..λέει η Wall Street Journal.Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν βάλει στην άκρη η ΕΕ και το ΔΝΤ για τη διάσωση της Ελλάδας απλούστατα καθυστερούν την αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας. Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, η ελληνική οικονομία, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας επιτυχώς το πρόγραμμα λιτότητας.
Όμως όπως...διαβάζουμε σε δημοσίευμα της Wall Street Journal, "οι υπολογισμοί που θέλουν την Ελλάδα να ζει στο…χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, είναι μάλλον υπερβολικοί. Ήδη μειώνεται το έλλειμμα πολύ πιο γρήγορα από ότι είχαν υπολογίσει. Για φέτος ο στόχος ήταν το 8.1% όμως αν η χώρα συνεχίσει έτσι, μπορεί να το ξεπεράσει κιόλας.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι η κυβέρνηση είχε ήδη αρχίσει να μειώνει τα έξοδα, ιδίως σε ότι αφορά τις επενδύσεις, πριν την επιβολή των μέτρων από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Αν η Ελλάδα καταφέρει να εφαρμόσει κατά γράμμα τα μέτρα, στο δεύτερο μισό του χρόνου θα μειωθούν ακόμα περισσότερο. Ακόμα και με δεδομένο την ύφεση της οικονομίας, το έλλειμμα θα μειωθεί μέσα στον χρόνο στο μισό αγγίζοντας το 6% ή 7% του ΑΕΠ. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα ανακτήσει την αξιοπιστία των αγορών.
Για το 2011, στόχος είναι η χώρα να δανειστεί ως και το 7.6% του ΑΕΠ. Δεν είναι αρκετά φιλόδοξος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί η χώρα να παρατείνει τον χρόνο παραμονής στα μέτρα αυτά λιτότητας. Η σοβαρότατη κρίση εμπιστοσύνης των αγορών προς τη χώρα ξεπερνιέται μόνο με άμεσες και σοβαρές περικοπές. Πιστεύω ότι αυτό είναι στο χέρι της Ελλάδας, ειδικά τώρα που βάσει των καινούριων νομοσχεδίων η κυβέρνηση μπορεί να διώκει τους φοροφυγάδες με επιτυχία.
Δεν ισχύει ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να ασφυκτιά υπό το βάρος του τεράστιου δημόσιου τομέα. Τα επιτόκια είναι σχετικά χαμηλά, σε σχέση με άλλες χρονιές. Πέρσι, η χώρα πλήρωνε κατά μέσο όρο 4.4% για το χρέος της. Φέτος, το επιτόκιο θα φτάσει το 4.8% και το 2014 στο 5% σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν. Όμως αυτό είναι πολύ χαμηλότερο του 7% που πλήρωνε η Ελλάδα το 2000 πριν γίνει μέλος της ΟΝΕ. Από αυτή τη ματιά, οι προσπάθειες να νοικοκυρευτεί η χώρα δεν φαίνονται καταδικασμένες, ακόμα και αν τα επίπεδα χρέους ανέβουν περισσότερο συνεχίζει το δημοσίευμα.
Είναι αλήθεια ότι δεν είναι και λίγα αυτά που πληρώνει η Ελλάδα σε επιτόκια. Αποτελούν άλλωστε το 5% με 5.5% του ΑΕΠ, αριθμός μεγάλος για μια οικονομία σύμφωνα με τα διεθνή κριτήρια. Ενώ φαίνεται ότι αυτός ο λόγος θα αυξηθεί τα επόμενα τρίμηνα. Παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχουν και άλλες χώρες όπως η Ιταλία και η Βραζιλία, που τα καταφέρνουν ενώ ταυτόχρονα πληρώνουν δυσθεώρητα επιτόκια. Η χώρα της Νοτίου Αμερικής έχει βρεθεί πάρα πολλές φορές στα όρια της χρεοκοπίας και τα έχει καταφέρει πάντα να αντιστρέψει τα πράγματα αφού επικεντρωνόταν στην δημοσιονομική σταθερότητα και την μείωση του χρέους. Παρόλο που το κόστος δανεισμού έχει φτάσει το 6% τα τελευταία χρόνια, κανείς δεν πιστεύει ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει.
Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα καταχρεωμένων χωρών που έχουν καταφέρει να βγουν από αντίστοιχες κρίσης χρέους μέσα σε μια λογική χρονική περίοδο. Μεταξύ 1987 και 2002, η Ιρλανδία μείωσε τον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ γύρω στις 80 ποσοστιαίες μονάδες από 120% στο 30%. Το Βέλγιο μείωσε τα επίπεδα του χρέους κατά 50 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 1993 και 2007. Το ίδιο και η Ισπανία μείωσε το χρέος της κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 1996-2007.
