"Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" ...πανευρωπαϊκά.

Η Ευρώπη ή θα αλλάξει ή θα διαλυθεί. Η ελληνική κρίση, η σταδιακή επίθεση των κερδοσκόπων σε άλλες χώρες του Νότου και προπαντός η απειλή κατά του ευρώ αποκάλυψαν τις μεγάλες αδυναμίες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Αδυναμίες που μπορεί να αποβούν μοιραίες αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν αποφασίσουν να ξεκινήσουν, έστω και με το γνωστό αργό ευρωπαϊκό ρυθμό βαθιές και σημαντικές μεταρρυθμίσεις.
Το...σύμφωνο σταθερότητας που αποτελεί προϊόν των γερμανικών αγκυλώσεων που έχουν τη ρίζα τους στις αδυναμίες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που επέτρεψαν την άνοδο του ναζισμού, εξέπνευσε. Δεν μπορεί να προσφέρει τις απαραίτητες λειτουργικές δομές στην Ευρώπη.Οπότε τίθεται επί τάπητος η αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων. Αρχίζουν να συνειδητοποιούν σιγά-σιγά στην Ευρώπη ότι είναι απαραίτητη η βαθύτερη πολιτική ενοποίηση. Βλέπουν για παράδειγμα ότι ενώ οι ΗΠΑ έχουν μεγαλύτερα ελλείμματα και χρέη οι κερδοσκόποι δεν επιτίθενται.
Οι αναλυτές θεωρούν ότι αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο αποφάσεων που θα δράσει γρήγορα και αποφασιστικά προκαλώντας έτσι σημαντικές απώλειες στους κερδοσκόπους. Κάτι για το οποίο δεν διακρίνεται η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως φάνηκε στην περίπτωση της χώρας μας.
Η δεύτερη μεταρρύθμιση οφείλει να αφορά στην οικονομική διακυβέρνηση. Γιατί δεν είναι δυνατό να έχεις ενιαίο νόμισμα και να διαθέτεις μόνο ενιαία νομισματική πολιτική και 16 διαφορετικές δημοσιονομικές πολιτικές. Το ευρώ εξ’ αυτού του λόγου βρίσκεται σε θέση αδυναμίας έναντι των άλλων ανταγωνιστικών νομισμάτων.
Η τρίτη μεγάλη αλλαγή να ακουμπήσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ηδη ακούγονται πολλές φωνές υπέρ της αλλαγής του καταστατικού της ώστε να μπορεί να αγοράζει απευθείας χρέος από τα κράτη μέλη. Να γίνει δηλαδή πραγματική κεντρική τράπεζα όπως η αμερικανική, η βρετανική και άλλες.
Η εξέλιξη αυτή θα επέτρεπε τη ριζική και αποτελεσματική αντιμετώπιση των κερδοσκόπων.
Θ.Kυρτσογιάννης















imerisia