Ο πρωθυπουργός της χώρας προβαίνει σε δηλώσεις. Ο υπουργός Οικονοµικών προβαίνει σε δηλώσεις. Όµως, όταν µιλά η Αµέλια Τόρες, οι δικές της δηλώσεις αναρτώνται εντός πέντε λεπτών στο Bloomberg, όπου τις διαβάζουν οι άνθρωποι που διαµορφώνουν το spread των οµολόγων του Ελληνικού Δηµοσίου...
Η εκπρόσωπος του έως τώρα αρµόδιου για την οικονοµική πολιτική επιτρόπου της Κοµισιόν Χοακίν Αλµούνια γνωρίζει...καλά τη βαρύτητα του ρόλου της, γι’ αυτό και µετράει πάντοτε προσεκτικά τα λόγια της. Ωστόσο, ακόµη και ένα τέρας αυτοκυριαρχίας βρίσκει το δάσκαλό του, άπαξ και µπλέξει µε την Ελλάδα, εξ ου και η «έκρηξη» της Αµέλια Τόρες την περασµένη εβδοµάδα: Mάζεψε οργισµένη τα χαρτιά της και τερµάτισε πρόωρα το µπρίφινγκ της Κοµισιόν, στην πολλοστή ερώτηση σχετικά µε τον «αδύναµο κρίκο» της Ευρωζώνης.
Τις τελευταίες ηµέρες η δουλειά της είναι µια καθηµερινή άσκηση ακροβασίας, καθώς πρέπει ταυτόχρονα να αποκρούει τα καταστροφολογικά σενάρια για το µέλλον της Ευρωζώνης και να υπενθυµίζει τη σηµασία της δηµοσιονοµικής πειθαρχίας στα κράτη-µέλη. Λ.χ. την περασµένη Δευτέρα χαρακτήρισε ως «εντυπωσιοθηρικό» δηµοσίευµα του «Spiegel» για «έκθεση κοινοτικών υπηρεσιών περί κινδύνου αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης από χώρες σαν την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία», επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι τα όργανα της Κοµισιόν έχουν επανειληµµένα συντάξει εκθέσεις για το έλλειµµα ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού Νότου.
Παλαιότερα, είχε περίπου «προγράψει» τους Έλληνες ανταποκριτές των Βρυξελλών, µετά τη δηµοσίευση ανύπαρκτων «δηλώσεών» της σε ελληνικές εφηµερίδες ή ευφάνταστων σεναρίων για το πώς βρέθηκε, κατά παράβαση της συνήθους κοινοτικής πρακτικής, να υπηρετεί υπό οµοεθνή της επίτροπο (ενώ στην πραγµατικότητα είναι Γαλλοπορτογαλίδα).
Ωστόσο, όλοι αναγνωρίζουν ότι πάντα προσερχόταν ιδιαίτερα «διαβασµένη» στο µπρίφινγκ και πως «όταν τη ρωτούσες κάτι, πάντα θα έπαιρνες απάντηση». Σε σοβαρή γκάφα δεν υπέπεσε ποτέ, αν και συχνά καταφεύγει στον ξύλινο λόγο, όπως είναι περίπου αναπόφευκτο για έναν εκπρόσωπο του επιτρόπου Οικονοµικών.
Το στοιχείο που την κάνει να ξεχωρίζει από τους εκπροσώπους των άλλων επιτρόπων είναι ότι αντιλαµβάνεται το ρόλο της και ως πολιτικό εν µέρει. «Αυτό που κάνει, το ζει», διαπιστώνουν έµπειροι ανταποκριτές, «γι’ αυτό και δεν ανέχεται ποτέ να εµπαίζουν την Κοµισιόν ή τον Μπαρόζο». Το εξαιρετικό επίπεδο σχέσεων µε τον πολιτικό της προϊστάµενο αποδεικνύεται και από το ότι τον ερχόµενο µήνα η Αµέλια Τόρες θα ακολουθήσει τον Χοακίν Αλµούνια στο νέο του πόστο, του επιτρόπου Ανταγωνισµού στην «Κοµισιόν Μπαρόζο 2».
Βιογραφικό Αµέλια Τόρες:
Γεννηµένη στις 28 Απριλίου 1960 στην Πορτογαλία, η Αµέλια Τόρες µεγάλωσε στη Γαλλία, όπου µετανάστευσε η οικογένειά της στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήµες στο Institut d’Etudes Politiques του Παρισιού και, σε µεταπτυχιακό επίπεδο, Ιστορία στη Σορβόνη. Εργάστηκε ως δηµοσιογράφος στο «Diario de Noticias» (1989-1990) και κατόπιν στο Reuters, ως υπεύθυνη για την ίδρυση της υπηρεσίας οικονοµικών ειδήσεων του πρακτορείου στην πορτογαλική (1991-1992) και ως ανταποκρίτρια στις Βρυξέλλες (1992-2000). Προσλήφθηκε στην Κοµισιόν τον Απρίλιο του 2000, ως εκπρόσωπος του τότε επιτρόπου Ανταγωνισµού Μάριο Μόντι, ενώ από τον Νοέµβριο 2004 είναι porte parole του επιτρόπου Οικονοµικών Υποθέσεων Χοακίν Αλµούνια. Παντρεµένη µε Βρετανό και µητέρα δύο θυγατέρων, απολαµβάνει στον ελεύθερο χρόνο της τη µαγειρική και την κηπουρική.Πηγή Κεφάλαιο.
