Με αναλύσεις, ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις αρκετά αμερικανικά ΜΜΕ συνεχίζουν να αναφέρονται εκτενώς στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, καθώς και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη.Αναλυτικά,στα δημοσιεύματα... μεταξύ άλλων, καταγράφονται τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες, οι αντιδράσεις πολιτικών και κοινωνικών φορέων, οι προγραμματισμένες απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως η Ισπανία και η Πορτογαλία. Στις σχετικές αναφορές διατυπώνονται εκτιμήσεις για τη διάσωση της Ελλάδας από την ΕΕ.
Στα προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική οικονομία και τις προοπτικές που διαγράφονται γίνεται αναφορά στο άρθρο της Ελληνοαμερικανίδας δημοσιογράφου Dody Tsiantar που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού TIME.
Στο άρθρο γίνεται λόγος για "δηλητηριώδη στοιχεία" της ελληνικής οικονομίας, που απειλούν να μολύνουν την υπόλοιπη Ευρώπη, και επισημαίνεται η πτώση της αξίας του ευρώ τους τελευταίους δύο μήνες κατά 7% περίπου έναντι του δολαρίου. Η ελληνική κρίση χαρακτηρίζεται μία "κρίσιμη δοκιμασία" για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ίδιου του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Μεταξύ άλλων, αναφέρονται οι προσπάθειες που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει "πανικόβλητους επενδυτές και σκεπτικιστές" Ευρωπαίους εταίρους για την ικανότητά της να ανατάξει την οικονομία χωρίς εξωτερική βοήθεια, σημειώνεται ωστόσο ότι "οι αγορές δύσκολα εμπιστεύονται την Αθήνα".
Στη συνέχεια, καταγράφονται οι φήμες που κυκλοφόρησαν στο Νταβός κατά το πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων, ότι "η Ελλάδα χρειάζεται διάσωση από τις Βρυξέλλες ή το Διεθνές Νομισματικό ταμείο".
Εκτιμάται ωστόσο ότι "αυτή η αίσθηση του επείγοντος φαίνεται ότι έχει επιτέλους συνειδητοποιηθεί από τους Έλληνες". Επίσης, επισημαίνεται ότι οι περισσότεροι Έλληνες συμφωνούν ότι το φορολογικό σύστημα και ο διογκωμένος δημόσιος τομέας, που χαρακτηρίζεται ως ο "μεγάλος ασθενής" της χώρας, βρίσκονται στη ρίζα των τωρινών προβλημάτων της Ελλάδας.
Στη συνέχεια τονίζεται ότι "οι Βρυξέλλες ενέκριναν το ελληνικό σχέδιο λιτότητας, αλλά προειδοποίησαν ότι αυτό θα υποβάλλεται σε μία επιτήρηση άνευ προηγουμένου. Και παρά την προσωρινή ανακούφιση που προκάλεσε η συγκέντρωση 11 δισ. δολαρίων από την πώληση του πρώτου, μετά την κρίση, ελληνικού ομολόγου, μέσα σε λίγες ημέρες το spread εκτοξεύτηκε σε επίπεδα ρεκόρ. Το συμπέρασμα είναι ότι μέχρι η ελληνική κυβέρνηση να επιτύχει αποτελέσματα, η πίεση δεν θα χαλαρώσει".
Στο άρθρο δεν παραλείπεται να επισημανθεί και "η άλλη όψη του νομίσματος, που αφορά εταιρίες με εύρωστα οικονομικά, οι οποίες βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία να επεκταθούν με την εξαγορά εταιριών που εμφανίζουν προβλήματα ρευστότητας, ή εταιρίες με συμφέροντα εκτός Ελλάδας". Αναφέρεται ενδεικτικά "το παράδειγμα της Aegean Airlines, η οποία τους τελευταίους έξι μήνες πρόσθεσε δρομολόγια σε Αίγυπτο, Ισραήλ και Τουρκία", αλλά και "η ελληνική ναυτιλία που καταφέρνει να διατηρηθεί αλώβητη από την οικονομική κρίση, χάρη στην παγκόσμια εμβέλειά της".
