Οι πρώιμες αναφορές από την Αθήνα για επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους απλώς φέρνουν πρόσκαιρα κέρδη σε όσους είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα πριν τρεις μήνες και τα πουλάνε τώρα ...με τίμημα όμως την οργή του ΒερολίνουΕίναι βέβαιο ότι ακόμη και αν η Ελλάδα πετύχει όλους τους στόχους που αναφέρονται στο Μνημόνιο, δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τα χρέη που δημιούργησε προς τους ευρωπαίους εταίρους της.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να αρχίσει «η κλάψα» από τώρα και μάλιστα από...επίσημα χείλη, μόλις 6 μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου.
Το μήνυμα που περνάει στις κυβερνήσεις της Ε.Ε (κυρίως στο Βερολίνο) από την παραφιλολογία περί επιμήκυνσης, είναι ότι η Ελλάδα φέρεται σαν το παιδάκι, που αφού διάβασε για μία ώρα για το διαγώνισμά του, παραπονιέται τώρα ότι θέλει να βγει να παίξει με τους φίλους του. Μπορεί το μήνυμα αυτό να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά δεν είναι πλέον αποδεκτό να γίνουν και άλλα επικοινωνιακά λάθη από πλευράς Αθήνας.
Εξάλλου, το μόνο όφελος από τις κουβέντες περί επιμήκυνσης από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τον κ. Πεταλωτή είναι η πτώση των spread. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η πτώση αυτή είναι θεωρητική για την Ελλάδα (όχι για τους αγοραπωλητές ομολόγων), διότι αν η χώρα μας έβγαινε να δανειστεί τώρα σε δεκαετή ομόλογα, δεν θα ήταν απλώς απαγορευτικό το επιτόκιο, αλλά κανείς δεν θα της δάνειζε.
Με άλλα λόγια, οι πιθανές λύσεις στον ελληνικό γόρδιο δεσμό είναι δύο: είτε καταφέρνει να βγει στις αγορές πριν την παρέλευση της τριετίας και πριν συσσωρεύσει χρέη 110 δισεκατομμυρίων (μάλλον απίθανο), είτε τελειώνει η τριετία έχοντας πετύχει το στόχο της δημοσιονομικής προσαρμογής και τότε βγαίνει στις αγορές. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι βέβαιο ότι για τα χρήματα που έχουμε λάβει από το ΔΝΤ θα μας δοθεί παράταση, ενώ και οι Ευρωπαίοι δεν θα περιοριστούν σε καλά λόγια, όπως σήμερα, αφού στόχος τους είναι να πάρουν τα χρήματά τους πίσω.
Αμφότερες οι λύσεις, έχουν δύο προϋποθέσεις για να εφαρμοστούν:
1) επιτυχία του προγράμματος του Μνημονίου (δηλ: α) έλεγχος δαπανών κεντρικής κυβέρνησης, β) έλεγχος δαπανών γενικής κυβέρνησης, γ) αναπτυξιακά μέτρα, δ) καταπολέμηση εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής)
2) Απόλυτη διαφάνεια με τα στατιστικά στοιχεία. Άλλη μία «κουτσουκέλα» σε αυτό τον τομέα δεν θα συγχωρεθεί ποτέ από τις αγορές.
Εν ολίγοις, αυτές οι δύο προϋποθέσεις είναι και οι στόχοι της Ελλάδας για το επόμενο διάστημα.
Οι στο μεταξύ αναφορές από την Αθήνα για επιμήκυνση απλώς φέρνουν πρόσκαιρα κέρδη σε όσους είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα πριν τρεις μήνες και τα πουλάνε τώρα, με τίμημα όμως την οργή του Βερολίνου...
