του ΦΠΑ αν υιοθετηθεί, αυξάνει το γενικό επίπεδο τιμών, την ώρα που οι αποδοχές θα πιέζονται. Έτσι όλο και περισσότεροι θα περάσουν στο περιθώριο της κατανάλωσης, θα αντιδράσουν - και δικαίως - αφού η πρόταση αναφέρεται σε αγαθά ευρείας κατανάλωσης, ενώ με τη σειρά τους θα αντιδράσουν και οι κεντρικές οικονομίες της ευρωζώνης και οι επενδυτές, αφού δε θα βλέπουν το κίνητρο να βάλουν πλάτη αν δεν έχουν να κερδίσουν κάτι, αν δεν δουν φως κι αλλαγή στρατηγικής...
Η πρόταση μοιάζει να μην έχει τύχη. O κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να την υποβαθμίσει.
Ακόμα και η διατύπωσή της όμως είναι σίγουρο ότι δεν βοήθησε την εικόνα του ελληνικού οικονομικού επιτελείου σε μια εποχή που συγκεντρώνει την εξεταστική προσοχή πολλών... H.Σιακακντάρης.
Όμως η πρόταση για αύξηση του ΦΠΑ στο 15%, σε μια ευρύτατη γκάμα αγαθών πάει σαφώς κόντρα:
Αυτό γιατί στην εσωτερική υποτίμηση, προσπαθείς να πετύχεις τα ίδια αποτελέσματα ωσάν να είχες δικό σου νόμισμα που μπορείς να υποτιμήσεις:
Δηλαδή πιέζονται προς τα κάτω οι μισθοί αλλά ΚΑΙ οι τιμές, το κόστος παραγωγής γενικότερα, ώστε αυτές οι οικονομίες να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και να αρχίσουν να βάζουν κάτι στην άκρη για να πληρώνουν τα χρέη τους.
Αυτό ζητά η Κομισιόν αλλά και οι μεγάλες, κεντρικές οικονομίες της ένωσης, (Γαλλία Γερμανία, οι οποίες δεν έχουν πρόβλημα ανταγωνιστικότητας) ωστε με τη σειρά τους να δεχθούν να βάλουν πλάτη - και το χέρι στη τσέπη - σε αυτή τη φάση που η περιφέρεια έχει ανάγκη τη στήριξή τους.
Για να πετύχει αυτή η διαδικασία όμως μέσα σε μια χώρα, προυπόθεση είναι να μειωθούν και οι μισθοί, και οι τιμές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί αλλιώς μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό.
Δεν πρέπει δηλαδή να υποχωρήσει σημαντικά το επίπεδο διαβίωσης του πληθυσμού στην εσωτερική αγορά - όπως δεν υποχωρεί και στην περίπτωση της παραδοσιακής υποτίμησης.
Η πρόταση για αυξηση του ΦΠΑ αν υιοθετηθεί, αυξάνει το γενικό επίπεδο τιμών, την ώρα που οι αποδοχές θα πιέζονται. Έτσι όλο και περισσότεροι θα περάσουν στο περιθώριο της κατανάλωσης, θα αντιδράσουν - και δικαίως - αφού η πρόταση αναφέρεται σε αγαθά ευρείας κατανάλωσης, ενώ με τη σειρά τους θα αντιδράσουν και οι κεντρικές οικονομίες της ευρωζώνης και οι επενδυτές, αφού δε θα βλέπουν το κίνητρο να βάλουν πλάτη αν δεν έχουν να κερδίσουν κάτι, αν δεν δουν φως κι αλλαγή στρατηγικής...
Η πρόταση μοιάζει να μην έχει τύχη. O κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να την υποβαθμίσει.
Ακόμα και η διατύπωσή της όμως είναι σίγουρο ότι δεν βοήθησε την εικόνα του ελληνικού οικονομικού επιτελείου σε μια εποχή που συγκεντρώνει την εξεταστική προσοχή πολλών... H.Σιακακντάρης.
