Roubini: Βλέπει χρεοκοπία σε λίγους μήνες εάν δεν ληφθούν μέτρα..

Χωρίς επώδυνο πρόγραμμα λιτότητας, η Ελλάδα θα χάσει την πρόσβαση στις αγορές έως τα μέσα του 2010. Μιλά ακόμα και για σενάριο μίας "νέας δραχμής", a la Αργεντινή.

Πικρό φάρμακο προτείνει ο Nouriel Roubini για την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Νότου της Ευρώπης που βυθίζονται.
Σε άρθρο που έγραψε για τους Financial Times(που αλλού;) μαζί με...τον Arnab Das, επικεφαλής έρευνας της εταιρείας συμβούλων του, Roubini Global Economics, εξηγεί ότι η Αθήνα αντιμετωπίζει δύσκολες επιλογές.

Η καλύτερη δυνατή λύση θα ήταν να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ιρλανδίας, της Ουγγαρίας και της Λετονίας. Δηλαδή να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής με σημαντικές περικοπές δαπανών (τις οποίες η κυβέρνηση μπορεί να ελέγξει) και όχι με αυξήσεις φόρων, των οποίων η επιτυχία εξαρτάται από την εφαρμογή τους (έναν τομέα στον οποίο η Ελλάδα είναι παραδοσιακά αδύναμη).

«Αυτό θα μπορούσε να επιτύχει μία εσωτερική υποτίμηση με βαθιές μειώσεις στους πραγματικούς μισθούς και δομικές αλλαγές για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, όπως έκανε η Γερμανία μετά την ενοποίηση», εξηγεί το άρθρο.

Βέβαια, αντίθετα, η εύκολη επιλογή για την ελληνική κυβέρνηση θα ήταν να καταφύγει σε δημιουργικές δημοσιονομικές λύσεις και απάτες, καθυστερώντας την προσαρμογή. «Σε αυτό το σενάριο, η πρόσβαση στις αγορές τελικά θα χαθεί, ενδεχομένως έως τα μέσα του 2010», προειδοποιεί o Roubini. «Τότε η Ελλάδα θα πρέπει να απευθυνθεί σε άλλες χώρες μέλη για άμεσα δάνεια (το οποίο αρνείται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής), στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (αποκλείεται, έως τώρα) ή σε μη παραδοσιακούς δανειστές, ας πούμε την Κίνα (το αρνείται). Εναλλακτικά, θα μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμα, να χρεοκοπήσει και να εκφράσει τις υποχρεώσεις σε μία ‘νέα δραχμή’, a la Αργεντινή (αδιανόητο)», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Πάντως, ο Roubini εξηγεί ότι ένα αξιόπιστο σχέδιο λιτότητας θα αποκαταστήσει την αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών της ΕΕ, θα βελτιώσει τη ρητορική της ΕΚΤ και των εταίρων και θα φέρει τα ελληνικά spread σε πιο χαμηλά επίπεδα. «Αυτή η προσέγγιση δουλεύει στην περίπτωση της Ιρλανδίας – τα spreads εκτοξεύτηκαν καθώς το δημόσιο χρέος διογκώθηκε για να σωθούν οι τράπεζες, όμως, συρρικνώθηκαν εκ νέου όταν οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατά 20%. Όμως, δεν είναι εύκολο: Η Πορτογαλία προσπαθεί μέσω του αποπληθωρισμού να τονώσει την ανταγωνιστικότητά της εδώ και μία δεκαετία. Το πικρό φάρμακο πρέπει να καταπίνεται γρήγορα», αναφέρει το άρθρο.