Καλοκαίρι με Bod Dylan, U2, Μetallica, Βlack Εyed Ρeas, Αerosmith, James, Faithless, Massive Attack, Rihanna, Specials, Εlvis Costello κλπ..Ενα «παχύ» συναυλιακό καλοκαίρι στην καρδιά της μεγάλης κρίσης και στο άγριο πνεύμα των καιρών.
Αυστηρά οικονομικά μέτρα αυτοί; Συναυλίες εμείς.
Μεγάλα...μεγέθη, ακριβές παραγωγές και δημοφιλή ονόματα.
Εμπειρος άνθρωπος του χώρου το λέει και το υποστηρίζει, πως σε καιρούς δυσοίωνους τα θεάματα πάνε καλά. Θεαματικά καλά σε σχέση με όλα τα άλλα. Με την προϋπόθεση βέβαια πως θα υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Θα κοιμηθεί ήσυχα το ηφαίστειο στην Ισλανδία και οι τιμές των εισιτηρίων θα κυμανθούν σε συνετά επίπεδα.
Προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται φιλότιμες προσπάθειες. Οι διοργανωτές το έχουν υπόψη και προσπαθούν να επικρατήσει λογική στο κρίσιμο θέμα, όσο λογικό μπορεί πια να είναι αντίτιμο εισιτηρίου. Ολοι, από το Rockwave που μπαίνει φέτος για πρώτη φορά στα 14 χρόνια του δυναμικά σε ηλεκτρονική φάση (βλέπε Faithless, Fatboy Slim, Μassive Αttack), μέχρι το ανοιχτό στην πρωτοπορία Synch που καταφέρνει και συγκεντρώνει στο Γκάζι φρέσκες μουσικές, νέες τάσεις, τον Λορέν Γκαρνιέ, τους Ηot Chip και όσους χωράνε μέσα στο διήμερο.
«Μεταλλικό» ροκ και ρομαντισμός από Ρούφους Γουέινραϊτ, ενώ δεν λείπουν τελικά και οι Βlack Εyed Peas, η ποπ μηχανή των επιτυχιών που θα πάνε κι αυτοί στη Μαλακάσα με ρυθμό «Ι gotta feeling».
Το στοίχημα θα παιχτεί πάντως από τη στιγμή που θα στηθεί η μπάλα στη σέντρα- αφού μπάλα παίζουν και άλλοι φέτος-, ο κόσμος όλος δηλαδή στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής που προσφέρουν θέαμα, γκολ και δυνατές συγκινήσεις (ο Ντέιβιντ Μπερν δεν ξεχνά πως το 2004 αναγκάστηκε να «μεταφέρει» την έναρξη της συναυλίας του για να δει ο κόσμος το ματς από γιγαντοοθόνη που στήθηκε στο θέατρο).
Και αν όλα αυτά ακούγονται δυνατά και χορταστικά, φοβάμαι πως δεν είναι και τόσο. Αφού και πάλι λείπουν βασικά ονόματα από τη δύναμη του ροκ και της ποπ της εποχής (της τάξης των Dead Weather και των Κings Οf Leon), ενώ έρχονται και ξανάρχονται συνήθεις ύποπτοι και οι συγγενείς τους, κλασικό ελληνικό μοτίβο συναυλιών. Τι εννοώ; Πρεμιέρα με James, Πρωτομαγιά (αύριο) στο Τae Κwon Do!
Πηγή email από εφημερίδα Τα Νέα.
Εμπειρος άνθρωπος του χώρου το λέει και το υποστηρίζει, πως σε καιρούς δυσοίωνους τα θεάματα πάνε καλά. Θεαματικά καλά σε σχέση με όλα τα άλλα. Με την προϋπόθεση βέβαια πως θα υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Θα κοιμηθεί ήσυχα το ηφαίστειο στην Ισλανδία και οι τιμές των εισιτηρίων θα κυμανθούν σε συνετά επίπεδα.
Προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται φιλότιμες προσπάθειες. Οι διοργανωτές το έχουν υπόψη και προσπαθούν να επικρατήσει λογική στο κρίσιμο θέμα, όσο λογικό μπορεί πια να είναι αντίτιμο εισιτηρίου. Ολοι, από το Rockwave που μπαίνει φέτος για πρώτη φορά στα 14 χρόνια του δυναμικά σε ηλεκτρονική φάση (βλέπε Faithless, Fatboy Slim, Μassive Αttack), μέχρι το ανοιχτό στην πρωτοπορία Synch που καταφέρνει και συγκεντρώνει στο Γκάζι φρέσκες μουσικές, νέες τάσεις, τον Λορέν Γκαρνιέ, τους Ηot Chip και όσους χωράνε μέσα στο διήμερο.
«Μεταλλικό» ροκ και ρομαντισμός από Ρούφους Γουέινραϊτ, ενώ δεν λείπουν τελικά και οι Βlack Εyed Peas, η ποπ μηχανή των επιτυχιών που θα πάνε κι αυτοί στη Μαλακάσα με ρυθμό «Ι gotta feeling».
Το στοίχημα θα παιχτεί πάντως από τη στιγμή που θα στηθεί η μπάλα στη σέντρα- αφού μπάλα παίζουν και άλλοι φέτος-, ο κόσμος όλος δηλαδή στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής που προσφέρουν θέαμα, γκολ και δυνατές συγκινήσεις (ο Ντέιβιντ Μπερν δεν ξεχνά πως το 2004 αναγκάστηκε να «μεταφέρει» την έναρξη της συναυλίας του για να δει ο κόσμος το ματς από γιγαντοοθόνη που στήθηκε στο θέατρο).
Και αν όλα αυτά ακούγονται δυνατά και χορταστικά, φοβάμαι πως δεν είναι και τόσο. Αφού και πάλι λείπουν βασικά ονόματα από τη δύναμη του ροκ και της ποπ της εποχής (της τάξης των Dead Weather και των Κings Οf Leon), ενώ έρχονται και ξανάρχονται συνήθεις ύποπτοι και οι συγγενείς τους, κλασικό ελληνικό μοτίβο συναυλιών. Τι εννοώ; Πρεμιέρα με James, Πρωτομαγιά (αύριο) στο Τae Κwon Do!
Πηγή email από εφημερίδα Τα Νέα.
