Άρθρο της κ.Λ Γιαννάρου,αναδημοσιεύέται από την Κάθημερινή:
Μια καφετέρια στη Στουτγκάρδη, μια βροχερή μέρα. Ο πελάτης καλός, γνώριζε τον σερβιτόρο, συνήθιζαν να ανταλλάσσουν δυο κουβέντες. Την τελευταία φορά, όταν ο πελάτης τέλειωσε τον καφέ του, φώναξε: «Γκαρσόν! Το λογαριασμό παρακαλώ! Και κοίτα να μην είναι... μαγειρεμένος». Ηταν φανερό ότι ο Γερμανός αστειευόταν, μα το χαμόγελο που σχηματίστηκε στο πρόσωπο του σερβιτόρου ήταν πιο παγωμένο κι από τον αέρα που φυσούσε έξω. Ηταν φυσικά Ελληνας.
Είναι δύσκολο κάποιος να...ελέγξει το θυμικό του σε αυτές τις περιπτώσεις. Είτε είναι νεαρό γκαρσόνι είτε διακεκριμένος επιστήμονας, όπως ο κ. Τάκης Παρασκευόπουλος. Ελληνας της Φρανκφούρτης, συνταξιούχος πολιτικός μηχανικός, άνθρωπος έντιμος, εύθικτος, καλλιεργημένος και ερωτευμένος με την πατρίδα του -τη «γυναίκα» που αποχωρίστηκε μικρός- παραδέχεται στην «Καθημερινη»: «Εχω χάσει τον ύπνο μου το τελευταίο διάστημα. Συνήθως στη Γερμανία οι άνθρωποι είναι αντικειμενικοί. Ειλικρινά δεν μπορώ να εξηγήσω σε τι αποσκοπούσαν κάποια ΜΜΕ όταν ξεκίνησαν αυτόν τον πόλεμο στην Ελλάδα. Η μόνη εξήγηση είναι οι πωλήσεις».
Δεν ωφελούν κανέναν
Ηταν τόση η έκπληξή του που έστειλε και ο ίδιος επιστολή στο περιοδικό Focus, μετά το περίφημο εξώφυλλο με την Αφροδίτη της Μήλου. Το μόνο που πετύχατε -τους έγραφε- είναι να διαταράξετε τις καλές σχέσεις των δύο λαών, τίποτα άλλο. «Τέτοια πράγματα δεν ωφελούν κανέναν, μόνο βλάπτουν. Μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση, γιατί τον αρχισυντάκτη του περιοδικού τον γνωρίζω. Είναι παλιός, καλός δημοσιογράφος, αλλά το κύριο άρθρο του με εξέπληξε. Αυτό είναι κατάπτωση». Είναι όμως αυτή η πραγματική εικόνα που έχουν οι Γερμανοί για την Ελλάδα; «Ακου, εάν μπορούσες να ρωτήσεις 1.000 ανθρώπους εδώ, το 70% θα σου έλεγαν ότι οι Ελληνες πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους το χρέος τους. Αλλά ως γνωστόν καθαρή εικόνα μπορείς να έχεις μόνο όταν είσαι πλήρως κατατοπισμένος. Το υπόλοιπο 30% λοιπόν που έχουν ιδέα τι γίνεται ακριβώς, θα σου πουν ότι από ενδεχόμενη κατάρρευση της Ελλάδας κινδυνεύουν και οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες».
Κάτι αντίστοιχο είχε υποστηρίξει με επιστολή του στο περιοδικό «Σπίγκελ» με αφορμή το άρθρο με τίτλο «Ελληνική Τραγωδία» και ο κ. Κώστας Καρράς, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Γερμανίας, δίνοντας ένα παράδειγμα: «Ολες οι γερμανικές αγροτικές παραγωγικές μονάδες είναι υπερχρεωμένες, επειδή οι παραγωγοί αναγκάζονται να πουλάνε τα προϊόντα τους, λόγω των παγκόσμιων οικονομικών εξελίξεων, κάτω από το κόστος παραγωγής. Χωρίς κρατική υποστήριξη, ολόκληρος ο κλάδος της γερμανικής γεωργίας θα δήλωνε πτώχευση. Κανείς όμως, και φυσικά δικαίως, δεν αμφιβάλλει για το ήθος των αγροτών... (Αντίθετα) είναι επίσης εξαιρετικά ανήθικο, όταν γερμανικές εταιρείες, όπως π.χ. η Siemens, συνεργάζονται με διεφθαρμένους Ελληνες πολιτικούς και αξιωματούχους και υπογράφουν εμπορικές συμφωνίες εις βάρος του ελληνικού λαού. Και το αποκορύφωμα της διαφθοράς: ο κύριος Ελληνας υπεύθυνος για την υπόθεση δωροδοκίας της Siemens απολαμβάνει σήμερα στη Γερμανία (οικονομικό άσυλο”.»
