Μάλιστα η προσφυγή υποστηρίζεται σθεναρά από το αλβανικό Δημόσιο, το οποίο ήδη προσέλαβε νομικό επιτελείο από την Ελλάδα για να...«τρέξει» την υπόθεση.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του «Βήματος», πριν από περίπου δύο μήνες η αλβανική κυβέρνηση ανέθεσε την υπόθεση σε ημεδαπό δικηγορικό γραφείο- και αναμένεται να προσληφθεί και δεύτερο-, το οποίο διερεύνησε την τύχη των περίπου 15-20 εκατ. δολαρίων που φυγαδεύτηκαν από την Αλβανία στην Ελλάδα το 1997 και συνηγόρησε υπέρ της προσφυγής κατά της χώρας μας στο Στρασβούργο.
Σύμφωνα με τον αλβανικό Τύπο, η δικηγορική αμοιβή που έχει κανονιστεί ισούται με το 15% του ποσού που θα ανακτηθεί στην περίπτωση που η αλβανική πλευρά κερδίσει τη δίκη.
Τα χρήματα των παρατραπεζών, οι οποίες δεν λειτουργούν πλέον, είναι δεσμευμένα από το Ελληνικό Δημόσιο από την εποχή της κατάρρευσης της αλβανικής οικονομίας λόγω της έκνομης προέλευσής τους, κατ΄ εφαρμογήν των προβλεπομένων από την εθνική και διεθνή χρηματοπιστωτική νομοθεσία.
Ηδη δύο αλβανικές παρατράπεζες και «γνώριμες» από το παρελθόν, η VΕFΑ και η Cenaj, στρέφονται κατά της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο του Στρασβούργου, αφού προηγουμένως έχασαν τη δικαστική μάχη με το Δημόσιο σε όλες τις βαθμίδες των ελληνικών δικαστηρίων.
Συγκεκριμένα η παρατράπεζα VΕFΑ ζητεί από την Ελλάδα να της επιστραφεί ποσό της τάξεως των 2,5 εκατ. δολαρίων, το οποίο είναι δεσμευμένο από το ελληνικό κράτος, ενώ η παρατράπεζα Cenaj διεκδικεί περί τα 8 εκατ. δολάρια που βρίσκονται σε λογαριασμούς ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Αυτό που προκαλεί αρνητική εντύπωση στην υπόθεση είναι ότι το αλβανικό Δημόσιο, μέσω των συνηγόρων του, θα εκπροσωπηθεί ως τρίτο μέρος στο Διεθνές Δικαστήριο έπειτα από σχετική εξουσιοδότηση από τον Φορέα Εποπτείας και Διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων των παρατραπεζών, κατά δήλωση του επικεφαλής του εν λόγω οργανισμού κ. Μπαϊράμ Μάλαϊ.
Το 1997 οι αλβανικές παρατράπεζες, αφότου εξαπάτησαν χιλιάδες Αλβανούς και προκάλεσαν πολιτικοοικονομική κρίση στη χώρα που είχε ως συνέπεια την πτώση της κυβέρνησης του νυν πρωθυπουργού κ. Σαλί Μπερίσα, φυγάδευσαν από τη χώρα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, τα οποία κατατέθηκαν σε μια σειρά τράπεζες της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Αυστρίας, της Ουγγαρίας, της Ελβετίας, αλλά κυρίως της χώρας μας.
Μάλιστα, με στόχο τον επαναπατρισμό των χρημάτων, αναμένονται ανάλογες δικαστικές προσφυγές κατά των συγκεκριμένων χωρών, ιδιαίτερα δε της Τουρκίας, η οποία αρνείται να ανοίξει τους λογαριασμούς ζητώντας την προσκόμιση των νομίμων αποδεικτικών εγγράφων.
Καλά πληροφορημένες πηγές από την Αλβανία αναφέρουν ότι πρόκειται πρωτίστως για ζήτημα εσωτερικής κατανάλωσης το οποίο λειτουργεί ως δόλωμα ούτως ώστε οι εξαπατηθέντες αλβανοί πολίτες να «ξεχάσουν» ότι ουδείς τους είχε προστατεύσει το 1997, όταν και επικράτησε ο «νόμος του Καλάσνικοφ» και η Αλβανία γνώρισε το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό λόγω της κατάρρευσης της οικονομίας.
Μάλιστα η υπόθεση έχει και τους συμβολισμούς της, καθ΄ ότι, όπως και τώρα, έτσι και τότε πρωθυπουργός ήταν ο κ. Μπερίσα, ο οποίος βέβαια «χρεώνεται» και την κατοπινή αναδόμηση ενός πραγματικά υγιούς και διαφανούς τραπεζικού συστήματος.
Το 2001 ο ιδιοκτήτης ίσως της πλέον διάσημης παρατράπεζας της εποχής Gjallica Σεμβίε Καντρία καταδικάστηκε σε κάθειρξη 17 ετών με την κατηγορία της οικονομικής απάτης σε βάρος χιλιάδων πολιτών. Νωρίτερα ο πρόεδρος της μεγαλύτερης παρατράπεζας της χώρας VΕFΑ που στρέφεται σήμερα κατά της χώρας μας Βεχμπί Αλιμούτσαϊ είχε καταδικαστεί σε πέντε χρόνια φυλάκισης.
