Καταργείται ο νόμος του 1959, που ανέστειλε τη δίωξη των Γερμανών εγκληματιών πολέμου και ανοίγει ο δρόμος για να δικαστεί ο Αλόις Μπρούνερ, που οργάνωσε την «τελική λύση» σε βάρος 50.000 ΕβραίωνΜια τροπολογία με... ονοματεπώνυμο «ζωντανεύει» τις ναζιστικές θηριωδίες κι έρχεται μισό αιώνα μετά να αποκαταστήσει τη «χαμένη τιμή» της δικαιοσύνης έναντι των Γερμανών ναζί-μακελάρηδων.
Σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που κατατέθηκε στη Βουλή, με ειδική ρύθμιση καταργείται διάταξη νόμου του 1959, που προέβλεπε την αναστολή διώξεων Γερμανών εγκληματιών... πολέμου.
Πρόκειται για... συστημένο προς τον Αλόις Μπρούνερ, τον αποκαλούμενο «χασάπη της Θεσσαλονίκης», ο οποίος τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του ‘90 ζούσε στη Συρία.
Η σημερινή τροπολογία δίνει το πράσινο φως στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο να ζητήσει πλέον την έκδοσή του, ή τουλάχιστον να γίνει η δίκη του, έστω και... κατόπιν εορτής.
Ο νέος τότε αξιωματούχος των Ες Ες αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο των Ελλήνων Εβραίων στη Θεσσαλονίκη.
Το αίτημα των Ελλήνων Εβραίων για τα θύματα του Ολοκαυτώματος να φέρουν ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης τον αξιωματικό των Ες Ες παρέμενε επί 50 χρόνια ανικανοποίητο, αφού ποτέ δεν ζητήθηκε η έκδοσή του.
Ο «χασάπης της Θεσσαλονίκης» έφτασε στην πόλη τον Φεβρουάριο του 1943 για να εφαρμόσει την «τελική λύση». Σπίτια, γραφεία, καταστήματα σημαδεύτηκαν με το κίτρινο αστέρι και οι Ελληνες Εβραίοι περιορίστηκαν στο γκέτο. Τον Μάρτιο ξεκίνησε το πρώτο τρένο με 2.600 άτομα, εκ των οποίων μόνο 417 άντρες και 192 γυναίκες πήραν αριθμό σκλάβου. Οι υπόλοιποι 1.991 μεταφέρθηκαν στα κρεματόρια.
Για τους απογόνους των θυμάτων του Αουσβιτς και του Μαουτχάουζεν το ζήτημα παρέμενε πάντα ανοικτό, καθώς θεωρούνταν πρωτεργάτης της εκτόπισης και εξόντωσης 50.000 Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Γλίτωσε την καταδίκη
Παρά τις εκκλήσεις του ΚΙΣ στους εκάστοτε υπουργούς Δικαιοσύνης, εξακολουθεί να ισχύει ο νόμος του 1959 βάσει του οποίου γλίτωσε την καταδίκη και απελάθηκε...ασφαλής ο διαβόητος Μαξ Μέρντεν. Είχε συλληφθεί στην Ελλάδα το 1957 και καταδικάστηκε το 1959 σε 25 έτη. Ωστόσο μετά από έντονες πιέσεις και οικονομικούς εκβιασμούς της εύρωστης Δυτικής Γερμανίας η τότε ελληνική κυβέρνηση υπέκυψε και παραιτήθηκε από την ποινική δίωξη.
Απέλασε τον Μέρντεν και τροποποίησε τη νομοθεσία, ώστε να «αναστέλλεται αυτοδικαίως πάσα δίωξις Γερμανών υπηκόων φερομένων ως εγκληματιών πολέμου», για να δικαστούν στη Γερμανία. Σύντομα αποδείχθηκε ότι τελικά δεν δικάστηκε ούτε ένας για εγκλήματα που έγιναν στην Ελλάδα.
Το 1975 μάλιστα τα έγγραφα του Εθνικού Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου εκποιήθηκαν προς πολτοποίηση...
«Γνωρίζουμε ότι ο Μπρούνερ κρύβεται στη Δαμασκό. Εχει καταδικαστεί από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το ΚΙΣ ήθελε να κινήσει τη διαδικασία, αλλά ο νόμος δεν το επέτρεπε. Από το 1985 ζητούσαμε παρέμβαση, χωρίς αποτέλεσμα.