Η αρθρογράφος υπογραμμίζει τη "σύμπτωση των εκτιμήσεων" επιχειρηματιών και αναλυτών ότι και "το ελληνικό κράτος οφείλει να προσελκύσει ξένους επενδυτές με επιθετικό τρόπο, το οποίο σημαίνει από φοροελαφρύνσεις μέχρι τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και το μετασχηματισμό της Ελλάδας σε έναν τόπο που ευνοεί την επιχειρηματική δραστηριότητα". Σημειώνεται το "πολλά υποσχόμενο δυναμικό της χώρας για μελλοντικές επενδύσεις στον τουρισμό και στην ανανεώσιμη ενέργεια" και η "προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης" στην προώθηση της "πράσινης οικονομίας".
Επισημαίνεται τέλος "η δυσκολία του εγχειρήματος να πεισθούν οι Έλληνες να αλλάξουν νοοτροπία, ενόψει της σειράς απεργιακών κινητοποιήσεων που αναμένονται". Επικαλούμενη τις πωλήσεις πολυτελούς εμπορικού κέντρου κατά τη διάρκεια πρόσφατου Σαββατοκύριακου και τη συρροή πλήθους σε νυκτερινό κέντρο όπου εμφανιζόταν ποπ τραγουδιστής με ακριβό εισιτήριο, η αρθρογράφος σημειώνει ότι "πρόκειται ίσως για το τελικό πάρτι πριν σφίξουν τα πράγματα, καθώς οι Έλληνες συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αρχίσουν να ζουν μέσα στα όρια των δυνατοτήτων τους". Αναφέρει δε πρόσφατη δημοσκόπησης της εφημερίδας "Έθνος", σύμφωνα με τη οποία το 73% των ερωτώμενων δηλώνει πρόθυμο να υποβληθεί σε θυσίες για να αναστραφεί η κρίση.
Μέτρα και φοροδιαφυγή
Στην ίδια ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού TIME δημοσιεύεται άρθρο της Nicole Itano, στο οποίο γίνεται αναφορά στην "παραδοσιακή αποστροφή" των Ελλήνων να πληρώνουν φόρο στο ελληνικό κράτος. Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ο "επείγον χαρακτήρας" του περιορισμού των δαπανών και της αύξησης των εσόδων, "καθώς το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει διογκωθεί πέρα από κάθε έλεγχο και η χώρα κατηγορείται ότι θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα του ευρώ", όπως επισημαίνεται.
Στο άρθρο σημειώνεται ότι "ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έχει θέσει τη φορολογική μεταρρύθμιση στην καρδιά του σχεδίου λιτότητας", εκφράζονται όμως αμφιβολίες "για το εάν η κυβέρνηση θα εντοπίσει και θα αποκαταστήσει γρήγορα τα φορολογικά της προβλήματα, κυρίως εξαιτίας της βαθιά ριζωμένης νοοτροπίας της φοροδιαφυγής, που συνυφαίνεται με τον ίδιο τον ιστό των σχέσεων μεταξύ πολίτη και κράτους".
Η αρθρογράφος υποστηρίζει ότι "είναι σχεδόν αδύνατο να υπολογίσει κανείς το συνολικό κόστος της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα" και ότι "η ελληνική κυβέρνηση υπολογίζει την παραοικονομία στο 30% περίπου της δηλωμένης οικονομίας, ανάμεσα στις μεγαλύτερες μαύρες αγορές στη 16-μελή ευρωζώνη. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή τρέφει την ελληνική νοοτροπία ότι μόνον ο ηλίθιος πληρώνει φόρους. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι το φορολογικό εισόδημα της Ελλάδας είναι μεταξύ των χαμηλότερων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο 19,8% του ΑΕΠ".
Ακολούθως, διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι "η αποκατάσταση του φορολογικού συστήματος θα είναι δύσκολη, γιατί το φοροεισπρακτικό σύστημα είναι σε χαοτική κατάσταση. Οι ποικίλες βάσεις φορολογικών δεδομένων είναι κατακερματισμένες και δεν υπάρχει ένα ενιαίο πρόγραμμα που να μπορεί να ανασύρει τα στοιχεία για έναν φορολογούμενο".