Μάλιστα το 2005 ο διαχειριστής των ελλειμμάτων της VΕFΑ Φαρουντί Αράπι ενέπλεξε στην ιστορία και την υπόθεσηΒαβύλη υποστηρίζοντας ότι ο Απόστολος Βαβύλης είχε αποσπάσει από την παρατράπεζα ποσό άνω των 4 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1995-1996.πηγη το Βημα.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές του «Βήματος», πριν από περίπου δύο μήνες η αλβανική κυβέρνηση ανέθεσε την υπόθεση σε ημεδαπό δικηγορικό γραφείο- και αναμένεται να προσληφθεί και δεύτερο-, το οποίο διερεύνησε την τύχη των περίπου 15-20 εκατ. δολαρίων που φυγαδεύτηκαν από την Αλβανία στην Ελλάδα το 1997 και συνηγόρησε υπέρ της προσφυγής κατά της χώρας μας στο Στρασβούργο.
Σύμφωνα με τον αλβανικό Τύπο, η δικηγορική αμοιβή που έχει κανονιστεί ισούται με το 15% του ποσού που θα ανακτηθεί στην περίπτωση που η αλβανική πλευρά κερδίσει τη δίκη.
Τα χρήματα των παρατραπεζών, οι οποίες δεν λειτουργούν πλέον, είναι δεσμευμένα από το Ελληνικό Δημόσιο από την εποχή της κατάρρευσης της αλβανικής οικονομίας λόγω της έκνομης προέλευσής τους, κατ΄ εφαρμογήν των προβλεπομένων από την εθνική και διεθνή χρηματοπιστωτική νομοθεσία.
Ηδη δύο αλβανικές παρατράπεζες και «γνώριμες» από το παρελθόν, η VΕFΑ και η Cenaj, στρέφονται κατά της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο του Στρασβούργου, αφού προηγουμένως έχασαν τη δικαστική μάχη με το Δημόσιο σε όλες τις βαθμίδες των ελληνικών δικαστηρίων.
Συγκεκριμένα η παρατράπεζα VΕFΑ ζητεί από την Ελλάδα να της επιστραφεί ποσό της τάξεως των 2,5 εκατ. δολαρίων, το οποίο είναι δεσμευμένο από το ελληνικό κράτος, ενώ η παρατράπεζα Cenaj διεκδικεί περί τα 8 εκατ. δολάρια που βρίσκονται σε λογαριασμούς ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Αυτό που προκαλεί αρνητική εντύπωση στην υπόθεση είναι ότι το αλβανικό Δημόσιο, μέσω των συνηγόρων του, θα εκπροσωπηθεί ως τρίτο μέρος στο Διεθνές Δικαστήριο έπειτα από σχετική εξουσιοδότηση από τον Φορέα Εποπτείας και Διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων των παρατραπεζών, κατά δήλωση του επικεφαλής του εν λόγω οργανισμού κ. Μπαϊράμ Μάλαϊ.
Το 1997 οι αλβανικές παρατράπεζες, αφότου εξαπάτησαν χιλιάδες Αλβανούς και προκάλεσαν πολιτικοοικονομική κρίση στη χώρα που είχε ως συνέπεια την πτώση της κυβέρνησης του νυν πρωθυπουργού κ. Σαλί Μπερίσα, φυγάδευσαν από τη χώρα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, τα οποία κατατέθηκαν σε μια σειρά τράπεζες της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Αυστρίας, της Ουγγαρίας, της Ελβετίας, αλλά κυρίως της χώρας μας.
Μάλιστα, με στόχο τον επαναπατρισμό των χρημάτων, αναμένονται ανάλογες δικαστικές προσφυγές κατά των συγκεκριμένων χωρών, ιδιαίτερα δε της Τουρκίας, η οποία αρνείται να ανοίξει τους λογαριασμούς ζητώντας την προσκόμιση των νομίμων αποδεικτικών εγγράφων.
Καλά πληροφορημένες πηγές από την Αλβανία αναφέρουν ότι πρόκειται πρωτίστως για ζήτημα εσωτερικής κατανάλωσης το οποίο λειτουργεί ως δόλωμα ούτως ώστε οι εξαπατηθέντες αλβανοί πολίτες να «ξεχάσουν» ότι ουδείς τους είχε προστατεύσει το 1997, όταν και επικράτησε ο «νόμος του Καλάσνικοφ» και η Αλβανία γνώρισε το μεγαλύτερο κύμα μετανάστευσης προς το εξωτερικό λόγω της κατάρρευσης της οικονομίας.
Μάλιστα η υπόθεση έχει και τους συμβολισμούς της, καθ΄ ότι, όπως και τώρα, έτσι και τότε πρωθυπουργός ήταν ο κ. Μπερίσα, ο οποίος βέβαια «χρεώνεται» και την κατοπινή αναδόμηση ενός πραγματικά υγιούς και διαφανούς τραπεζικού συστήματος.
Το 2001 ο ιδιοκτήτης ίσως της πλέον διάσημης παρατράπεζας της εποχής Gjallica Σεμβίε Καντρία καταδικάστηκε σε κάθειρξη 17 ετών με την κατηγορία της οικονομικής απάτης σε βάρος χιλιάδων πολιτών. Νωρίτερα ο πρόεδρος της μεγαλύτερης παρατράπεζας της χώρας VΕFΑ που στρέφεται σήμερα κατά της χώρας μας Βεχμπί Αλιμούτσαϊ είχε καταδικαστεί σε πέντε χρόνια φυλάκισης.
Μάλιστα το 2005 ο διαχειριστής των ελλειμμάτων της VΕFΑ Φαρουντί Αράπι ενέπλεξε στην ιστορία και την υπόθεσηΒαβύλη υποστηρίζοντας ότι ο Απόστολος Βαβύλης είχε αποσπάσει από την παρατράπεζα ποσό άνω των 4 εκατ. δολαρίων την περίοδο 1995-1996.πηγη το Βημα.