Ενημερώσαμε τον νέο υπουργό κ. Καστανίδη, το είδε θετικά και την ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αλλάξει ο νόμος», μας λέει ο κ. Δανιήλ Σαλτιέλ. πρόεδρος του ΚΙΣ. «Oταν ψηφιστεί, θα θέσουμε το θέμα, για να ζητηθεί η έκδοσή του, εφόσον ζει, ή να δικαστεί ερήμην και να καταδικαστεί. Το θέμα έχει πια ηθική σημασία».
Μπρούνερ και Βισλιτσένι
Οργάνωσαν 19 αποστολές «θανάτου»
«Χωρίς καμία αμφιβολία ο Μπρούνερ και ο Βισλιτσένι άρπαξαν το μεγαλύτερο κομμάτι των εβραϊκών περιουσιών. Μαζί με αυτούς επωφελήθηκαν και άλλοι συνεργάτες τους Ελληνες Εβραίοι, Χριστιανοί, Αρμένιοι προδότες. Η βίλα στην οδό Βελισαρίου δεν είναι μόνο γραφεία, αλλά χρησιμεύει και ως χώρος βασανιστηρίων, κόλαση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δύο αυτοί κράτησαν για τον εαυτό τους τα περισσότερα βαρύτιμα κοσμήματα, χρυσό, συνάλλαγμα» σημειώνεται στα ντοκουμέντα από τα αρχεία του ΚΙΣ. Συνολικά οι ναζί οργάνωσαν 19 «αποστολές θανάτου». Τα τελευταία 1.800 άτομα έφυγαν 10 Αυγούστου 1943. Οι Βισλιτσένι και Μπρούνερ έδωσαν αναφορά ότι «η πόλη είναι καθαρή». Από τους σχεδόν 50.000 Εβραίους που εστάλησαν σε στρατόπεδα μόνο 1.000 επέστρεψαν... «Μπρούνερ και Βισλιτσένι. Αυτοί έκαναν τα πάντα.
Ο Μέρντεν ήταν ο πολιτικός εκπρόσωπος», λέει ο κ. Χάινς Κούνιο, ένας από τους εν ζωή μάρτυρες που επέστρεψε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οταν γύρισε το 1945 στη Θεσσαλονίκη, η εβραϊκή κοινότητα είχε εξαφανιστεί. Η πόλη μιλούσε για τα δεινά των Εβραίων στο γκέτο, όπου κυριαρχούσε το όνομα του Μπρούνερ. «Hμουν τότε 13 ετών και είχα φύγει με την πρώτη αποστολή.
Μετά ακολούθησαν οι διωγμοί, το γκέτο και οι άλλες αποστολές στα στρατόπεδα. Οταν επέστρεψα στην πόλη μιλούσαν για τον Μπρούνερ, για έναν νεαρό που είχε πάρει βαθμό στα Ες Ες και έκανε ό,τι χειρότερο».
Σε όλη την Ευρώπη
Εξόντωσε 130.000 Εβραίους
Ο Αλόις μπρουνερ δεν ήταν στη δίκη της Νυρεμβέργης... Συνελήφθη στην Πράγα, παραδόθηκε στους Αμερικανούς, δήλωσε όμως απλός στρατιώτης και επιβίωσε. Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από κυνηγούς εγκληματιών πολέμου, ο Μπρούνερ αλλάζει ονόματα και τελικά στρατολογείται από τους Αμερικανούς στην οργάνωση «Γκέλεν» στη Μέση Ανατολή. Το 1954 βρισκόταν στο Εσεν με ψευδώνυμο, συλλαμβάνεται αλλά τελικά εγκαθίσταται στη Δαμασκό, όπου εντοπίστηκε από τον γνωστό Σιμόν Βίζενταλ.
Εμπόριο όπλων
Την περίοδο 1955-60 ως «δόκτωρ» ταξιδεύει στο Κάιρο και ασχολείται με εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Το θέμα επανήλθε το 1985, όταν ο Γάλλος δικηγόρος Σερζ Κλάρσφελντ απεκάλυψε ότι ζει στη Συρία, όπως βεβαίωσε το 1987 και ο Νετανιάχου στα Ηνωμένα Εθνη. Το 1990 η Ιντερπολ εκδίδει ένταλμα και οι αρχές της Κολωνίας προσφέρουν αμοιβή 500.000 μάρκα για τον εντοπισμό του.
Ως δεξί χέρι του Αϊχμαν, κατηγορείται για την εξόντωση 130.000 Εβραίων σε Ελλάδα Τσεχία, Αυστρία, Γαλλία και μεταξύ αυτών 250 μικρά παιδιά στο Ντρανσί της Γαλλίας. Για το έγκλημα αυτό έχει καταδικαστεί ερήμην δις εις θάνατον στη Γαλλία.
