Είναι βέβαιο ότι ο προϋπολογισμός του 2011 θα προκαλέσει νέες πιέσεις στην πραγματική οικονομία.
Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι η ύφεση έχει ακόμα δρόμο, που θα μεταφραστεί σε ανεργία και περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ.
Το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αν και προετοιμάζεται για τις εκλογές της αυτοδιοίκησης, είναι..φανερό ότι δύσκολα μπορεί να δώσει διεξόδους στην χειμαζόμενη κοινωνία.
Αν και το ίδιο ευθύνεται τα μέγιστα για τη χρεοκοπία της χώρας, εν τούτοις δεν έχει ακόμα αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών. Τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του χρέους, που σημαίνει αποδοχή πρακτικά της χρεοκοπίας, επανέρχονται από τα ξένα ΜΜΕ, ενώ τα spreads παραμένουν στα ύψη.
Ο παλαιοκομματικός τρόπος δράσης παραμένει ο μόνος που γνωρίζουν οι πολιτικοί μας. Οι αλλαγές που έχει ανάγκη η κοινωνία γίνονται με τη διαρκή επίκληση του ΔΝΤ, ωσάν να ήταν ο διεθνής οργανισμός που έστειλε το δημόσιο χρέος πάνω από τα 300 δισ. ευρώ. Το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού πολιτικού συστήματος συνεχίζει να ζει στις εποχές που έλυνε τα προβλήματα με τα δανεικά και με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη! Αυτό από μόνο του δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις, καθώς χάνεται χρόνος που θα μπορούσε να αναλωθεί στην προσπάθεια, για την όσο το δυνατόν ταχύτερη έξοδο της οικονομίας από την κρίση.
Το 2011 η κυβέρνηση (που για άλλο πρόγραμμα ψηφίστηκε και άλλο εφαρμόζει) θα συνεχίσει να πιέζει την κοινωνία προκειμένου να αντλήσει πόρούς. Την ίδια στιγμή είναι αμφίβολο αν και πότε οι τράπεζες θα βάλουν μπροστά τους μηχανισμούς χρηματοδότησης της οικονομίας.
Με άλλα λόγια και το 2011 προβλέπεται να συνεχιστεί η αφαίμαξη (μέσω της φορολογίας) αλλά και η τραπεζική απραξία στο θέμα των δανείων. Ανησυχητική επίσης είναι η πλήρης αδράνεια στο θέμα της φοροδιαφυγής. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το χτύπημα στη μαύρη οικονομία και τον προκλητικό πλούτο παραμένουν στόχοι ανεκπλήρωτοι, όπως αποκαλύπτεται εκ του αποτελέσματος.
Παρ’ όλα τα εσωτερικά προβλήματα που υπάρχουν από χρόνια, τα εύσημα από την τρόικα δόθηκαν και μάλιστα αφειδώλευτα. Σ’ ένα βαθμό οι δηλώσεις των αξιωματούχων είναι μέρος και του παιχνιδιού που παίζεται, με στόχο βέβαια να στηριχτεί στα πρώτα του βήματα το δύσκολο σχέδιο που επιχειρεί να υλοποιήσει η Ελλάδα.
Πραγματικοί κριτές μας είναι οι δανειστές μας που μας γκρέμισαν στα Τάρταρα. Αυτοί δίνουν τα λεφτά τους και βλέπουν μόνο τα μεγέθη της οικονομίας. Εννοείται τα πραγματικά, όχι εκείνα της δημιουργικής λογιστικής, που δεν τους έπεισαν.
Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλος
Το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αν και προετοιμάζεται για τις εκλογές της αυτοδιοίκησης, είναι..φανερό ότι δύσκολα μπορεί να δώσει διεξόδους στην χειμαζόμενη κοινωνία.
Αν και το ίδιο ευθύνεται τα μέγιστα για τη χρεοκοπία της χώρας, εν τούτοις δεν έχει ακόμα αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών. Τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης του χρέους, που σημαίνει αποδοχή πρακτικά της χρεοκοπίας, επανέρχονται από τα ξένα ΜΜΕ, ενώ τα spreads παραμένουν στα ύψη.
Ο παλαιοκομματικός τρόπος δράσης παραμένει ο μόνος που γνωρίζουν οι πολιτικοί μας. Οι αλλαγές που έχει ανάγκη η κοινωνία γίνονται με τη διαρκή επίκληση του ΔΝΤ, ωσάν να ήταν ο διεθνής οργανισμός που έστειλε το δημόσιο χρέος πάνω από τα 300 δισ. ευρώ. Το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού πολιτικού συστήματος συνεχίζει να ζει στις εποχές που έλυνε τα προβλήματα με τα δανεικά και με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη! Αυτό από μόνο του δεν προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις, καθώς χάνεται χρόνος που θα μπορούσε να αναλωθεί στην προσπάθεια, για την όσο το δυνατόν ταχύτερη έξοδο της οικονομίας από την κρίση.
Το 2011 η κυβέρνηση (που για άλλο πρόγραμμα ψηφίστηκε και άλλο εφαρμόζει) θα συνεχίσει να πιέζει την κοινωνία προκειμένου να αντλήσει πόρούς. Την ίδια στιγμή είναι αμφίβολο αν και πότε οι τράπεζες θα βάλουν μπροστά τους μηχανισμούς χρηματοδότησης της οικονομίας.
Με άλλα λόγια και το 2011 προβλέπεται να συνεχιστεί η αφαίμαξη (μέσω της φορολογίας) αλλά και η τραπεζική απραξία στο θέμα των δανείων. Ανησυχητική επίσης είναι η πλήρης αδράνεια στο θέμα της φοροδιαφυγής. Οι κυβερνητικές εξαγγελίες για το χτύπημα στη μαύρη οικονομία και τον προκλητικό πλούτο παραμένουν στόχοι ανεκπλήρωτοι, όπως αποκαλύπτεται εκ του αποτελέσματος.
Παρ’ όλα τα εσωτερικά προβλήματα που υπάρχουν από χρόνια, τα εύσημα από την τρόικα δόθηκαν και μάλιστα αφειδώλευτα. Σ’ ένα βαθμό οι δηλώσεις των αξιωματούχων είναι μέρος και του παιχνιδιού που παίζεται, με στόχο βέβαια να στηριχτεί στα πρώτα του βήματα το δύσκολο σχέδιο που επιχειρεί να υλοποιήσει η Ελλάδα.
Πραγματικοί κριτές μας είναι οι δανειστές μας που μας γκρέμισαν στα Τάρταρα. Αυτοί δίνουν τα λεφτά τους και βλέπουν μόνο τα μεγέθη της οικονομίας. Εννοείται τα πραγματικά, όχι εκείνα της δημιουργικής λογιστικής, που δεν τους έπεισαν.
Δ. Γ. Παπαδοκωστόπουλος