Περικοπές παντού
Από την κωμόπολη Σίντελφίνγκεν, έξω από τη Στουτγκάρδη, όπου βρίσκονται τα εργοστάσια της Mercedes και της ΙΒΜ και μια δραστήρια ελληνική κοινότητα, ο κ. Λεωνίδας Γιάνναρος, συνταξιούχος προγραμματιστής, θα συμφωνήσει. «Υπάρχει μια μεγάλη μάζα Γερμανών οι οποίοι υποστηρίζουν την άποψη ότι η επίθεση που δέχεται η Ελλάδα από τη Γερμανία είναι άκρως υποκριτική», λέει στην «Κ». «Γνωρίζουν ότι εκείνοι που επωφελούνται από τις εισαγωγές της Ελλάδας είναι οι γερμανικές εταιρείες. Ναι, οι Γερμανοί δίνουν λεφτά στην Ελλάδα, αλλά αυτή τούς τα επιστρέφει και με το παραπάνω». Και ο ίδιος φυσικά αισθάνεται άβολα τον τελευταίο καιρό, παρακολουθώντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση και διαβάζοντας τα ρεπορτάζ. Ωστόσο, διαπιστώνει χάσμα μεταξύ των δημοσιευμάτων και της πραγματικής ζωής. «Οχι, δεν έχω δει καμία διαφορά στη συμπεριφορά απέναντί μου. Ενδεχομένως στα εργοστάσια τα πράγματα να είναι διαφορετικά, αλλά όχι πολύ. Αλλωστε -εξηγεί- οι Γερμανοί βλέπουν θετικά το γεγονός ότι οι Ελληνες βγαίνουν με το παραμικρό στους δρόμους. Εδώ ό,τι και να γίνει κανείς δε μιλάει. Είχαμε και εδώ όλα αυτά τα επιδόματα, τα οποία σιγά σιγά κόπηκαν. Ο μέσος μισθός είναι πια τα 1.400 ευρώ».
Αυτό είναι όμως δίκοπο μαχαίρι. «Και εγώ και η γυναίκα μου λαμβάνουμε την ίδια σύνταξη τα τελευταία πέντε χρόνια», λέει ο κ. Παρασκευόπουλος. «Σου λέει ο άλλος, “για στάσου, γιατί να βοηθήσω τον Ελληνα όταν περνάω κι εγώ άσχημα;”». Απαντήσεις υπάρχουν, αλλά κανείς δεν υπεκφεύγει. «Η πικρή αλήθεια είναι -σημειώνει ο κ. Γιάνναρος- ότι όλες αυτές τις παροχές η Ελλάδα τις προσέφερε με δανεικά λεφτά. Δικό της παραγόμενο προϊόν δεν υπάρχει. Αλήθεια είναι επίσης ότι ξοδεύουμε τεράστια ποσά για εξοπλισμούς». Παίρνει μια ανάσα και συνεχίζει: «Το βέβαιο είναι ότι η ζωή κάνει κύκλους. Σήμερα είναι πρώτο θέμα η Ελλάδα, αύριο θα είναι κάποιος άλλος...».
Είναι δύσκολο κάποιος να...ελέγξει το θυμικό του σε αυτές τις περιπτώσεις. Είτε είναι νεαρό γκαρσόνι είτε διακεκριμένος επιστήμονας, όπως ο κ. Τάκης Παρασκευόπουλος. Ελληνας της Φρανκφούρτης, συνταξιούχος πολιτικός μηχανικός, άνθρωπος έντιμος, εύθικτος, καλλιεργημένος και ερωτευμένος με την πατρίδα του -τη «γυναίκα» που αποχωρίστηκε μικρός- παραδέχεται στην «Καθημερινη»: «Εχω χάσει τον ύπνο μου το τελευταίο διάστημα. Συνήθως στη Γερμανία οι άνθρωποι είναι αντικειμενικοί. Ειλικρινά δεν μπορώ να εξηγήσω σε τι αποσκοπούσαν κάποια ΜΜΕ όταν ξεκίνησαν αυτόν τον πόλεμο στην Ελλάδα. Η μόνη εξήγηση είναι οι πωλήσεις».
Δεν ωφελούν κανέναν
Ηταν τόση η έκπληξή του που έστειλε και ο ίδιος επιστολή στο περιοδικό Focus, μετά το περίφημο εξώφυλλο με την Αφροδίτη της Μήλου. Το μόνο που πετύχατε -τους έγραφε- είναι να διαταράξετε τις καλές σχέσεις των δύο λαών, τίποτα άλλο. «Τέτοια πράγματα δεν ωφελούν κανέναν, μόνο βλάπτουν. Μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση, γιατί τον αρχισυντάκτη του περιοδικού τον γνωρίζω. Είναι παλιός, καλός δημοσιογράφος, αλλά το κύριο άρθρο του με εξέπληξε. Αυτό είναι κατάπτωση». Είναι όμως αυτή η πραγματική εικόνα που έχουν οι Γερμανοί για την Ελλάδα; «Ακου, εάν μπορούσες να ρωτήσεις 1.000 ανθρώπους εδώ, το 70% θα σου έλεγαν ότι οι Ελληνες πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους το χρέος τους. Αλλά ως γνωστόν καθαρή εικόνα μπορείς να έχεις μόνο όταν είσαι πλήρως κατατοπισμένος. Το υπόλοιπο 30% λοιπόν που έχουν ιδέα τι γίνεται ακριβώς, θα σου πουν ότι από ενδεχόμενη κατάρρευση της Ελλάδας κινδυνεύουν και οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες».
