Σε Ελληνες από το ...Ζαΐρ είχαν δοθεί οι τελευταίες άδειες φορτηγών που έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα.Και αυτό είχε συμβεί το 1986!Τότε είχαν εκδοθεί 800 νέες άδειες, από τις οποίες οι 600 αφορούσαν βυτιοφόρα.
Από τότε, το υπουργείο Μεταφορών δεν έχει εκδώσει καμία επιπλέον άδεια φορτηγού δημόσιας χρήσης, με τις υπάρχουσες να μεταβιβάζονται είτε σε μέλη της οικογένειας του κατέχοντος είτε σε...άλλους επαγγελματίες του κλάδου, έναντι πολύ μεγάλων ποσών (οι άδειες ΦΔΧ αποτιμώνται από 30.000 έως 350.000 ευρώ, ανάλογα με το μέγεθος και το είδος του οχήματος).
Η έκδοση νέων αδειών είχε σταματήσει το 1976, όταν είχε ψηφιστεί ο νόμος 373 που προέβλεπε ότι άδεια μπορεί να δοθεί μόνο με απόφαση του υπουργού Μεταφορών. Συνολικά, το αρμόδιο υπουργείο έχει χορηγήσει 34.000 άδειες ΦΔΧ, εκ των οποίων 1.400 σε βυτία υγρών καυσίμων, 14.000 σε νομαρχίες, 5.000 για διεθνείς μεταφορές και 13.600 για εθνικές μεταφορές. Στον αριθμό αυτόν δεν περιλαμβάνονται τα 1,5 εκατ. φορτηγά ιδιωτικής χρήσεως (άνω των 4 τόνων), τα οποία δεν μπορούν νομικά να εξυπηρετήσουν τρίτους -third party logistics- και δεν λαμβάνουν κόμιστρα.
Οι πρώτες άδειες φορτηγών εκδόθηκαν έως το 1967, με τη διαδικασία της προσωπικής έγκρισης από τον αρμόδιο υπουργό - έως τότε δεν υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο που να διέπει την αδειοδότηση. Το 1967 ψηφίστηκε ο νόμος 183 που θέσπιζε κάποιους κανόνες, ενώ από το 1971 (νόμος 1060) και για τρία χρόνια υπήρξε περίοδος απελευθέρωσης με οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να μπορεί να αποκτήσει φορτηγό Δ. Χ. αρκεί να είχε μεταφορική άδεια.
Σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη (2008) του ΙΟΒΕ («Η Κλειστή Αγορά Φορτηγών Δημοσίας Χρήσεως: Προβλήματα και Προοπτικές»), η απελευθέρωση της αγοράς θα συνέβαλε αποφασιστικά στην εξέλιξη των ελληνικών επιχειρήσεων μεταφορών και θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις, ώστε ο κλάδος να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Συγκεκριμένα, είχε βρεθεί ότι ως αποτέλεσμα της κλειστής αγοράς φορτηγών Δ. Χ. έχει καταγραφεί υποχώρηση του μεριδίου των Ελλήνων μεταφορέων στις εθνικές μεταφορές από 84,4% σε 78,8% (1990 - 2000), τη στιγμή που στην Ε. Ε. παρουσιάζεται μέση ετήσια αύξηση 5,7% έναντι 3,8%,πηγή Καθημερινή.
