"..μπορεί μεν ο νόμος να ψηφίστηκε, αλλά η εξειδίκευση των μέτρων με τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις δεν έγινε ποτέ. Σε μια χώρα που καταστρατηγούνται ακόμα και σαφέστατα προσδιορισμένοι κανόνες, θα ήταν μάλλον παράδοξο να γίνει σεβαστό ένα νομοθέτημα που βρίσκεται στον αέρα.."Τα πολυδιαφημισμένα μέτρα για την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους αποδεικνύονται τελικά... φούμαρα.
Κρίμα η διαφημιστική εκστρατεία για την επερχόμενη απαγόρευση, κρίμα το αυστηρό ύφος του τότε υπουργού Υγείας, ο οποίος, κουνώντας απειλητικά το δάκτυλο, διακήρυττε μηδενική ανοχή και απειλούσε με αυστηρότατες κυρώσεις όποιον διενοείτο να παραβεί τις διατάξεις της καπνοαπαγόρευσης.
Κρίμα η...ψυχολογική προετοιμασία χιλιάδων καπνιστών να αυτοπεριοριστούν. Κρίμα τα τραγελαφικά σχέδια να τοποθετηθούν στις αίθουσες των κέντρων διασκέδασης γυάλινα χωρίσματα ύψους δύο ή τριών μέτρων. Κρίμα οι λεονταρισμοί αμετανόητων θεριακλήδων, που εμφανίζονταν αποφασισμένοι να μην υπομείνουν κανένα τράχηλο και να συνεχίσουν να καπνίζουν όπως και πριν, οπουδήποτε και οποτεδήποτε.
Στην αρχή, μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, τα πράγματα ήταν εύκολα. Καλοκαιράκι και οι χώροι εστίασης ουσιαστικά ήταν ανοιχτοί. Οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων, χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό, βάφτιζαν χώρο μη καπνιστών το εσωτερικό, όπου, ούτως ή άλλως, πολλοί λίγοι θα κάθονταν.
Οσοι προσπάθησαν από τότε, όντας προνοητικοί για τους φθινοπωρινούς και χειμωνιάτικους μήνες, να βγάλουν άκρη ως προς το τι έπρεπε να κάνουν για να χαρακτηρίσουν το κατάστημά τους είτε αμιγώς καπνιστών είτε καθαρά μη καπνιστών ή να φτιάξουν χωριστές αίθουσες, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα δαιδαλώδες γραφειοκρατικό σύστημα, όπου κανείς δεν ήξερε τι και πότε θα ισχύσει, ο δήμος παρέπεμπε στη νομαρχία, αυτή στην πυροσβεστική κ. ο. κ. Κάπου εκεί άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι όλη η ιστορία της καπνοαπαγόρευσης είναι στον αέρα.
Οτι μπορεί μεν ο νόμος να ψηφίστηκε, αλλά η εξειδίκευση των μέτρων με τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις δεν έγινε ποτέ. Σε μια χώρα που καταστρατηγούνται ακόμα και σαφέστατα προσδιορισμένοι κανόνες, θα ήταν μάλλον παράδοξο να γίνει σεβαστό ένα νομοθέτημα που βρίσκεται στον αέρα. Υπό το πρόσχημα της απώλειας πελατείας και έχοντας βέβαιο ότι η παρανομία τους δεν μπορεί, ουσιαστικά, να βεβαιωθεί και να επιφέρει κυρώσεις, στη συντριπτική πλειονότητά τους οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης ξέχασαν κάθε περιορισμό.
Τα παράπονα των μη καπνιστών γίνονται δεκτά με παραπομπή, συνήθως, στην ισχύ της πλειοψηφίας, που επιθυμεί να καπνίσει. Στους χώρους εστίασης και διασκέδασης μπορεί κανείς να αντιληφθεί την επιθυμία των ιδιοκτητών να μην δυσαρεστήσουν τους πολλούς.
