"..η ανάπτυξη είναι το ζητούμενο, αλλά αυτά τα μέτρα που ανακοινώθηκαν χθες δεν έχουν καμία σχέση μαζί της. Πρόκειται για μέτρα που επιβάλλουν την ισοπέδωση προς τα κάτω και καθιστούν νεόπτωχους όλους όσους ζουν και εργάζονται μέσα στο σύστημα, αλλά και τους συνταξιούχους.." Αναμφισβήτητα πρόκειται για λαίλαπα, ασχέτως αν τα αντικειμενικά στοιχεία την εξηγούν σε μεγάλο βαθμό.
Με 300 δισεκατομμύρια χρέος, 13,6% έλλειμμα που μπορεί να είναι και 14-14,1%, με δραματικά αρνητικό ισοζύγιο πληρωμών και εντελώς μη ανταγωνιστική οικονομία, με ανύπαρκτες δυνατότητες δανεισμού από τις αγορές και με 4% πρόβλεψη για ύφεση φέτος, που τίναξε στον αέρα όλους τους υπολογισμούς του Σταθεροποιητικού Προγράμματος, δεν ήταν δυνατόν να μην είναι οδυνηρότατα τα μέτρα που επέβαλαν επί δικαίων και αδίκων η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ.
Άλλωστε, ο εκπρόσωπος του Όλι Ρεν στις Βρυξέλλες μας είχε προϊδεάσει από την Παρασκευή τονίζοντας ότι...η ελληνική οικονομία δεν θα θυμίζει πλέον σε τίποτα εκείνη που ξέραμε πριν από την κατάρρευση και τα μέτρα.
Από την πλευρά της η Άνγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε την Ελλάδα «παράδειγμα προς αποφυγήν» για όλες τις χώρες που «σκέπτονται» να συμπεριφερθούν ανεύθυνα, αλλά είναι σαφές ότι η δήλωσή της μας δίνει το δικαίωμα να καταλάβουμε ότι το κουστούμι που μας φόρεσαν έχει και παιδευτικό χαρακτήρα, δηλαδή έχει σε ένα βαθμό και την έννοια της τιμωρίας. Το ερώτημα όμως είναι αν η τιμωρία αυτή θα είναι ισόβια, ή αν κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να συνέλθουμε χωρίς ανεπανόρθωτες ζημιές, όπως θα ήταν η πτώχευση ή η έξοδος από το ευρώ.
Προς το παρόν εκείνα που μας έχουν καθήσει στο λαιμό είναι ότι η ύφεση θα είναι το 2010 διπλάσια από εκείνη που υπολόγισε η Τράπεζα της Ελλάδος στην πρόσφατη έκθεσή της, ότι για να πέσει πέντε ποσοστιαίες μονάδες το έλλειμμα θα πρέπει να γίνει προσπάθεια για εννέα ποσοστιαίες μονάδες λόγω της πτώσης του ΑΕΠ, ότι ως το 2014 το χρέος θα αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ (αλλά και σε απόλυτους αριθμούς) και θα φτάσει το θηριώδες 145% περίπου και ότι ελπίζεται ότι το 2014 και όχι νωρίτερα το έλλειμμα θα πέσει κάτω από το πολυπόθητο 3%. Όλα αυτά αν τα μέτρα αποδώσουν και αν αρχίσουμε να βγαίνουμε από την ύφεση και ξαναμπούμε δειλά-δειλά στην ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη λοιπόν είναι το ζητούμενο, αλλά αυτά τα μέτρα που ανακοινώθηκαν χθες δεν έχουν καμία σχέση μαζί της. Πρόκειται για μέτρα που επιβάλλουν την ισοπέδωση προς τα κάτω και καθιστούν νεόπτωχους όλους όσους ζουν και εργάζονται μέσα στο σύστημα, αλλά και τους συνταξιούχους. Μόνον οι χαμηλοσυνταξιούχοι την γλυτώνουν και σωστά, ενώ η ανακούφιση που ένοιωσαν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα γλυτώνοντας τον 13ο και 14ο μισθό αντισταθμίζεται με αλλαγές στο καθεστώς εργασίας και απόλυσης. Αν προσθέσουμε ότι για τρία χρόνια τουλάχιστον οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων δεν θα αυξηθούν και ότι αυξάνονται ο ΦΠΑ και ο ειδικός φόρος στα καύσιμα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τουλάχιστον προσωρινά ο πληθωρισμός θα ανέβει, ότι η αγοραστική δύναμη πάει περίπατο (ιδιαίτερα αν δεν μειωθούν οι τιμές) και δεν αποκλείεται η ύφεση να βαθύνει.
Είναι προφανές ότι η «τρόϊκα» έριξε όλο το βάρος στην περικοπή των δαπανών διαβλέποντας ότι τα έσοδα δεν πρόκειται να αυξηθούν και κυρίως ότι δεν πρόκειται να περιοριστεί ούτε η φοροδιαφυγή, ούτε η εισφοροδιαφυγή. Κατάλαβαν ότι πρόκειται για κράτος-ιδέα με εντελώς ξερχαβαλωμένους μηχανισμούς, όποτε προτίμησαν την μέθοδο «που σε πονεί και που σε σφάζει», αδιαφορώντας για την ανάπτυξη. Μην ξεχνάμε επίσης ότι μέλημά τους είναι και η επιστροφή των δανεικών, αλλά έτσι δεν πρόκειται να βγούμε από το πηγάδι. Αν δηλαδή δεν μπουν κάποια θεμέλια ανάπτυξης, αν δεν στραφούμε στα ελληνικά προϊόντα, περιλαμβανομένου και του εσωτερικού τουρισμού, αν αυτά τα προϊόντα, περιλαμβανομένου πάλι του τουρισμού και αν δεν σταματήσει η κούρσα των εξοπλισμών με την Τουρκία (τουλάχιστον ας έλθει σε μία συμφωνία με τον Ερντογάν ο Παπανδρέου στη συνάντησή τους 14-15 Μαΐου) προκοπή δεν θα δούμε.
Αγ.Στάγκος