Τις τελευταίες ηµέρες η δουλειά της είναι µια καθηµερινή άσκηση ακροβασίας, καθώς πρέπει ταυτόχρονα να αποκρούει τα καταστροφολογικά σενάρια για το µέλλον της Ευρωζώνης και να υπενθυµίζει τη σηµασία της δηµοσιονοµικής πειθαρχίας στα κράτη-µέλη. Λ.χ. την περασµένη Δευτέρα χαρακτήρισε ως «εντυπωσιοθηρικό» δηµοσίευµα του «Spiegel» για «έκθεση κοινοτικών υπηρεσιών περί κινδύνου αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης από χώρες σαν την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία», επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι τα όργανα της Κοµισιόν έχουν επανειληµµένα συντάξει εκθέσεις για το έλλειµµα ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού Νότου.
Παλαιότερα, είχε περίπου «προγράψει» τους Έλληνες ανταποκριτές των Βρυξελλών, µετά τη δηµοσίευση ανύπαρκτων «δηλώσεών» της σε ελληνικές εφηµερίδες ή ευφάνταστων σεναρίων για το πώς βρέθηκε, κατά παράβαση της συνήθους κοινοτικής πρακτικής, να υπηρετεί υπό οµοεθνή της επίτροπο (ενώ στην πραγµατικότητα είναι Γαλλοπορτογαλίδα).
Ωστόσο, όλοι αναγνωρίζουν ότι πάντα προσερχόταν ιδιαίτερα «διαβασµένη» στο µπρίφινγκ και πως «όταν τη ρωτούσες κάτι, πάντα θα έπαιρνες απάντηση». Σε σοβαρή γκάφα δεν υπέπεσε ποτέ, αν και συχνά καταφεύγει στον ξύλινο λόγο, όπως είναι περίπου αναπόφευκτο για έναν εκπρόσωπο του επιτρόπου Οικονοµικών.
Το στοιχείο που την κάνει να ξεχωρίζει από τους εκπροσώπους των άλλων επιτρόπων είναι ότι αντιλαµβάνεται το ρόλο της και ως πολιτικό εν µέρει. «Αυτό που κάνει, το ζει», διαπιστώνουν έµπειροι ανταποκριτές, «γι’ αυτό και δεν ανέχεται ποτέ να εµπαίζουν την Κοµισιόν ή τον Μπαρόζο». Το εξαιρετικό επίπεδο σχέσεων µε τον πολιτικό της προϊστάµενο αποδεικνύεται και από το ότι τον ερχόµενο µήνα η Αµέλια Τόρες θα ακολουθήσει τον Χοακίν Αλµούνια στο νέο του πόστο, του επιτρόπου Ανταγωνισµού στην «Κοµισιόν Μπαρόζο 2».
Βιογραφικό Αµέλια Τόρες:
Γεννηµένη στις 28 Απριλίου 1960 στην Πορτογαλία, η Αµέλια Τόρες µεγάλωσε στη Γαλλία, όπου µετανάστευσε η οικογένειά της στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήµες στο Institut d’Etudes Politiques του Παρισιού και, σε µεταπτυχιακό επίπεδο, Ιστορία στη Σορβόνη. Εργάστηκε ως δηµοσιογράφος στο «Diario de Noticias» (1989-1990) και κατόπιν στο Reuters, ως υπεύθυνη για την ίδρυση της υπηρεσίας οικονοµικών ειδήσεων του πρακτορείου στην πορτογαλική (1991-1992) και ως ανταποκρίτρια στις Βρυξέλλες (1992-2000). Προσλήφθηκε στην Κοµισιόν τον Απρίλιο του 2000, ως εκπρόσωπος του τότε επιτρόπου Ανταγωνισµού Μάριο Μόντι, ενώ από τον Νοέµβριο 2004 είναι porte parole του επιτρόπου Οικονοµικών Υποθέσεων Χοακίν Αλµούνια. Παντρεµένη µε Βρετανό και µητέρα δύο θυγατέρων, απολαµβάνει στον ελεύθερο χρόνο της τη µαγειρική και την κηπουρική.Πηγή Κεφάλαιο.