Το θέμα είναι ότι η νοοτροπία της ατιμωρησίας σχετικά με το κάπνισμα διαχέεται σταδιακά παντού. Ακόμα και σε δημόσιες υπηρεσίες, όπου η απαγόρευση έτυχε μεγάλης προβολής ως έκφανση σεβασμού στον πολίτη, τα τασάκια επανεμφανίστηκαν στα γραφεία και τα συννεφάκια καπνού ξεπροβάλλουν πίσω από γκισέ.
Η νέα κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί ότι προσανατολίζεται σε καθολική απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους.
Οπως και σε πολλά άλλα, όμως, καθυστερεί να λάβει αποφάσεις, να ανακοινώσει μέτρα.
Και όσο καθυστερεί, η καπνο-ασυδοσία επεκτείνεται...
Δωρα Aντωνιου.
katimerini.gr
Στην αρχή, μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, τα πράγματα ήταν εύκολα. Καλοκαιράκι και οι χώροι εστίασης ουσιαστικά ήταν ανοιχτοί. Οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων, χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό, βάφτιζαν χώρο μη καπνιστών το εσωτερικό, όπου, ούτως ή άλλως, πολλοί λίγοι θα κάθονταν.
Οσοι προσπάθησαν από τότε, όντας προνοητικοί για τους φθινοπωρινούς και χειμωνιάτικους μήνες, να βγάλουν άκρη ως προς το τι έπρεπε να κάνουν για να χαρακτηρίσουν το κατάστημά τους είτε αμιγώς καπνιστών είτε καθαρά μη καπνιστών ή να φτιάξουν χωριστές αίθουσες, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα δαιδαλώδες γραφειοκρατικό σύστημα, όπου κανείς δεν ήξερε τι και πότε θα ισχύσει, ο δήμος παρέπεμπε στη νομαρχία, αυτή στην πυροσβεστική κ. ο. κ. Κάπου εκεί άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι όλη η ιστορία της καπνοαπαγόρευσης είναι στον αέρα.
Οτι μπορεί μεν ο νόμος να ψηφίστηκε, αλλά η εξειδίκευση των μέτρων με τις απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις δεν έγινε ποτέ. Σε μια χώρα που καταστρατηγούνται ακόμα και σαφέστατα προσδιορισμένοι κανόνες, θα ήταν μάλλον παράδοξο να γίνει σεβαστό ένα νομοθέτημα που βρίσκεται στον αέρα. Υπό το πρόσχημα της απώλειας πελατείας και έχοντας βέβαιο ότι η παρανομία τους δεν μπορεί, ουσιαστικά, να βεβαιωθεί και να επιφέρει κυρώσεις, στη συντριπτική πλειονότητά τους οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης ξέχασαν κάθε περιορισμό.
Τα παράπονα των μη καπνιστών γίνονται δεκτά με παραπομπή, συνήθως, στην ισχύ της πλειοψηφίας, που επιθυμεί να καπνίσει. Στους χώρους εστίασης και διασκέδασης μπορεί κανείς να αντιληφθεί την επιθυμία των ιδιοκτητών να μην δυσαρεστήσουν τους πολλούς.
Το θέμα είναι ότι η νοοτροπία της ατιμωρησίας σχετικά με το κάπνισμα διαχέεται σταδιακά παντού. Ακόμα και σε δημόσιες υπηρεσίες, όπου η απαγόρευση έτυχε μεγάλης προβολής ως έκφανση σεβασμού στον πολίτη, τα τασάκια επανεμφανίστηκαν στα γραφεία και τα συννεφάκια καπνού ξεπροβάλλουν πίσω από γκισέ.
Η νέα κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί ότι προσανατολίζεται σε καθολική απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους.
Οπως και σε πολλά άλλα, όμως, καθυστερεί να λάβει αποφάσεις, να ανακοινώσει μέτρα.
Και όσο καθυστερεί, η καπνο-ασυδοσία επεκτείνεται...
Δωρα Aντωνιου.
katimerini.gr
