Τα επινίκια και η δύσκολη αλήθεια..

"..με τον κίνδυνο να κατηγορηθούμε για έλλειμμα εθνικής υπερηφάνειας θα ρωτήσουμε: Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε στην πράξη τα αγαθά της μεγάλης εθνικής επιτυχίας;"

Η αλήθεια είναι ότι συνήθως «πανηγυρίζουμε» εύκολα. Ισως θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε τον «υπεύθυνο» για αυτήν την τάση μας να ψάχνουμε ευκαιρίες για εορτασμούς, στο μεσογειακό μας χαρακτήρα που ευνοεί τη διάθεσή μας να εξωτερικεύουμε τις διαθέσεις μας. Και θα το κάναμε αν η διάθεση εορτασμών εκκινούσε πράγματι «από το λαό»..
Ομως στην περίπτωσή μας, δυστυχώς, ουδεμία χαλαρή διάθεση διακρίνουμε στους πολλούς. Οι πανηγυρισμοί, τα επινίκια, αρχίζουν και τελειώνουν εκεί όπου η ανάγκη προβολής «σημαντικού έργου» παίρνει τη συνηθισμένη μορφή της...κυβερνητικής επικοινωνιακής καμπάνιας με μεθοδολογία μάλιστα δυσάρεστα οικεία και ανεξάρτητη από κομματικούς χρωματισμούς.

Τις τελευταίες τρεις ημέρες το ακούσαμε σε όλους τους τόνους και από όλες σχεδόν τις πηγές προέλευσης. «Είναι αναμφίβολα μια μεγάλη επιτυχία και για την Ελλάδα αλλά ιδιαίτερα για τις προσπάθειες και τις θυσίες του ελληνικού λαού», έλεγε η πλέον πρόσφατη πρωθυπουργική ρήση που επιχαίρει για όσα πετύχαμε στο δύσκολο ευρωπαϊκό στίβο.

«Ο μηχανισμός που αποφασίσθηκε από τους ηγέτες των κρατών-μελών της Ευρωζώνης είναι μια μεγάλη νίκη της Ελλάδας και μια μεγάλη επιτυχία της Ευρωζώνης», δήλωσε -σε πανηγυρικούς τόνους- ο υπουργός Οικονομικών.

Με τον κίνδυνο να κατηγορηθούμε για έλλειμμα εθνικής υπερηφάνειας θα ρωτήσουμε: Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε στην πράξη τα αγαθά της μεγάλης εθνικής επιτυχίας;

Σήμερα αβαζητήσαμε και δανειστήκαμε από τις διεθνείς αγορές γύρω στα 5 δισ. ευρώ για να καλύψουμε ένα μέρος από τις τρέχουσες δανειακές ανάγκες μας και η ελαφρά αποκλιμάκωση των επιτοκίων που είδαμε ελάχιστα μας πείθει ότι οι «κερδοσκόποι» τρέχουν πανικόβλητοι υπό το βάρος κάποιας «βαριάς ήττας»..

Επιπλέον παραμένει ασαφές το πόσο ισχυρός στην πράξη είναι ο περίφημος μηχανισμός στήριξης, τι μπορεί να μας εξασφαλίσει και υπό ποίους όρους - τα σενάρια για νέο πακέτο μέτρων έχουν αρχίσει να εξυφαίνονται.
Τελικά το «γεμάτο πιστόλι» το οποίο κραδαίνουμε απειλητικά απέναντι σε αυτούς που επιβουλεύονται στην εθνική μας οικονομία, τι πυρομαχικά διαθέτει;
Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν να πανηγυρίσουμε.
Τέτοιου είδους «βιασύνες» δεν ταιριάζουν σε μια περίοδο κατά την οποία βιώνουμε το σκληρότερο περιοριστικό πρόγραμμα που έχει γνωρίσει η ελληνική οικονομία.












naftemporiki