Στην περίπτωση του Βελγίου οι δημοσιονομικοί δείκτες, όπως τα έξοδα για επιτόκια καθώς και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ, ήταν πολύ χειρότεροι από αυτούς που έχει η Ελλάδα σήμερα και η χώρα παρόλ’ αυτά κατάφερε να βγει από αυτό τον εφιάλτη μέσα σε λίγα χρόνια. Επίσης, καμία από τις προαναφερόμενες χώρες δεν αντιμετώπιζαν τις σοβαρότατες διεθνείς πολιτικές πιέσεις που υφίσταται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αναπροσαρμογές των νομισμάτων-κάτι το οποίο η Ελλάδα ως χώρα της Ευρωζώνης δεν μπορεί να κάνει-ήταν πολύ μικρές.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση όμως δεν έχουν χαθεί τα πάντα καταλήγει το δημοσίευμα. Δεν βγάζει κανένα νόημα να καθόμαστε και να μιλάμε για την πρωτοφανή χρεοκοπία μιας χώρας της Ευρωζώνης, που θα είχε αδιανόητες επιπτώσεις για τα υπόλοιπα μέλη καθώς και την αξία του ευρώ ως ένα σοβαρό επενδυτικό νόμισμα.
Η καμπάνια υπέρ της χρεοκοπίας πολλές φορές συμβολίζει και την επιθυμία να πληρώσουν οι επενδυτές κάποια από τα σπασμένα. Όμως σε περίπτωση που γινόταν κάτι τέτοιο θα παρασυρόντουσαν και οι φορολογούμενοι της ΕΕ, που θα είχαν μείνει με μια μειωμένη διαγραφή των δανείων που οι κυβερνήσεις τους είχαν δώσει στην Ελλάδα.
Η καλύτερη λύση για τους Ευρωπαίους φορολογούμενος είναι αν η κατάσταση της Ελλάδας σταθεροποιούνταν ώστε η χώρα να μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος της με τόκους. Αυτό ακριβώς έχει δεσμευτεί η ελληνική κυβέρνηση να κάνει. Ας μην βιαζόμαστε να την προδικάσουμε".
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα:
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704911704575326553039985226.html
newstime
Όμως όπως...διαβάζουμε σε δημοσίευμα της Wall Street Journal, "οι υπολογισμοί που θέλουν την Ελλάδα να ζει στο…χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, είναι μάλλον υπερβολικοί. Ήδη μειώνεται το έλλειμμα πολύ πιο γρήγορα από ότι είχαν υπολογίσει. Για φέτος ο στόχος ήταν το 8.1% όμως αν η χώρα συνεχίσει έτσι, μπορεί να το ξεπεράσει κιόλας.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι η κυβέρνηση είχε ήδη αρχίσει να μειώνει τα έξοδα, ιδίως σε ότι αφορά τις επενδύσεις, πριν την επιβολή των μέτρων από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Αν η Ελλάδα καταφέρει να εφαρμόσει κατά γράμμα τα μέτρα, στο δεύτερο μισό του χρόνου θα μειωθούν ακόμα περισσότερο. Ακόμα και με δεδομένο την ύφεση της οικονομίας, το έλλειμμα θα μειωθεί μέσα στον χρόνο στο μισό αγγίζοντας το 6% ή 7% του ΑΕΠ. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα ανακτήσει την αξιοπιστία των αγορών.
Για το 2011, στόχος είναι η χώρα να δανειστεί ως και το 7.6% του ΑΕΠ. Δεν είναι αρκετά φιλόδοξος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί η χώρα να παρατείνει τον χρόνο παραμονής στα μέτρα αυτά λιτότητας. Η σοβαρότατη κρίση εμπιστοσύνης των αγορών προς τη χώρα ξεπερνιέται μόνο με άμεσες και σοβαρές περικοπές. Πιστεύω ότι αυτό είναι στο χέρι της Ελλάδας, ειδικά τώρα που βάσει των καινούριων νομοσχεδίων η κυβέρνηση μπορεί να διώκει τους φοροφυγάδες με επιτυχία.
