Και παρόλο που κάποιοι θεωρούν ότι οι παρεμβάσεις θα μπορούσαν να εξομαλύνουν την παγκόσμια αγορά συναλλάγματος, η γενικότερη πεποίθηση είναι ότι η σημερινή τάση....υποτίμησης των νομισμάτων μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα εντάσεις μεταξύ των χωρών.
Για παράδειγμα, μόνο ως συμβολική μπορεί να χαρακτηριστεί η παρέμβαση της Ιαπωνίας μέσα στο Σεπτέμβριο, η οποία για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια παρενέβη στις αγορές συναλλάγματος πουλώντας 20 δισ. γιεν με στόχο να υποχωρήσει η τιμή του.
Ο στόχος δεν επετεύχθη, ωστόσο η Ιαπωνία έγινε η μοναδική χώρα από την ομάδα των πιο ισχυρών στον κόσμο (G7), η οποία προχώρησε σε τέτοια κίνηση κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
Όμως το πρόβλημα που έχει η Ιαπωνία – μηδενικά σχεδόν επιτόκια και κίνδυνος αποπληθωρισμού – πλέον ισχύει και για άλλες χώρες.
Εκτός από την Κίνα, της οποίας οι παρεμβάσεις για χαμηλό γουάν, που οδηγεί σε συνεχή αύξηση των εξαγωγών, είναι από τις βασικές αιτίες αποσταθεροποίησης των αγορών συναλλάγματος , και η Ελβετία πούλησε πριν από λίγο καιρό, για πρώτη φορά από το 2002, ελβετικά φράγκα, τα οποία δεν αγόρασε ξανά.
Η Ιαπωνία που κινδυνεύει να ξαναπέσει σε ύφεση – αν βγήκε ποτέ από τη στασιμότητα των δύο τελευταίων δεκαετιών – θα συνεχίσει να επεμβαίνει, καθώς δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος το γιεν να είναι τόσο ισχυρό. Δεν συνάδει με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία της χώρας.
Παράλληλα, η Κίνα αναμένεται, παρά τη διεθνή κατακραυγή, να συνεχίσει να χαλιναγωγεί το γουάν, το οποίο διαπραγματεύεται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, αλλά παράλληλα διευρύνει διαρκώς το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας, λόγω της συνεχούς αύξησης των εξαγωγών.
Ανάλογες κινήσεις έκανε πρόσφατα και η Νότια Κορέα, με στόχο πάντα να διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα το νόμισμά της και να αυξηθούν οι εξαγωγές.
Ο κίνδυνος είναι ξεκάθαρος. Ουδείς διαθέτει γνώση του πώς θα συμπεριφερθεί η αγορά όταν γίνεται μία τόσο μεγάλη νομισματική παρέμβαση. Όταν πρόκειται δε για ένα νόμισμα, όπως το γιεν ή το γουάν, οι εν λόγω παρεμβάσεις μπορεί να αποσταθεροποιήσουν τόσο πολύ τις αγορές που να οδηγήσουν σε μία άνευ προηγουμένου κρίση.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στις χώρες και από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν δείχνουν να έχουν καμία πρόθεση να παρέμβουν στις αγορές συναλλάγματος, οι όποιες δραστικές κινήσεις άλλων χωρών, μπορούν να αποσταθεροποιήσουν τις αγορές.
Για παράδειγμα, μόνο ως συμβολική μπορεί να χαρακτηριστεί η παρέμβαση της Ιαπωνίας μέσα στο Σεπτέμβριο, η οποία για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια παρενέβη στις αγορές συναλλάγματος πουλώντας 20 δισ. γιεν με στόχο να υποχωρήσει η τιμή του.
Ο στόχος δεν επετεύχθη, ωστόσο η Ιαπωνία έγινε η μοναδική χώρα από την ομάδα των πιο ισχυρών στον κόσμο (G7), η οποία προχώρησε σε τέτοια κίνηση κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες.
Όμως το πρόβλημα που έχει η Ιαπωνία – μηδενικά σχεδόν επιτόκια και κίνδυνος αποπληθωρισμού – πλέον ισχύει και για άλλες χώρες.
Εκτός από την Κίνα, της οποίας οι παρεμβάσεις για χαμηλό γουάν, που οδηγεί σε συνεχή αύξηση των εξαγωγών, είναι από τις βασικές αιτίες αποσταθεροποίησης των αγορών συναλλάγματος , και η Ελβετία πούλησε πριν από λίγο καιρό, για πρώτη φορά από το 2002, ελβετικά φράγκα, τα οποία δεν αγόρασε ξανά.
Η Ιαπωνία που κινδυνεύει να ξαναπέσει σε ύφεση – αν βγήκε ποτέ από τη στασιμότητα των δύο τελευταίων δεκαετιών – θα συνεχίσει να επεμβαίνει, καθώς δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος το γιεν να είναι τόσο ισχυρό. Δεν συνάδει με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία της χώρας.
Παράλληλα, η Κίνα αναμένεται, παρά τη διεθνή κατακραυγή, να συνεχίσει να χαλιναγωγεί το γουάν, το οποίο διαπραγματεύεται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, αλλά παράλληλα διευρύνει διαρκώς το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας, λόγω της συνεχούς αύξησης των εξαγωγών.
Ανάλογες κινήσεις έκανε πρόσφατα και η Νότια Κορέα, με στόχο πάντα να διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα το νόμισμά της και να αυξηθούν οι εξαγωγές.
Ο κίνδυνος είναι ξεκάθαρος. Ουδείς διαθέτει γνώση του πώς θα συμπεριφερθεί η αγορά όταν γίνεται μία τόσο μεγάλη νομισματική παρέμβαση. Όταν πρόκειται δε για ένα νόμισμα, όπως το γιεν ή το γουάν, οι εν λόγω παρεμβάσεις μπορεί να αποσταθεροποιήσουν τόσο πολύ τις αγορές που να οδηγήσουν σε μία άνευ προηγουμένου κρίση.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει συνεργασία ανάμεσα στις χώρες και από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν δείχνουν να έχουν καμία πρόθεση να παρέμβουν στις αγορές συναλλάγματος, οι όποιες δραστικές κινήσεις άλλων χωρών, μπορούν να αποσταθεροποιήσουν τις αγορές.