Τέλος, σημειώνεται η εκτίμηση του Γιώργου Παγουλάτου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Οικονομίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων της Αθήνας, ότι "το χάος μπορεί να έχει και μία θετική πλευρά, καθώς για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία, υπάρχει ευρεία συναίνεση στην Ελλάδα ότι χρειάζεται ριζική μεταρρύθμιση. Πρόκειται τώρα για μία επιλογή μεταξύ επιβίωσης και μη επιβίωσης του κράτους".
Απληστία των αγορών
Σε ρεπορτάζ του Steve Erlanger στην εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς" σημειώνεται ότι "το πρόβλημα της οικονομίας της Ελλάδας έχει εξελιχθεί σε μείζον πολιτικό τεστ για τις 16 χώρες της ευρωζώνης, καθώς η ανεξάρτητη οικονομική και δημοσιονομική πολιτική κάθε κράτους εμποδίζει την ΕΕ στο σύνολό της να ασκήσει την απαραίτητη πολιτική για να αντιμετωπίσει με επιτυχία την οικονομική κρίση".
Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε δηλώσεις του Jean Paul Fitoussi, καθηγητή στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών στο Παρίσι, ο οποίος κατηγορεί τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι "χειρίστηκαν με άσχημο τρόπο την κρίση, τροφοδοτώντας την κερδοσκοπία και την απληστία των αγορών".
"Η σχέση δημοσίου χρέους και ΑΕΠ της Ελλάδας", υπογραμμίζει χαρακτηριστικά, "δεν είναι υψηλότερο από της Γερμανίας, και η Ελλάδα δεν έχει χρεοκοπήσει, αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες έκαναν πολύ λίγα για να καθησυχάσουν τις αγορές και τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης".
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ακόμη ότι "κανείς δεν αναμένει ότι η ΕΕ θα αφήσει την Ελλάδα και άλλες χώρες-μέλη να χρεοκοπήσουν ή την ευρωζώνη να διαλυθεί, αλλά ακόμη και αν ασκεί πιέσεις στις προβληματικές χώρες δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει το βασικό μειονέκτημα του ευρώ, που είναι η μεγάλη απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στις εθνικές οικονομίες των κρατών που μοιράζονται το κοινό νόμισμα χωρίς να υπάρχει ταυτόχρονα δημοσιονομικός συντονισμός, ούτε κοινό υπουργείο Οικονομικών".
Επίσης, γίνεται αναφορά στις λεγόμενες "χώρες PIIGS" και στη διαφορά βορρά-νότου στην ΕΕ, "με το νότο να είναι πιο φτωχός και να έχει λιγότερο ανταγωνιστική οικονομία" και τονίζεται ότι "υπάρχει πίεση από τις αγορές προς τη Γερμανία και τη Γαλλία για να σώσουν την Ελλάδα, καθώς η ενδεχόμενη προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ δεν κρίνεται απαραίτητη ακόμη, δεδομένης της φαινομενικής αποφασιστικότητας της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με δραστικό τρόπο τα προβλήματά της".
Τέλος, καταγράφονται τα οικονομικά προβλήματα της Πορτογαλίας και ιδιαίτερα της Ισπανίας, "η οποία λόγω του μεγέθους της οικονομίας της αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την ευρωζώνη από την Ελλάδα", υπογραμμίζοντας ότι "οι χώρες του νότου μπορεί να κάνουν ό,τι μπορούν για να περιορίσουν τις δαπάνες τους και να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Χρειάζονται όμως οι άλλες χώρες (της ΕΕ) να τονώσουν τις εσωτερικές αγορές τους και να γίνουν λιγότερο εξαρτημένες από τις εξαγωγές τους".
Ισπανία και Πορτογαλία
Σε άλλο άρθρο της νεοϋορκέζικης εφημερίδας που υπογράφει ο Landon Thomas Jr. γίνεται εκτενής αναφορά στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, αλλά και σ' αυτά της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, καθώς και στους κινδύνους που εγκυμονούν για την ευρωζώνη. Μεταξύ άλλων, εκφράζεται η άποψη ότι "η ΕΕ θα μπορούσε να διασώσει την Ελλάδα, αν και δεν προβλέπεται από τη Συνθήκη της Ένωσης, αλλά αυτό δεν θα το δεχθεί εύκολα η Γερμανία, η οποία και θα επωμιζόταν το οικονομικό φορτίο του εγχειρήματος. Γι' αυτό το λόγο και θεωρείται πιο εύκολο να ζητηθεί βοήθεια από το ΔΝΤ".
Αναφορικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ελλάδα, ο δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι "η ελληνική κυβέρνηση έχει μεν ανακοινώσει τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων, αλλά υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί και να μην τολμήσει τελικά να υλοποιήσει τις αποφάσεις της μετά από πιέσεις των συνδικάτων, τα οποία έχουν εξαγγείλει απεργίες για τις επόμενες εβδομάδες".
Ο ρόλος της Γερμανίας
Στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού Newsweek δημοσιεύει ανάλυση του Stephan Theil, στη οποία εκφράζεται η άποψη ότι "η ευρωζώνη δεν κινδυνεύει αν η Ελλάδα ή άλλα ασθενή μέλη της αποφασίσουν να την εγκαταλείψουν και ότι θα σταματήσει να υπάρχει μόνο αν τα ισχυρά κράτη, όπως η Γερμανία, αποφασίσουν ότι δεν έχουν να κερδίσουν κάτι παραπάνω από αυτήν".
Ο αρθρογράφος εκφράζει την άποψη ότι "αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και υιοθέτηση μιας υπερβολικά αδύναμης δραχμής, θα μπορούσε να αποφέρει κέρδη για τον τουρισμό ή τις εξαγωγές, αλλά δεν θα τη βοηθούσε να γίνει πιο ανταγωνιστική, καθώς θα έπρεπε, μεταξύ άλλων, να ξεπληρώσει όλα τα χρέη της και τις υποθήκες για τα δάνεια που η χώρα είχε συνάψει σε ευρώ".
Επίσης, σημειώνεται ότι "η Γερμανία προσπαθεί να επιβάλει το δική της νομισματική και δημοσιονομική πειθαρχία στην Ευρώπη και πιέζει για την τοποθέτηση του νυν προέδρου της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας επικεφαλής στην ΕΚΤ, μετά την αποχώρηση του Jean Claude Trichet τον επόμενο χρόνο".
Τέλος, επισημαίνεται ότι "η ΕΕ θα μπορούσε να βγει δυνατότερη πολιτικά από την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων της, καθώς η κρίση την ωθεί να δημιουργήσει μια πιο στενή ένωση, η οποία θα την έκανε πιο ανταγωνιστική".
Στα προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική οικονομία και τις προοπτικές που διαγράφονται γίνεται αναφορά στο άρθρο της Ελληνοαμερικανίδας δημοσιογράφου Dody Tsiantar που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού TIME.
Στο άρθρο γίνεται λόγος για "δηλητηριώδη στοιχεία" της ελληνικής οικονομίας, που απειλούν να μολύνουν την υπόλοιπη Ευρώπη, και επισημαίνεται η πτώση της αξίας του ευρώ τους τελευταίους δύο μήνες κατά 7% περίπου έναντι του δολαρίου. Η ελληνική κρίση χαρακτηρίζεται μία "κρίσιμη δοκιμασία" για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ίδιου του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Μεταξύ άλλων, αναφέρονται οι προσπάθειες που καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει "πανικόβλητους επενδυτές και σκεπτικιστές" Ευρωπαίους εταίρους για την ικανότητά της να ανατάξει την οικονομία χωρίς εξωτερική βοήθεια, σημειώνεται ωστόσο ότι "οι αγορές δύσκολα εμπιστεύονται την Αθήνα".
Στη συνέχεια, καταγράφονται οι φήμες που κυκλοφόρησαν στο Νταβός κατά το πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων, ότι "η Ελλάδα χρειάζεται διάσωση από τις Βρυξέλλες ή το Διεθνές Νομισματικό ταμείο".
Εκτιμάται ωστόσο ότι "αυτή η αίσθηση του επείγοντος φαίνεται ότι έχει επιτέλους συνειδητοποιηθεί από τους Έλληνες". Επίσης, επισημαίνεται ότι οι περισσότεροι Έλληνες συμφωνούν ότι το φορολογικό σύστημα και ο διογκωμένος δημόσιος τομέας, που χαρακτηρίζεται ως ο "μεγάλος ασθενής" της χώρας, βρίσκονται στη ρίζα των τωρινών προβλημάτων της Ελλάδας.