Το 1997 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε τη διεθνή συνεργασία για τη σύλληψή του, ενώ το 2007 επικηρύχθηκε από το υπ. Δικαιοσύνης της Αυστρίας, υπήκοος της οποίας ήταν.
Ρεπορτάζ του κ.Γιώργου Αποστολίδη,
αναδημοσιεύεται από το "Έθνος της Κυριακής"
Σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που κατατέθηκε στη Βουλή, με ειδική ρύθμιση καταργείται διάταξη νόμου του 1959, που προέβλεπε την αναστολή διώξεων Γερμανών εγκληματιών... πολέμου.
Πρόκειται για... συστημένο προς τον Αλόις Μπρούνερ, τον αποκαλούμενο «χασάπη της Θεσσαλονίκης», ο οποίος τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του ‘90 ζούσε στη Συρία.
Η σημερινή τροπολογία δίνει το πράσινο φως στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο να ζητήσει πλέον την έκδοσή του, ή τουλάχιστον να γίνει η δίκη του, έστω και... κατόπιν εορτής.
Ο νέος τότε αξιωματούχος των Ες Ες αποτελούσε τον φόβο και τον τρόμο των Ελλήνων Εβραίων στη Θεσσαλονίκη.
Το αίτημα των Ελλήνων Εβραίων για τα θύματα του Ολοκαυτώματος να φέρουν ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης τον αξιωματικό των Ες Ες παρέμενε επί 50 χρόνια ανικανοποίητο, αφού ποτέ δεν ζητήθηκε η έκδοσή του.
Ο «χασάπης της Θεσσαλονίκης» έφτασε στην πόλη τον Φεβρουάριο του 1943 για να εφαρμόσει την «τελική λύση». Σπίτια, γραφεία, καταστήματα σημαδεύτηκαν με το κίτρινο αστέρι και οι Ελληνες Εβραίοι περιορίστηκαν στο γκέτο. Τον Μάρτιο ξεκίνησε το πρώτο τρένο με 2.600 άτομα, εκ των οποίων μόνο 417 άντρες και 192 γυναίκες πήραν αριθμό σκλάβου. Οι υπόλοιποι 1.991 μεταφέρθηκαν στα κρεματόρια.
Για τους απογόνους των θυμάτων του Αουσβιτς και του Μαουτχάουζεν το ζήτημα παρέμενε πάντα ανοικτό, καθώς θεωρούνταν πρωτεργάτης της εκτόπισης και εξόντωσης 50.000 Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Γλίτωσε την καταδίκη
Παρά τις εκκλήσεις του ΚΙΣ στους εκάστοτε υπουργούς Δικαιοσύνης, εξακολουθεί να ισχύει ο νόμος του 1959 βάσει του οποίου γλίτωσε την καταδίκη και απελάθηκε...ασφαλής ο διαβόητος Μαξ Μέρντεν. Είχε συλληφθεί στην Ελλάδα το 1957 και καταδικάστηκε το 1959 σε 25 έτη. Ωστόσο μετά από έντονες πιέσεις και οικονομικούς εκβιασμούς της εύρωστης Δυτικής Γερμανίας η τότε ελληνική κυβέρνηση υπέκυψε και παραιτήθηκε από την ποινική δίωξη.
Απέλασε τον Μέρντεν και τροποποίησε τη νομοθεσία, ώστε να «αναστέλλεται αυτοδικαίως πάσα δίωξις Γερμανών υπηκόων φερομένων ως εγκληματιών πολέμου», για να δικαστούν στη Γερμανία. Σύντομα αποδείχθηκε ότι τελικά δεν δικάστηκε ούτε ένας για εγκλήματα που έγιναν στην Ελλάδα.
Το 1975 μάλιστα τα έγγραφα του Εθνικού Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου εκποιήθηκαν προς πολτοποίηση...
«Γνωρίζουμε ότι ο Μπρούνερ κρύβεται στη Δαμασκό. Εχει καταδικαστεί από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το ΚΙΣ ήθελε να κινήσει τη διαδικασία, αλλά ο νόμος δεν το επέτρεπε. Από το 1985 ζητούσαμε παρέμβαση, χωρίς αποτέλεσμα.
Ενημερώσαμε τον νέο υπουργό κ. Καστανίδη, το είδε θετικά και την ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αλλάξει ο νόμος», μας λέει ο κ. Δανιήλ Σαλτιέλ. πρόεδρος του ΚΙΣ. «Oταν ψηφιστεί, θα θέσουμε το θέμα, για να ζητηθεί η έκδοσή του, εφόσον ζει, ή να δικαστεί ερήμην και να καταδικαστεί. Το θέμα έχει πια ηθική σημασία».
