Ο κύβος ερρίφθη. Παίρνουμε το πακέτο στήριξης, και ξεκινάμε την ανηφόρα του Γολγοθά (ή το"ταξίδι στην Ιθάκη" που λέει κι ο Πρωθυπουργός..). Πόσο θα κρατήσει; Τρία, πέντε, δέκα χρόνια; Κανείς δεν μπορεί αν το πει με σιγουριά. Γιατί προβλήματα δεκαετιών αφενός δεν λύνονται από τη μία μέρα στην άλλη και όταν δρομολογηθούν οι λύσεις, αυτές δεν αποδίδουν σε στενό χρονικό ορίζοντα.
Αυτά όμως αφορούν την οικονομία.
Με την νοοτροπία τι γίνεται; Αυτή πως πόσο και πότε θα αλλάξει;
Η νοοτροπία αυτή μας έφερε εδώ που είμαστε.
Νοοτροπία...πολιτικών, νοοτροπία παραγωγικών τάξεων, νοοτροπία κοινωνίας. Σαφώς και δεν φταίνε όλοι, σαφώς υπάρχουν και αθώοι που πληρώνουν με τον χειρότερο τρόπο το μάρμαρο. Η ουσία είναι τι θα κάνουν οι υπόλοιποι.
Η κορύφωση της κρίσης δεν είναι χθεσινή υπόθεση. Ήταν σταδιακή και είχε διάρκεια Αν μελετήσουμε προσεκτικά τα όσα ειπώθηκαν όλη αυτή την περίοδο θα δούμε πως ελάχιστοι κατάλαβαν το μέγεθος του προβλήματος και ακόμη λιγότεροι ήταν διατεθειμένοι να πούνε την πραγματική αλήθεια. Σαφώς και η διαχείριση της αλήθειας, σε ένα άκρως ασταθές περιβάλλον ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση αλλά φάνηκε καθαρά πως κανείς δεν ήθελε να ρίξει πρώτος το λίθο.
Αυτό ισχύει για όλους τους εμπλεκόμενους. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, και κοινωνία. Αντίθετα έμειναν προσκολλημένοι σε τακτικές και στρατηγικές που ήταν ήδη ξεπερασμένες και ίσως μουμιοποιημένες από τις ίδιες τις ραγδαίες εξελίξεις.
Η έλλειψη αυτή ρεαλισμού, είναι που πρέπει να μας ανησυχεί. Ως κοινωνία έχουμε μάθει να ζούμε με μύθους και παρελθόν. Ζούμε με τον Μεγαλέξανδρο, με τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά, με τον Κρυφό Σχολειό, το Έπος του Σαράντα. Αυτά είχαν τελειώσει προ πολλού αλλά μας βόλευε να τα προβάλουμε δια πάσα νόσο και ανοησία αγνοώντας ηθελημένα τις αδυναμίες και τα ελαττώματα μας.
Δυστυχώς ακόμη και σήμερα, δεν δείχνουμε να έχουμε ξεκολλήσει από τις στείρες συνθηματολογίες. Αρνούμεθα να προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα. Φαίνεται ξεκάθαρα από τις δηλώσεις κάποιων πολιτικών αρχηγών, που λειτουργούν με τη λογική της πεσούσης δρυός. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει καθώς δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις ούτε εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν μεταπολιτευτικά για τη χώρα.
Ακόμη και σήμερα αναπαράγεται ξύλινη πολιτική γλώσσα και η όποια αυτοκριτική, είναι γενική, αόριστη και περιορισμένη. Με προσεγγίσεις ρηχές και επιδερμικές. Καμία διεισδυτικότητα, με την πολιτική τους οξυδέρκεια να εξαντλείται σε συνταγές επιτυχούς πολιτικής επικοινωνίας.
Δεν μιλάμε για τις ιδεολογικοπολιτικές αναπροσαρμογές που τώρα μορφοποιούνται και καθίστανται επιτακτικές από τις εξελίξεις Μιλάμε για συμπεριφορές και ήθη. Μιλάμε για ικανότητα αποτελεσματικής προσαρμογής.
Οι μέρες και τα χρόνια που έρχονται, είναι πολύ δύσκολα. Απαιτείται σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Πρώτοι απ΄ όλους αυτό το παράδειγμα πρέπει να το δώσουν οι πολιτικοί. Πρέπει επιτέλους να ξεπεράσουν, μικροπολιτικές ανούσιες αντιπαλότητες. Να ξεπεράσουν τον κακό τους εαυτό και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων με ειλικρίνεια και ρεαλισμό.
Ο κόσμος έχει πάψει από καιρό να έχει εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Όχι άδικα και μέσα του, περιμένει ότι μαζί με την οικονομική εξυγίανση θα επέλθει και πολιτική. Και τα πρώτα δείγματα θα τα δούμε τις επόμενες ώρες με τις αντιδράσεις και τις δηλώσεις και τις επόμενες μέρες και μήνες στο Κοινοβούλιο. Εκεί θα δούμε αν τις ανέξοδες κοκορομαχίες και την ανερμάτιστη συνθηματολογία θα αντιακαθιστήσουν έστω και δειλά δειλά, ο ειλικρινής και τεκμηριωμένος με επιχειρήματα διάλογος.
T.Λαινάς
reporter