Στη συνέχεια τονίζεται ότι "οι Βρυξέλλες ενέκριναν το ελληνικό σχέδιο λιτότητας, αλλά προειδοποίησαν ότι αυτό θα υποβάλλεται σε μία επιτήρηση άνευ προηγουμένου. Και παρά την προσωρινή ανακούφιση που προκάλεσε η συγκέντρωση 11 δισ. δολαρίων από την πώληση του πρώτου, μετά την κρίση, ελληνικού ομολόγου, μέσα σε λίγες ημέρες το spread εκτοξεύτηκε σε επίπεδα ρεκόρ. Το συμπέρασμα είναι ότι μέχρι η ελληνική κυβέρνηση να επιτύχει αποτελέσματα, η πίεση δεν θα χαλαρώσει".
Στο άρθρο δεν παραλείπεται να επισημανθεί και "η άλλη όψη του νομίσματος, που αφορά εταιρίες με εύρωστα οικονομικά, οι οποίες βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία να επεκταθούν με την εξαγορά εταιριών που εμφανίζουν προβλήματα ρευστότητας, ή εταιρίες με συμφέροντα εκτός Ελλάδας". Αναφέρεται ενδεικτικά "το παράδειγμα της Aegean Airlines, η οποία τους τελευταίους έξι μήνες πρόσθεσε δρομολόγια σε Αίγυπτο, Ισραήλ και Τουρκία", αλλά και "η ελληνική ναυτιλία που καταφέρνει να διατηρηθεί αλώβητη από την οικονομική κρίση, χάρη στην παγκόσμια εμβέλειά της".
Η αρθρογράφος υπογραμμίζει τη "σύμπτωση των εκτιμήσεων" επιχειρηματιών και αναλυτών ότι και "το ελληνικό κράτος οφείλει να προσελκύσει ξένους επενδυτές με επιθετικό τρόπο, το οποίο σημαίνει από φοροελαφρύνσεις μέχρι τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και το μετασχηματισμό της Ελλάδας σε έναν τόπο που ευνοεί την επιχειρηματική δραστηριότητα". Σημειώνεται το "πολλά υποσχόμενο δυναμικό της χώρας για μελλοντικές επενδύσεις στον τουρισμό και στην ανανεώσιμη ενέργεια" και η "προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης" στην προώθηση της "πράσινης οικονομίας".
Επισημαίνεται τέλος "η δυσκολία του εγχειρήματος να πεισθούν οι Έλληνες να αλλάξουν νοοτροπία, ενόψει της σειράς απεργιακών κινητοποιήσεων που αναμένονται". Επικαλούμενη τις πωλήσεις πολυτελούς εμπορικού κέντρου κατά τη διάρκεια πρόσφατου Σαββατοκύριακου και τη συρροή πλήθους σε νυκτερινό κέντρο όπου εμφανιζόταν ποπ τραγουδιστής με ακριβό εισιτήριο, η αρθρογράφος σημειώνει ότι "πρόκειται ίσως για το τελικό πάρτι πριν σφίξουν τα πράγματα, καθώς οι Έλληνες συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αρχίσουν να ζουν μέσα στα όρια των δυνατοτήτων τους". Αναφέρει δε πρόσφατη δημοσκόπησης της εφημερίδας "Έθνος", σύμφωνα με τη οποία το 73% των ερωτώμενων δηλώνει πρόθυμο να υποβληθεί σε θυσίες για να αναστραφεί η κρίση.
Μέτρα και φοροδιαφυγή
Στην ίδια ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού TIME δημοσιεύεται άρθρο της Nicole Itano, στο οποίο γίνεται αναφορά στην "παραδοσιακή αποστροφή" των Ελλήνων να πληρώνουν φόρο στο ελληνικό κράτος. Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται ο "επείγον χαρακτήρας" του περιορισμού των δαπανών και της αύξησης των εσόδων, "καθώς το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει διογκωθεί πέρα από κάθε έλεγχο και η χώρα κατηγορείται ότι θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα του ευρώ", όπως επισημαίνεται.
