Στη χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, στην οποία επικυρώθηκε η συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε από τους υπουργούς να μην κάνουν δηλώσεις. Ενα παρόμοιο σιωπητήριο είχε επιχειρήσει να επιβάλει και πριν από λίγες μέρες, αλλά δεν κράτησε πολύ. Την ίδια τύχη αναμένεται να έχει και το χθεσινό, καθώς τις επόμενες μέρες θα...χρειαστεί να δικαιολογήσει η κυβέρνηση το νέο πακέτο μέτρων και να αντικρούσει τα επιχειρήματα της αντιπολίτευσης. Και όμως, το πλήθος των δηλώσεων που έχουν κάνει τα κυβερνητικά στελέχη αυτούς τους έξι μήνες έχει σπάσει κάθε ρεκόρ.
Σύμφωνα με μια πρόχειρη «στατιστική», μόνον οι δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου ήταν περισσότερες από τις δηλώσεις που έχουν κάνει όλοι οι πρωθυπουργοί και όλοι οι υπουργοί Οικονομικών από τη Μεταπολίτευση ώς σήμερα σε αντίστοιχη περίοδο. Εκτακτη κατάσταση, θα μπορούσε να πει κανείς. Εντάξει, αλλά το πλήθος των δηλώσεων οδηγεί και σε συχνά ολισθήματα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών είναι οι απανωτές διαβεβαιώσεις Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (και κατ' επέκταση ορισμένων άλλων υπουργών, που έπρεπε να περάσουν την ίδια γραμμή) ότι, ακόμη κι αν η χώρα προσέφευγε αυτόνομα στο ΔΝΤ, δεν θα χρειάζονταν άλλα μέτρα, πέραν αυτών που προέβλεπε το (αρχικό) Πρόγραμμα Σταθερότητας.
Η «διαβεβαίωση» αυτή είναι που δημιούργησε κάποιες ψευδαισθήσεις στην κοινή γνώμη κι έτσι ακολούθησε το σοκ της περικοπής των μισθών στο Δημόσιο, το οποίο μετριάστηκε από τη διάσωση του 13ου και 14ου στον ιδιωτικό τομέα. Η πολυλογία βλάπτει...
