Η Ελλάδα έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι μπορεί να διαψεύσει τις εκτιμήσεις των διεθνών οίκων, που σήμερα προβλέπουν μακροχρόνια στασιμότητα.Η ύφεση απειλεί να πλήξει θανάσιμα την ελληνική οικονομία. Θα οδηγήσει σε πτώση τις αναπτυξιακές δραστηριότητες και, κατ’ επέκταση, σε ανεργία. Αλλά, επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, θα οδηγήσει και σε επανεκτίμηση την αξία του ευρωνομίσματος, κάτι που είχε απολεσθεί.
Η Ελλάδα έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι μπορεί να διαψεύσει τις εκτιμήσεις των διεθνών οίκων, που σήμερα προβλέπουν μακροχρόνια στασιμότητα.
Το 1994 ο επικεφαλής του ΔΝΤ Μισέλ Καμντεσί πρότεινε στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνίου να υπαχθεί η χώρα στο Ταμείο.
Ήταν μια...εποχή που η χώρα είχε πάλι υψηλό έλλειμμα και, το κυριότερο, ήταν συντριπτικά σε βάρος της οι προβλέψεις των διεθνών οίκων. Στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι μπορούσαμε να καταφέρουμε αρκετά, πρωτίστως δε την είσοδο στο ευρώ, κάτι που ουδείς πίστευε.
Αν το επίτευγμα εκείνο δεν διαφυλάχτηκε όπως έπρεπε είναι μια άλλη ιστορία, που, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ακολουθεί από την αρχαιότητα το χαρακτήρα του Έλληνα. Του Έλληνα, ο οποίος τη μια στιγμή μπορεί να πραγματοποιήσει θαύματα και την άλλη ο ίδιος να κάνει πράξεις που προκαλούν ντροπή.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που ισχύει και αφορά και το παρόν είναι ότι μπορεί να βρεθήκαμε στα πολύ δύσκολα, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα μείνουμε κολλημένοι εκεί για πάντα. Αν γίνει σωστός προγραμματισμός, ο οποίος θα συνδυαστεί με παράδειγμα και επιμονή, τότε η Ελλάδα θα εξέλθει ταχύτερα από τη δραματική θέση στην οποία έχει βρεθεί. Κρίσιμο μέγεθος στη σημερινή πραγματικότητα είναι να αντιληφθούν όλοι την ανάγκη εκ βάθρων αλλαγής. Και κυρίως να γίνει πιστευτή, από αυτούς που είναι αρμόδιοι να την προωθήσουν και να την επιδιώξουν.
Γνωρίζουμε τις αδυναμίες που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Ήμασταν ίσως ως λαός οι πρώτοι στη λίστα (των χωρών του κοινού νομίσματος) με τη μικρότερη εκτίμηση στο ευρώ. Γι’ αυτό εξάλλου εξισώσαμε το νόμισμα των 20 ευρώ με το παλιό χιλιάρικο. Δίναμε εύκολα τα χρήματά μας (σαν να μην τρέφαμε εκτίμηση σ’ αυτά) και πληρώναμε ακόμα ευκολότερα τις ανατιμήσεις.
Ήταν κι αυτός ένας από τους παράγοντες που μας οδήγησαν στη σημερινή δύσκολη κατάσταση, με το χρέος των 300 δισ. ευρώ και τους πιστωτές να μας αποφεύγουν. Όλο το μυστικό είναι να τεθούν στόχοι μετρήσιμοι και να υπάρξουν ταυτόχρονα παραδείγματα, που θα αντανακλούν στην κοινωνία αυτά που αναμένονται απ’ αυτήν.
Όσο ταχύτερα συνειδητοποιηθεί αυτή η μικρή λεπτομέρεια, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας, καθώς αυτό θα μας οδηγήσει ταχύτερα στην έξοδο από την επιτήρηση, υπό την οποία έχουμε τεθεί.
Δ.Παπαδοκωστόπουλος.
isotimia