Στο άρθρο σημειώνεται ότι "ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έχει θέσει τη φορολογική μεταρρύθμιση στην καρδιά του σχεδίου λιτότητας", εκφράζονται όμως αμφιβολίες "για το εάν η κυβέρνηση θα εντοπίσει και θα αποκαταστήσει γρήγορα τα φορολογικά της προβλήματα, κυρίως εξαιτίας της βαθιά ριζωμένης νοοτροπίας της φοροδιαφυγής, που συνυφαίνεται με τον ίδιο τον ιστό των σχέσεων μεταξύ πολίτη και κράτους".
Η αρθρογράφος υποστηρίζει ότι "είναι σχεδόν αδύνατο να υπολογίσει κανείς το συνολικό κόστος της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα" και ότι "η ελληνική κυβέρνηση υπολογίζει την παραοικονομία στο 30% περίπου της δηλωμένης οικονομίας, ανάμεσα στις μεγαλύτερες μαύρες αγορές στη 16-μελή ευρωζώνη. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή τρέφει την ελληνική νοοτροπία ότι μόνον ο ηλίθιος πληρώνει φόρους. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι το φορολογικό εισόδημα της Ελλάδας είναι μεταξύ των χαμηλότερων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο 19,8% του ΑΕΠ".
Ακολούθως, διατυπώνεται ο ισχυρισμός ότι "η αποκατάσταση του φορολογικού συστήματος θα είναι δύσκολη, γιατί το φοροεισπρακτικό σύστημα είναι σε χαοτική κατάσταση. Οι ποικίλες βάσεις φορολογικών δεδομένων είναι κατακερματισμένες και δεν υπάρχει ένα ενιαίο πρόγραμμα που να μπορεί να ανασύρει τα στοιχεία για έναν φορολογούμενο".
Τέλος, σημειώνεται η εκτίμηση του Γιώργου Παγουλάτου, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Οικονομίας και Διοίκησης Επιχειρήσεων της Αθήνας, ότι "το χάος μπορεί να έχει και μία θετική πλευρά, καθώς για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία, υπάρχει ευρεία συναίνεση στην Ελλάδα ότι χρειάζεται ριζική μεταρρύθμιση. Πρόκειται τώρα για μία επιλογή μεταξύ επιβίωσης και μη επιβίωσης του κράτους".
Απληστία των αγορών
Σε ρεπορτάζ του Steve Erlanger στην εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς" σημειώνεται ότι "το πρόβλημα της οικονομίας της Ελλάδας έχει εξελιχθεί σε μείζον πολιτικό τεστ για τις 16 χώρες της ευρωζώνης, καθώς η ανεξάρτητη οικονομική και δημοσιονομική πολιτική κάθε κράτους εμποδίζει την ΕΕ στο σύνολό της να ασκήσει την απαραίτητη πολιτική για να αντιμετωπίσει με επιτυχία την οικονομική κρίση".
Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε δηλώσεις του Jean Paul Fitoussi, καθηγητή στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών στο Παρίσι, ο οποίος κατηγορεί τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι "χειρίστηκαν με άσχημο τρόπο την κρίση, τροφοδοτώντας την κερδοσκοπία και την απληστία των αγορών".
"Η σχέση δημοσίου χρέους και ΑΕΠ της Ελλάδας", υπογραμμίζει χαρακτηριστικά, "δεν είναι υψηλότερο από της Γερμανίας, και η Ελλάδα δεν έχει χρεοκοπήσει, αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες έκαναν πολύ λίγα για να καθησυχάσουν τις αγορές και τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης".
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ακόμη ότι "κανείς δεν αναμένει ότι η ΕΕ θα αφήσει την Ελλάδα και άλλες χώρες-μέλη να χρεοκοπήσουν ή την ευρωζώνη να διαλυθεί, αλλά ακόμη και αν ασκεί πιέσεις στις προβληματικές χώρες δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει το βασικό μειονέκτημα του ευρώ, που είναι η μεγάλη απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στις εθνικές οικονομίες των κρατών που μοιράζονται το κοινό νόμισμα χωρίς να υπάρχει ταυτόχρονα δημοσιονομικός συντονισμός, ούτε κοινό υπουργείο Οικονομικών".