Μπρούνερ και Βισλιτσένι
Οργάνωσαν 19 αποστολές «θανάτου»
«Χωρίς καμία αμφιβολία ο Μπρούνερ και ο Βισλιτσένι άρπαξαν το μεγαλύτερο κομμάτι των εβραϊκών περιουσιών. Μαζί με αυτούς επωφελήθηκαν και άλλοι συνεργάτες τους Ελληνες Εβραίοι, Χριστιανοί, Αρμένιοι προδότες. Η βίλα στην οδό Βελισαρίου δεν είναι μόνο γραφεία, αλλά χρησιμεύει και ως χώρος βασανιστηρίων, κόλαση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δύο αυτοί κράτησαν για τον εαυτό τους τα περισσότερα βαρύτιμα κοσμήματα, χρυσό, συνάλλαγμα» σημειώνεται στα ντοκουμέντα από τα αρχεία του ΚΙΣ. Συνολικά οι ναζί οργάνωσαν 19 «αποστολές θανάτου». Τα τελευταία 1.800 άτομα έφυγαν 10 Αυγούστου 1943. Οι Βισλιτσένι και Μπρούνερ έδωσαν αναφορά ότι «η πόλη είναι καθαρή». Από τους σχεδόν 50.000 Εβραίους που εστάλησαν σε στρατόπεδα μόνο 1.000 επέστρεψαν... «Μπρούνερ και Βισλιτσένι. Αυτοί έκαναν τα πάντα.
Ο Μέρντεν ήταν ο πολιτικός εκπρόσωπος», λέει ο κ. Χάινς Κούνιο, ένας από τους εν ζωή μάρτυρες που επέστρεψε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οταν γύρισε το 1945 στη Θεσσαλονίκη, η εβραϊκή κοινότητα είχε εξαφανιστεί. Η πόλη μιλούσε για τα δεινά των Εβραίων στο γκέτο, όπου κυριαρχούσε το όνομα του Μπρούνερ. «Hμουν τότε 13 ετών και είχα φύγει με την πρώτη αποστολή.
Μετά ακολούθησαν οι διωγμοί, το γκέτο και οι άλλες αποστολές στα στρατόπεδα. Οταν επέστρεψα στην πόλη μιλούσαν για τον Μπρούνερ, για έναν νεαρό που είχε πάρει βαθμό στα Ες Ες και έκανε ό,τι χειρότερο».
Σε όλη την Ευρώπη
Εξόντωσε 130.000 Εβραίους
Ο Αλόις μπρουνερ δεν ήταν στη δίκη της Νυρεμβέργης... Συνελήφθη στην Πράγα, παραδόθηκε στους Αμερικανούς, δήλωσε όμως απλός στρατιώτης και επιβίωσε. Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από κυνηγούς εγκληματιών πολέμου, ο Μπρούνερ αλλάζει ονόματα και τελικά στρατολογείται από τους Αμερικανούς στην οργάνωση «Γκέλεν» στη Μέση Ανατολή. Το 1954 βρισκόταν στο Εσεν με ψευδώνυμο, συλλαμβάνεται αλλά τελικά εγκαθίσταται στη Δαμασκό, όπου εντοπίστηκε από τον γνωστό Σιμόν Βίζενταλ.
Εμπόριο όπλων
Την περίοδο 1955-60 ως «δόκτωρ» ταξιδεύει στο Κάιρο και ασχολείται με εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Το θέμα επανήλθε το 1985, όταν ο Γάλλος δικηγόρος Σερζ Κλάρσφελντ απεκάλυψε ότι ζει στη Συρία, όπως βεβαίωσε το 1987 και ο Νετανιάχου στα Ηνωμένα Εθνη. Το 1990 η Ιντερπολ εκδίδει ένταλμα και οι αρχές της Κολωνίας προσφέρουν αμοιβή 500.000 μάρκα για τον εντοπισμό του.
Ως δεξί χέρι του Αϊχμαν, κατηγορείται για την εξόντωση 130.000 Εβραίων σε Ελλάδα Τσεχία, Αυστρία, Γαλλία και μεταξύ αυτών 250 μικρά παιδιά στο Ντρανσί της Γαλλίας. Για το έγκλημα αυτό έχει καταδικαστεί ερήμην δις εις θάνατον στη Γαλλία.
Το 1997 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε τη διεθνή συνεργασία για τη σύλληψή του, ενώ το 2007 επικηρύχθηκε από το υπ. Δικαιοσύνης της Αυστρίας, υπήκοος της οποίας ήταν.
Ρεπορτάζ του κ.Γιώργου Αποστολίδη,
αναδημοσιεύεται από το "Έθνος της Κυριακής"