Δεν ισχύει ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να ασφυκτιά υπό το βάρος του τεράστιου δημόσιου τομέα. Τα επιτόκια είναι σχετικά χαμηλά, σε σχέση με άλλες χρονιές. Πέρσι, η χώρα πλήρωνε κατά μέσο όρο 4.4% για το χρέος της. Φέτος, το επιτόκιο θα φτάσει το 4.8% και το 2014 στο 5% σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν. Όμως αυτό είναι πολύ χαμηλότερο του 7% που πλήρωνε η Ελλάδα το 2000 πριν γίνει μέλος της ΟΝΕ. Από αυτή τη ματιά, οι προσπάθειες να νοικοκυρευτεί η χώρα δεν φαίνονται καταδικασμένες, ακόμα και αν τα επίπεδα χρέους ανέβουν περισσότερο συνεχίζει το δημοσίευμα.
Είναι αλήθεια ότι δεν είναι και λίγα αυτά που πληρώνει η Ελλάδα σε επιτόκια. Αποτελούν άλλωστε το 5% με 5.5% του ΑΕΠ, αριθμός μεγάλος για μια οικονομία σύμφωνα με τα διεθνή κριτήρια. Ενώ φαίνεται ότι αυτός ο λόγος θα αυξηθεί τα επόμενα τρίμηνα. Παρ’ όλ’ αυτά, υπάρχουν και άλλες χώρες όπως η Ιταλία και η Βραζιλία, που τα καταφέρνουν ενώ ταυτόχρονα πληρώνουν δυσθεώρητα επιτόκια. Η χώρα της Νοτίου Αμερικής έχει βρεθεί πάρα πολλές φορές στα όρια της χρεοκοπίας και τα έχει καταφέρει πάντα να αντιστρέψει τα πράγματα αφού επικεντρωνόταν στην δημοσιονομική σταθερότητα και την μείωση του χρέους. Παρόλο που το κόστος δανεισμού έχει φτάσει το 6% τα τελευταία χρόνια, κανείς δεν πιστεύει ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει.
Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα καταχρεωμένων χωρών που έχουν καταφέρει να βγουν από αντίστοιχες κρίσης χρέους μέσα σε μια λογική χρονική περίοδο. Μεταξύ 1987 και 2002, η Ιρλανδία μείωσε τον λόγο του χρέους προς το ΑΕΠ γύρω στις 80 ποσοστιαίες μονάδες από 120% στο 30%. Το Βέλγιο μείωσε τα επίπεδα του χρέους κατά 50 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 1993 και 2007. Το ίδιο και η Ισπανία μείωσε το χρέος της κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 1996-2007.
Στην περίπτωση του Βελγίου οι δημοσιονομικοί δείκτες, όπως τα έξοδα για επιτόκια καθώς και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ, ήταν πολύ χειρότεροι από αυτούς που έχει η Ελλάδα σήμερα και η χώρα παρόλ’ αυτά κατάφερε να βγει από αυτό τον εφιάλτη μέσα σε λίγα χρόνια. Επίσης, καμία από τις προαναφερόμενες χώρες δεν αντιμετώπιζαν τις σοβαρότατες διεθνείς πολιτικές πιέσεις που υφίσταται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αναπροσαρμογές των νομισμάτων-κάτι το οποίο η Ελλάδα ως χώρα της Ευρωζώνης δεν μπορεί να κάνει-ήταν πολύ μικρές.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση όμως δεν έχουν χαθεί τα πάντα καταλήγει το δημοσίευμα. Δεν βγάζει κανένα νόημα να καθόμαστε και να μιλάμε για την πρωτοφανή χρεοκοπία μιας χώρας της Ευρωζώνης, που θα είχε αδιανόητες επιπτώσεις για τα υπόλοιπα μέλη καθώς και την αξία του ευρώ ως ένα σοβαρό επενδυτικό νόμισμα.
Η καμπάνια υπέρ της χρεοκοπίας πολλές φορές συμβολίζει και την επιθυμία να πληρώσουν οι επενδυτές κάποια από τα σπασμένα. Όμως σε περίπτωση που γινόταν κάτι τέτοιο θα παρασυρόντουσαν και οι φορολογούμενοι της ΕΕ, που θα είχαν μείνει με μια μειωμένη διαγραφή των δανείων που οι κυβερνήσεις τους είχαν δώσει στην Ελλάδα.
Η καλύτερη λύση για τους Ευρωπαίους φορολογούμενος είναι αν η κατάσταση της Ελλάδας σταθεροποιούνταν ώστε η χώρα να μπορούσε να αποπληρώσει το χρέος της με τόκους. Αυτό ακριβώς έχει δεσμευτεί η ελληνική κυβέρνηση να κάνει. Ας μην βιαζόμαστε να την προδικάσουμε".
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα:
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704911704575326553039985226.html
newstime