Επίσης, γίνεται αναφορά στις λεγόμενες "χώρες PIIGS" και στη διαφορά βορρά-νότου στην ΕΕ, "με το νότο να είναι πιο φτωχός και να έχει λιγότερο ανταγωνιστική οικονομία" και τονίζεται ότι "υπάρχει πίεση από τις αγορές προς τη Γερμανία και τη Γαλλία για να σώσουν την Ελλάδα, καθώς η ενδεχόμενη προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ δεν κρίνεται απαραίτητη ακόμη, δεδομένης της φαινομενικής αποφασιστικότητας της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με δραστικό τρόπο τα προβλήματά της".
Τέλος, καταγράφονται τα οικονομικά προβλήματα της Πορτογαλίας και ιδιαίτερα της Ισπανίας, "η οποία λόγω του μεγέθους της οικονομίας της αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για την ευρωζώνη από την Ελλάδα", υπογραμμίζοντας ότι "οι χώρες του νότου μπορεί να κάνουν ό,τι μπορούν για να περιορίσουν τις δαπάνες τους και να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Χρειάζονται όμως οι άλλες χώρες (της ΕΕ) να τονώσουν τις εσωτερικές αγορές τους και να γίνουν λιγότερο εξαρτημένες από τις εξαγωγές τους".
Ισπανία και Πορτογαλία
Σε άλλο άρθρο της νεοϋορκέζικης εφημερίδας που υπογράφει ο Landon Thomas Jr. γίνεται εκτενής αναφορά στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, αλλά και σ' αυτά της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, καθώς και στους κινδύνους που εγκυμονούν για την ευρωζώνη. Μεταξύ άλλων, εκφράζεται η άποψη ότι "η ΕΕ θα μπορούσε να διασώσει την Ελλάδα, αν και δεν προβλέπεται από τη Συνθήκη της Ένωσης, αλλά αυτό δεν θα το δεχθεί εύκολα η Γερμανία, η οποία και θα επωμιζόταν το οικονομικό φορτίο του εγχειρήματος. Γι' αυτό το λόγο και θεωρείται πιο εύκολο να ζητηθεί βοήθεια από το ΔΝΤ".
Αναφορικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ελλάδα, ο δημοσιογράφος υποστηρίζει ότι "η ελληνική κυβέρνηση έχει μεν ανακοινώσει τη μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων, αλλά υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί και να μην τολμήσει τελικά να υλοποιήσει τις αποφάσεις της μετά από πιέσεις των συνδικάτων, τα οποία έχουν εξαγγείλει απεργίες για τις επόμενες εβδομάδες".
Ο ρόλος της Γερμανίας
Στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού Newsweek δημοσιεύει ανάλυση του Stephan Theil, στη οποία εκφράζεται η άποψη ότι "η ευρωζώνη δεν κινδυνεύει αν η Ελλάδα ή άλλα ασθενή μέλη της αποφασίσουν να την εγκαταλείψουν και ότι θα σταματήσει να υπάρχει μόνο αν τα ισχυρά κράτη, όπως η Γερμανία, αποφασίσουν ότι δεν έχουν να κερδίσουν κάτι παραπάνω από αυτήν".
Ο αρθρογράφος εκφράζει την άποψη ότι "αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και υιοθέτηση μιας υπερβολικά αδύναμης δραχμής, θα μπορούσε να αποφέρει κέρδη για τον τουρισμό ή τις εξαγωγές, αλλά δεν θα τη βοηθούσε να γίνει πιο ανταγωνιστική, καθώς θα έπρεπε, μεταξύ άλλων, να ξεπληρώσει όλα τα χρέη της και τις υποθήκες για τα δάνεια που η χώρα είχε συνάψει σε ευρώ".
Επίσης, σημειώνεται ότι "η Γερμανία προσπαθεί να επιβάλει το δική της νομισματική και δημοσιονομική πειθαρχία στην Ευρώπη και πιέζει για την τοποθέτηση του νυν προέδρου της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας επικεφαλής στην ΕΚΤ, μετά την αποχώρηση του Jean Claude Trichet τον επόμενο χρόνο".
Τέλος, επισημαίνεται ότι "η ΕΕ θα μπορούσε να βγει δυνατότερη πολιτικά από την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων της, καθώς η κρίση την ωθεί να δημιουργήσει μια πιο στενή ένωση, η οποία θα την έκανε πιο ανταγωνιστική".