Κάτι αντίστοιχο είχε υποστηρίξει με επιστολή του στο περιοδικό «Σπίγκελ» με αφορμή το άρθρο με τίτλο «Ελληνική Τραγωδία» και ο κ. Κώστας Καρράς, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Γερμανίας, δίνοντας ένα παράδειγμα: «Ολες οι γερμανικές αγροτικές παραγωγικές μονάδες είναι υπερχρεωμένες, επειδή οι παραγωγοί αναγκάζονται να πουλάνε τα προϊόντα τους, λόγω των παγκόσμιων οικονομικών εξελίξεων, κάτω από το κόστος παραγωγής. Χωρίς κρατική υποστήριξη, ολόκληρος ο κλάδος της γερμανικής γεωργίας θα δήλωνε πτώχευση. Κανείς όμως, και φυσικά δικαίως, δεν αμφιβάλλει για το ήθος των αγροτών... (Αντίθετα) είναι επίσης εξαιρετικά ανήθικο, όταν γερμανικές εταιρείες, όπως π.χ. η Siemens, συνεργάζονται με διεφθαρμένους Ελληνες πολιτικούς και αξιωματούχους και υπογράφουν εμπορικές συμφωνίες εις βάρος του ελληνικού λαού. Και το αποκορύφωμα της διαφθοράς: ο κύριος Ελληνας υπεύθυνος για την υπόθεση δωροδοκίας της Siemens απολαμβάνει σήμερα στη Γερμανία (οικονομικό άσυλο”.»
Περικοπές παντού
Από την κωμόπολη Σίντελφίνγκεν, έξω από τη Στουτγκάρδη, όπου βρίσκονται τα εργοστάσια της Mercedes και της ΙΒΜ και μια δραστήρια ελληνική κοινότητα, ο κ. Λεωνίδας Γιάνναρος, συνταξιούχος προγραμματιστής, θα συμφωνήσει. «Υπάρχει μια μεγάλη μάζα Γερμανών οι οποίοι υποστηρίζουν την άποψη ότι η επίθεση που δέχεται η Ελλάδα από τη Γερμανία είναι άκρως υποκριτική», λέει στην «Κ». «Γνωρίζουν ότι εκείνοι που επωφελούνται από τις εισαγωγές της Ελλάδας είναι οι γερμανικές εταιρείες. Ναι, οι Γερμανοί δίνουν λεφτά στην Ελλάδα, αλλά αυτή τούς τα επιστρέφει και με το παραπάνω». Και ο ίδιος φυσικά αισθάνεται άβολα τον τελευταίο καιρό, παρακολουθώντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση και διαβάζοντας τα ρεπορτάζ. Ωστόσο, διαπιστώνει χάσμα μεταξύ των δημοσιευμάτων και της πραγματικής ζωής. «Οχι, δεν έχω δει καμία διαφορά στη συμπεριφορά απέναντί μου. Ενδεχομένως στα εργοστάσια τα πράγματα να είναι διαφορετικά, αλλά όχι πολύ. Αλλωστε -εξηγεί- οι Γερμανοί βλέπουν θετικά το γεγονός ότι οι Ελληνες βγαίνουν με το παραμικρό στους δρόμους. Εδώ ό,τι και να γίνει κανείς δε μιλάει. Είχαμε και εδώ όλα αυτά τα επιδόματα, τα οποία σιγά σιγά κόπηκαν. Ο μέσος μισθός είναι πια τα 1.400 ευρώ».
Αυτό είναι όμως δίκοπο μαχαίρι. «Και εγώ και η γυναίκα μου λαμβάνουμε την ίδια σύνταξη τα τελευταία πέντε χρόνια», λέει ο κ. Παρασκευόπουλος. «Σου λέει ο άλλος, “για στάσου, γιατί να βοηθήσω τον Ελληνα όταν περνάω κι εγώ άσχημα;”». Απαντήσεις υπάρχουν, αλλά κανείς δεν υπεκφεύγει. «Η πικρή αλήθεια είναι -σημειώνει ο κ. Γιάνναρος- ότι όλες αυτές τις παροχές η Ελλάδα τις προσέφερε με δανεικά λεφτά. Δικό της παραγόμενο προϊόν δεν υπάρχει. Αλήθεια είναι επίσης ότι ξοδεύουμε τεράστια ποσά για εξοπλισμούς». Παίρνει μια ανάσα και συνεχίζει: «Το βέβαιο είναι ότι η ζωή κάνει κύκλους. Σήμερα είναι πρώτο θέμα η Ελλάδα, αύριο θα είναι κάποιος άλλος...».
