"η κυβέρνηση συμφωνεί με τους Γερμανούς να παραλάβει υποβρύχιο που γέρνει, καθώς πιστεύει ότι μπορεί να το πουλήσει με κέρδος 50 εκατομμυρίων και, επίσης, να παραγγείλει άλλα δύο τύπου 214, κόστους 1 δισ.Διερωτάται κανείς πού θα βρεθεί το κορόιδο να αγοράσει έναντι 350 εκατομμυρίων ένα υποβρύχιο που γέρνει και του οποίου τα συστήματα έχουν αχρηστευθεί έπειτα από έξι χρόνια αχρησίας.."
Του κ.Σ.Κασιμάτη,
αναδημοσιεύεται από την Καθημερινή:
Θυμάστε εκείνο το υποβρύχιο που έγερνε και για τον λόγο αυτόν αρνηθήκαμε να το παραλάβουμε από τους Γερμανούς κατασκευαστές; Τελικώς, όχι μόνον το παραλαμβάνουμε (κοψοχρονιά, μόνον για 300 εκατομμύρια...), αλλά σε καιρό λιτότητος συμφωνήσαμε να παραγγείλουμε άλλα δύο ακόμη, του ιδίου τύπου, ελπίζοντας –φαντάζομαι– ότι αυτά τουλάχιστον δεν θα γέρνουν.
Η υπόθεση ξεκίνησε επί υπουργίας Α. Τσοχατζόπουλου, το 2000, όταν το ελληνικό Δημόσιο συνήψε συμφωνία με τους Γερμανούς, ύψους περίπου 3 δισ., για τον εκσυγχρονισμό των παλαιότερου τύπου υποβρυχίων του στόλου, τύπου 209, καθώς και την...παραγγελία τεσσάρων συγχρόνων, τύπου 214. Το 2004, η κυβέρνηση της Ν.Δ. αρνήθηκε να παραλάβει ένα εκ των τεσσάρων νέου τύπου υποβρυχίων ως ελαττωματικό (έγερνε εν πλω...) και δεν προχώρησε στην καταβολή του υπολοίπου των οφειλομένων στους Γερμανούς κατασκευαστές, ποσού 806 εκατομμυρίων.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών συνεχίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια και λίγο προ των εκλογών του 2009 οι Γερμανοί πρότειναν στην ελληνική πλευρά μία, εκ πρώτης όψεως, συμφέρουσα λύση: Να κρατήσουν το ελαττωματικό σκάφος και έναντι του οφειλομένου ποσού των 806 εκατομμυρίων να κατασκευάσουν δύο καινούργια υποβρύχια του παλαιοτέρου τύπου 209, αντί να προχωρήσουν στον εκσυγχρονισμό των παλαιών. Η ατυχής συγκυρία δεν επέτρεψε την επίτευξη συμφωνίας.
Περίπου έξι μήνες αργότερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συμφωνεί με τους Γερμανούς να παραλάβει το ελαττωματικό σκάφος, καθώς πιστεύει ότι μπορεί να το πουλήσει με κέρδος 50 εκατομμυρίων και, επίσης, να παραγγείλει άλλα δύο τύπου 214, κόστους 1 δισ. Κατ’ αρχάς, διερωτάται κανείς πού θα βρεθεί το κορόιδο να αγοράσει έναντι 350 εκατομμυρίων ένα υποβρύχιο που γέρνει και του οποίου τα συστήματα έχουν αχρηστευθεί έπειτα από έξι χρόνια αχρησίας! Διερωτάται, επίσης, αν σε περίοδο προσπάθειας για τον περιορισμό των ελλειμμάτων και υπό την απειλή της χρεοκοπίας και του ΔΝΤ αξίζει η δαπάνη ενός δισεκατομμυρίου! Δικαιούται να υποψιάζεται κανείς ότι η συμφωνία αποτελεί ένας είδος «προίκας» προς τους Αραβες αγοραστές των ναυπηγείων. Δικαιούται να υποψιάζεται και άλλα, πολύ χειρότερα, εφόσον η κυβέρνηση δεν αιτιολογεί επαρκώς την αναγκαιότητα της συμφωνίας...
