Προβληματισμός για το αναθεωρημένο μνημόνιο

Η επικαιροποίηση του αρχικού κειμένου του Μνημονίου μέσα σε διάστημα μόλις 3 μηνών δημιουργεί έντονο προβληματισμό, αναφέρει η...ΕΣΕΕ, προσθέτοντας ότι φαίνεται πως η αρχική εκδοχή δεν είχε λάβει υπόψη τις πραγματικές συνθήκες της ελληνικής αγοράς και δεν είχε, εν τέλει, κατανοήσει την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα της χώρας μας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε, πλέον, μπροστά σε μία νέα κατάσταση με νέα δεδομένα που οφείλουμε να μελετήσουμε. Πώς και γιατί προέκυψε η σκοπιμότητα αναθεώρησης του Μνημονίου; Ποιοι είναι οι νέοι στόχοι και ποια η αναγκαιότητα που επέβαλε αυτήν την κίνηση; Και κυρίως, γιατί δεν γνωστοποιήθηκαν στους κοινωνικούς εταίρους οι συγκεκριμένες διεργασίες; Μήπως τελικά το γεγονός ότι η σύνταξη του αρχικού κειμένου έλαβε χώρα ερήμην των κοινωνικών εταίρων, οδήγησε στην στρεβλή αποτίμηση της κατάστασης και στην υιοθέτηση των νέων μέτρων;
Το αναθεωρημένο κείμενο έρχεται να επιβεβαιώσει ένα κακό προηγούμενο: την παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της Σύγχρονης Δημοκρατικής Διακυβέρνησης που στηρίζεται στον Κοινωνικό Διάλογο. Θα πρέπει το αναθεωρημένο κείμενο και οι εξειδικεύσεις του, ανάμεσα στα άλλα, να αποτελέσει προϊόν διαβούλευσης.
Δεν αρκεί, όπως αναφέρεται στην επιστολή της Ελληνικής Κυβέρνησης προς την Τρόικα, να προηγηθεί διαβούλευση μόνο με την Ε.Ε, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, αλλά είναι απαραίτητη η συμμετοχή και η παρέμβαση των κοινωνικών εταίρων στις διαδικασίες διαβούλευσης, οι οποίοι καλύτερα από τον οποιονδήποτε είναι σε θέση να παρουσιάσουν την πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας, προτού τα προβλήματα γίνουν μεγαλύτερα και πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Σε συνθήκες συνεχιζόμενης ύφεσης, τα νέα προτεινόμενα μέτρα για την επόμενη διετία, δεν θα επιφέρουν καμία ουσιαστική βελτίωση, αντίθετα θα θέσουν σε μια καινούργια τροχιά ύφεσης την ελληνική αγορά, με τα λουκέτα να αυξάνονται, την ανεργία να διογκώνεται και τον πληθωρισμό να καλπάζει. Απαιτείται ένα μείγμα πολιτικής το οποίο θα βασίζεται στις ανάγκες και τις προτεραιότητες της «πραγματικής οικονομίας» και όχι σε σχέδια επί χάρτου.
Τα Ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις απογοητεύονται από τις θυσίες χωρίς αντίκρισμα, αφού η ελληνική οικονομία συρρικνώνεται, το κλίμα εμπιστοσύνης χάνεται, οι τράπεζες δεν πιστώνουν, οι επενδυτές επιφυλάσσονται, η αγορά αποδυναμώνεται, οι επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία διογκώνεται, τα έσοδα μειώνονται, τα ελλείμματα επεκτείνονται, ενώ η χώρα μας απομακρύνεται αντί να προσεγγίζει τις διεθνείς αγορές.
Φαίνεται ότι στην Τρόικα έχουν άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας και ίσως γνωρίζουν να δημιουργούν νέες οικονομίες αλλά όχι να τις διορθώνουν. Την παραπάνω διαπίστωση επιβεβαιώνουν οι, μέχρι σήμερα, επτά τεχνοκρατικές αστοχίες της Τρόικας:

1. Η αναίτια παρέμβαση στις εργασιακές σχέσεις και η προσπάθεια κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
2. Η αντίφαση: Όχι στην κατανάλωση. Ναι στην ανάπτυξη.
3. Οι βίαιες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και στο συνταξιοδοτικό με αντικοινωνική επίθεση στους συνταξιούχους.
4. Οι λανθασμένες προβλέψεις και οι συνεχείς αναθεωρήσεις των εκτιμήσεων για το ποσοστό της ύφεσης και τον πληθωρισμό.
5. Οι ανεδαφικές συνεχείς αυξήσεις και μετατάξεις του ΦΠΑ με αρνητικά αποτελέσματα στα Δημόσια Έσοδα.
6. Οι απολύσεις χιλιάδων υπαλλήλων χωρίς να δίνονται λύσεις στη διόγκωση της ανεργίας.
7. Ο πρόχειρος σχεδιασμός πώλησης και εκμετάλλευσης περιουσιακών στοιχείων των ΔΕΚΟ.
Τα ερωτήματα που μας προβληματίζουν είναι: Υπάρχει τελικά σχέδιο; Υπάρχει στρατηγική; Και κυρίως θέλουν ή δεν θέλουν να μας σώσουν;

Ο Πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Βασίλης Κορκίδης επεσήμανε: «Στην ΕΣΕΕ μελετούμε το σύνολο του κειμένου του επικαιροποιημένου Μνημονίου και εξετάζουμε ιδιαίτερα τα σημεία που «μνημονεύεται» το εμπόριο. Ήδη, έχουμε εντοπίσει ως ζητήματα που δημιουργούν σοβαρές παρενέργειες και σίγουρα κινούνται σε αντιαναπτυξιακή τροχιά: τις νέες αυξήσεις και μετατάξεις ΦΠΑ, τις νέες μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων και κυρίως τους υπαινιγμούς για απελευθέρωση του εμπορίου, ενός κατεξοχήν ανοιχτού επαγγέλματος, το οποίο έχει δομηθεί στις αρχές της ανταγωνιστικότητας. Δυστυχώς, η φάση της αναζήτησης λύσεων παρατείνεται και η οικονομική περιπέτεια της χώρας συνεχίζεται».